Ang BOYPREN Kong BADUY !

Chapter1 : The Break Up

Ayesha's POV

Andito ako ngayon sa park , hinihintay ko si Tristan .. Magkikita kasi kami ngayon .

Ang tagal naman , 5:26 na ba't wala parin sya ?  Saan na kaya yun ? Tinetext ko , di naman nagrereply . Haay naku ..

"Ayesha .. "

Nagulat naman ako nang may biglang tumawag sa akin mula sa likuran ko ..

Si Tristan na siguro to ..

At di nga ako nagkakamali sya nga ! Ayeeei , ang gwapo naman talaga ng boyfriend ko . Haha xD na miss ko to ! kasi ilang araw na kaming di nagkikita eh ! Minsan nalang kasi kami nagkikita mula nung nag college na kami . Magkaiba rin kasi kami ng school eh ..

"Tristan !" i smiled widely then hugged him .

hmmn . Ang bango naman ! Hehe ang sarap manatiling nakayakap sa kanya !

" I miss you ! "

Sobrang na miss ko talaga sya,pramis !

"Kanina ka pa ba ?" he asked .

"Yeah!" then kumalas na ako sa pagyakap sa kanya .

Naupo kami pareho sa bench.

"How are you ?" i asked

"Fine . "

ang tipid naman nyang sumagot ngayon . May sakit kaya sya ? O baka pagod lang ?

"ikaw? Kumusta?"

"o-okay lang naman ako . Namiss kita ng sobra " :)

i saw him smiling .

"ikaw namiss mo rin ba ako?"

" y-yeah! " he nodded then smile .

it took him 5 secs before he answered me .. Ano bang nangyayari sa kanya? Masama siguro ang pakiramdam nito.

hmp! Wag na ngang intidihin. Haha basta ang importante kasama ko sya ngayon ..

Hinawakan ko yung kamay nya at isinandal ko yung ulo ko sa balikat nya ..

"I love you , Tristan!"

SILENCE ..

"Ayesha .. "

"hmmn?"

"Ayesha , May sasabihin ako .. "

"Ano naman yun?"

"Look at me .. "

hinawakan nya ako sa magkabilang balikat ko at hinarap ako ..

Ano kaya ang sasabihin nya ?

Tiningnan ko yung mga mata nya and there is something with them ..

MUTA ?

Naku ! Hindi ! Hahaha :D

Wala namang muta sa mga mata nya .

Seriously , his eyes seems so sad .. Kinakabahan tuloy ako sa sasabihin nya ..

" Ayesha .. " hinawakan nya ako at tiningnan ko lang sya ..

I heard him sighing .. Ano ba kasi sasabihin nya ?

" You're such a wonderful lady Ayesha and I enjoyed your presence everytime we're together . And im so much thankful for that. B-but ..  "

but ? Ano ? Lalo pa akong kinakabahan sa mga susunod pa nyang sasabihin . May nasesense na kasi ako eh ! Sana naman mali ako ..

"b-but , sometimes there are things that we should accept, somewhat like NOTHING IS PERMANENT .  "

"w-what do you mean?" medyo nangingilid na yung mga luha ko ..

"Im Sorry but Im ending this now Ayesha . Makikipaghiwalay na ako . "

Di ko na napigilan pa ang pagpatak ng mga luha ko.

Totoo nga ba talagang makikipaghiwalay na sya? Pero bakit ? Anong rason ?

"No ! You're just kidding right?"

"I know , I may cause you too much pain now but sooner or later you'll forget me as well as that pain. Im so sorry Ayesha . "

"May iba ba?"

I didn't heard any answer but i saw him nodding ..

Mas lalo pa tuloy akong napaiyak .

"So , tama nga yung hinala ko? Bakit ba Tristan ? San ba ako nagkulang ? "

"Ayesha, wala .. Ayoko lang mas masaktan  pa kita .. At oo, tama ka may iba ako ! "

"Bakit sya pa?"

"Maybe im not meant for you, Maybe someone somewhere is being meant for you."

"Hindi eh ! Bumitaw ka kasi!"

"Ayesha, ayoko ko ng pahirapan pa lalo ang loob mo.  Let's just end this . "

tumayo na sya and naglakad na .. Ininawan nya na ako ng tuluyan ..

ANG SAKIT !

Seeing him leaving is like he's also just stepping my heart .

Umuwi ako ng bahay na luhaan. Mabuti nga at walang tao sa bahay .. Walang makakapansin na umiiyak ako. Ayoko kasing nakikita nila akong umiiyak .

Dumiretso na ako sa kwarto ko at nagkulong hanggang di ko nalang namalayan nakatulog na pala ako sa kaiiyak ..