นายนักบอล....รับรักฉันที

ตอนที่ 14: เรื่องที่ขอ

หลังจากที่เราสองคนระบายสีเสร็จ ก็คงต้องรีบกลับเพราะว่า ถ้ายังไม่กลับตอนนี้ มีหวัง สอบสวนนานเเน่ๆ -.-

"เขต ขอกลับก่อนนะ บายย ~"

"ให้ไปส่งป่ะ ?"

ถ้าให้ไปส่งมีหวังรู้ความลับเเน่เลย 😔

" ไม่ล่ะเดี๋ยวจะรีบกลับ เดี๋ยวถึงแล้วโทรหา เคนะ "

".........................."

เขตได้แต่พยักหน้า แล้วรีบขี่มอเตอร์ไซด์คู่ใจกลับบ้าน

" วู่ววว ~ "

รอดแล้วลาวว ~ ทีนี้ก็ต้องย่องๆ กลับโรงเรียนล่ะน้าาา

ณ. โรงเรียน 
(19:30 PM)

" โอมม~ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหลายขอให้ลูกช้างปลอดภัย และไม่โดนบ่นสาธุ เพี้ยงง!"

หลังจากที่ขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แล้วก็รีบเดินขึ้นไปข้างบน เพื่อรับกรรมต่อ

เฮ่อ ~ เศร้าา T^T

------

หลังจากที่ฉันขึ้นมาแล้วก็ไม่มีอะไรเลย

พวกเขาหายไปไหนกันนะ ? แต่ไม่อยู่นั้นเเหละดีแล้ว 😂

เอ่าา ย่อง ย่อง ย่อง !

"จะไปไหน !"

"ว้ายยย อุ๊บ!"

อยู่ๆ ก็มีมือปริศนามาปิดปากและดึงฉันเข้าไปในห้องนอนของฉันเอง

" อื้อ อ่อย อะ (ปล่อยนะ)"

ปัง !

เสียงปิดประตูที่ทำให้ฉันขนลุก หรือว่าจะเป็น

พวกโรคจิตกันเเน่ !!!!

"  คนที่ไปวิ่งด้วยกันกับน้องอ่ะ ใคร?"

เสียงเรียบที่บ่งบอกได้เลยว่า เป็นเสียงของพี่เอสเค

" เอ่อ พี่คงหมายถึงเขตใช่มั้ย อ่อ ไอ้นั้นหน่ะเป็นเพื่อนหนูเอง "

" เพื่อนรึแฟนกันแน่ ทำตัวสนิทสนมกระหนุงกระหนิงอย่างกับคู่รัก "

ดูเหมือนว่าพี่เขาจะยังไม่เชื่อฉันสินะ

"ถ้าพี่ไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรค่ะ" พอพูดเสร็จฉันก็เตรียมที่จะเดินออกไปทันที

แต่ทว่า...

ตุ่บ !

" น้องจะไปไหนไม่ได้ ถ้ายังคุยกันไม่จบ !"

ว้ายยยยยยยยยย>\\\\< ฉันมาอยู่ในสภาพแบบนี้ได้ยังไงเนี่ย

ตอนนี้ ฉันอยู่บนเตียงกับพี่เอสเคซะแล้ว !

" โอ้ยยย พี่ทำอะไรหน่ะปล่อยนะ !"

" ลงโทษ เด็กดื้อไง 😏"

บ้าหน่าา ลงโทษอะไรฉันไม่ได้ทำผิดอะไรสักหน่อย

" ปล่อยนะ โอ้ยยนี่ปล่อยย !!"

ฉันพยายามดิ้น ทั้งที่รู้ว่าไม่มีทางหนีพ้น แต่ฉันก็จะดิ้น

ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้มันเกิดเด็ดขาด !

" ปล่อยย !! อื้อ"  

คำพูดของฉันถูกกลืนหายไป

จูบครั้งนี้มันไม่เหมือนกับครั้งก่อนๆ มันกลับไม่ใช่จูบที่หวานช่ำเหมือนครั้งก่อน แต่มันเป็นจูบที่ใส่อารมณ์โกรธเข้ามาด้วย

" อื้ม ~ "

อะ นี่ฉันควรหยุดพี่เขาเดี๋ยว นี้ ไม่อย่างงั้น ฉันเเย่แน่

พลัก !

ฉันพลักพี่เอสเคออกจากตัวฉัน อย่างเร็วไว

เฮ่อ ฉันรอดแล้ว 😶

ฟุ่บ !

เอ้ะ ! อะไรกันเนี่ย

" เมื่อกี้พี่ขอโทษนะ "

พี่เอสเคดึงฉันเข้าไปในอ้อมกอด

" อย่าไปยุ่งกับไอ้เขตอะไรนั่นเลย "

" ทำไมล่ะ ?"

" เอาเป็นว่าพี่ขอก็แล้วกันนะ "

=ติดตามตอนต่อไป=