การเชียร์ที่เเสนจะยากลำบาก 50%

198 6 1
                                    

ตุ่บ !

"โอ้ยยย "   โถ่วกรรม. เดินออกมาไม่ทันไร ก็ดันซุ่มซ่าม ชนอะไรอีกล่ะทีนี้ 😫

" ชนเสา....." นี่ฉันเป็นบ้าอะไรของฉัน >< เดินชนเสาเนี่ยนะ 😫

"วะ ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา~ " ฉันนี่หันไปตามเสียงหัวเราะเลยเจ้าค่ะ

ปรากฎว่า ดิฉันโดนนักกีฬาหัวเราะจะเป็นจะตาย

เพล้งง ~ หน้าเเตกเลยจ้าา 😖

ไม่อยู่เเล้วเว้ยยยยยยยยยย !!!! แล้วฉันก็วิ่งออกมาทันที

= ห้องสมุด = หนีร้อนมาพักเย็นในห้องสมุดสี่เเหละ เฮ่อรอดล้าา

" เบบี้ มึงจะเอาไงกับน้องอีฟ วะกูเริ่มหมั่นไส้ละ!"

เอ๊ะเดี๋ยวๆ มีอะๆรหมั่นไส้อะไรฉัน ฉ้านนทามรายผิดดดดดด 😵 บอกเลยว่า ณ. จุดๆนี้ฉันอยู่ในซอกตู้หนังสือ เเต่ดันไปได้ยินอะไรแบบนี้ เฮ่อ ! ซวยซ้ำซวยซ้อน จริงๆเลยฉัน 😭

" มึงคิดว่ากูไม่หมั่นไส้มันหรอ ?! ดูดิ อ่อยเอสกูซะหลงหัวปรักหัวปรำ " เหอะ ที่แท้พี่เบบี้ห็ตีสองหน้าโกหกทุกคนในโรงเรียนนี่เอง

" มึงคิดว่า อ่อยเเค่เอสของมึงหรอ อ่อยพี่ปืนกูด้วยแม่ง !" เพื่อนของพี่เบบี้พูดขึ้นก็ทำให้นึกได้ว่า ช่วงนี้พี่ปืนเริ่มเข้ามาพัวพันกับฉันแล้ว

ตายยยยกูตายยยย !!!

ฟุ่บ ! อยู่ๆ ฉันก็รู้สึกว่ามีอะไรมาดึงตัวฉันลงไปนั่งกองกับพื้น

" ชู่วว ~ น้องครับแอบฟังคนอื่นคุยกันมันเสียมารยาทนะครับ 😉"

อะไร ใคร บอกฉ้านที 😨 ขอหันหน้าไปดูล่ะน้าาา

" พี่ปืน ! มาได้ไง แล้วทำไมพี่ทำเงี่ย"

ตอนนี้อยู่ในสภาพแบบ....(มีรูปจำลอง)

(มีรูปจำลอง)

Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
นายนักบอล....รับรักฉันทีDove le storie prendono vita. Scoprilo ora