นายนักบอล....รับรักฉันที

ตอนที่ 13 : ความสุขของอีฟ

มายก๊อดดดดดดด !

หลังจากที่ฉันพูดขึ้น เขตก็รีบดึงเเขนฉันไปขึ้นมอ
เตอร์ไซต์ทันที

ณ. หนองประจักษ์

อะไรนำพาให้ นักกีฬาวิ่งตามหลังพวกเราขนาดนี้ -..-

ฉันวิ่งกับเขตได้ประมาณ รอบนึง

" เตี้ย! ไปถ่ายรูปข้างในป่ะ เขาสร้างใหม่สวยโครตๆ "

เขตคงคิดว่า ที่วิ่งมารอบนึงเนี่ยมีนักกีฬาวิ่งตามทุกอนุค่ะ -..-

" เออๆ โอเคร เอากล้องมึงนะ กล้องมึงสวย"

" ครับๆ ตามนั้นๆ"

ฉันกับเขตเดินเข้ามาข้างในเพื่อมาถ่ายรูป
แต่...

นักกีฬาก็ทำทีท่าเข้ามา ฟิต ยืดเส้น ยืดสาย
โดยเฉพาะ พี่เอสเค เลยล่ะ

เนียนเดินมาใกล้ฉันกับเขตตลอด

"เขตๆ ตรงนี้สวยๆ ถ่ายให้หน่อยย "

" มาๆ เอ่าายิ้มมมม ^___^"

ฉันยิ้มแล้วชูสองนิ้วแอ๊บแบ๊วตามภาษาฉันแหละ 55

แชะ !~

" ไหนๆดูหน่อย "

" เฮ้ยย ไอ้หน้าหล่อนี่ใครวะ มายืนเก๊กหล่อในรูปมึงได้ไง "

เฮือกก 😱

พี่เอสเค!!

โอ้ยยยย ตายๆ ตายแน่ฉัน

สงสัยครูคงให้พี่เอสเคมาสืบแน่นอนเลย T-T

" เขตไปกันเหอะ อยากระบายสีตุ๊กตา แล้วว"

" เออๆไปเหอะกูว่านักกีฬาโรงเรียนมึงเริ่มเยอละ"

"อือ กูก็ว่างั้นแหละ 😰"

ตอนนี้ฉันเริ่มสังหรณ์ใจแล้วล่ะว่ากลับไปนี้ ฉันต้องเจอบ่นหูชาเป็นแน่แท้

-ร้านชะม้อย หอยเตารีด-

ในที่สุดฉันก็มาถึงพอดิบพอดีเลอออ 5555
ห่างไกลจากนักกีฬาพอสำควรว่ะ 55

" มาๆ ระบายสีกันน "

ฉันมีความสุขมากกกกับการที่ได้มาระบายสี อย่างสนุกสนาน

ไม่นานเราสองคนก็นั่งระบายสีจนเสร็จ

"เตี้ย ดูหน้ามึงดิ 555555"  อยู่ๆเขตก็ทักเรื่องหน้าฉันขึ้นมา รึว่ามีอะไรติดหน้าฉันนะ

" ห้ะ! มีไร ".  ฉันทำหน้าเหวอ เพราะไม่รู้ว่าเขตหัวเราะทำไม

" สีติดหน้ามึงอ่ะ 555"

หัวเราะซะดังเชียวนะหล่อน -..-

" ทำไมไม่บอกตั้งเเต่เเรกล่ะ "

ฉันหันไปหยิบผ้าเช็ดหน้าสีฟ้าสีโปรดของฉันขึ้นมาเช็ด หน้า

"ผ้าเช็ดหน้ามึงสวยดีนะ "

"แน่นอน เพราะมันหน่ะ สวยมาก และชอบมากที่สุดเลยล่ะ "
ฉันยิ้มทุกครั้งที่เห็นผ้าเช็ดหน้าผืนนี้ มันคือ ความสุข
😊

สายตาคู่หนึ่งที่กำลังจับจ้อง ทั้งสองคนที่กำลังระบายสีอยู่ด้วยสีหน้าที่เย็นชาไร้อารมณ์นั้น ภายในใจกำลังครุ่นคิดว่า ทั้งสอง 'เป็นอะไรกัน'

=ติดตามตอนต่อไป=