Mysterious Ways-Larry Stylinson

Öncelike bu bromance değil romance hikayedir.Larry shipper değilseniz okumanızı tavsiye etmem ama larry shippersanız kesin okumalısınız alkslsklsk neyse sizi sevıyorum qeqeler <3 

Yine o sıkıcı iş kokteyllerinden birindeyiz. Hannah eteklerını savura savura dans ediyo. Ahh tanrı aşkına ne zaman şundan vazgeçicek! çok fazla içiyo ve kendini sahneye atıyor olmasından bahsedıyorum tabıkı.Yine bütün gözler onun üstünde. Sarı saçları ile herkesin aklını başından alıyor.YİNE. kırmızı pileli eteğini etrafa savuruyor.bu onu dahada çekici yapıyor. Kalın dudaklarında kırmızı kalıcı ruju samıyorum bile.Ahh erkekliğimi hissediyorum.Bütün gözlerın onda oldugun farkettıgımde biraz rahatsız birazda göğsüm kabardı. Sonucta en güzel sevgiliye ben sahiptim.Bense Louis Tomlinson.Hani şu Buyuk reklam ajansında çalışan..İşimi sevıyorum tabi ama bazen gercekten bunaltıcı hemde çok.

Hannah sahneden ındiğinde o kadar içmiştiki onu eve götürmeye kararlıydım.

-Hannah bebeğim eve gitmemiz gerek iyi görünmüyorsun..

-Hayır lou böyle çok daha iyi.

Tam ağzımı acıcakken Amanda yanıma oturdu.Amanda iri göğüslerı olan uzun kahve rengi saçlara sahip olan coğunlukla tartıştığımız ama beraberınde reklam ajansındakı ortak olduğum arkadaşımdı.

-Hey lou nasıl gidiyor?

-Görüyorsun işte Hannahı elde tutmak pek zor.

-Imm haklısın eve gitmesi gerek.Ama öncesinde seni birisiyle tanıştırmam gerek.. Bu Harry Styles. Artık bizimle çalışacak.

Sessiz bi şekilde fısıldadım

-Biliyosun bi elemana ihtiyacımız yok.

Ahh yıne o klasık kavgalarımız.. ama amanda ne isterse onu elde ederdi yani kafasını koydugunu yapardı bu yüzden hiç üstelemedim zaten Hannahın durumu iyi değildi ve itiraz etmeden kabul ettim.

Ve sonunda evdeyiz.

Hannah içerde banyoda soyunurken ben içerde yatakta onu beklıyordum.Karımızdakı aynadan onun o kusursuz vücudunu görene kadar..Yanına iliştim ve onu öpmeye başladım.Hannah bundan rahatsız olurmuşcasına beni ittirdi.Sevmezdi. Yılışkanlık ona göre değildi. Bense onu arzuluyordum. Ne zamandır sevişmemiştik? Tekrar ona yaklaştığımda kusmaya başladı. Sinirle odaya gittim ve uyumaya çalıştım.

Harry'nın ağzından..

Yıne her zamanki gibi minibüs beklıyordu.Nasıl bu kadar kusursuzdu. sanırım bi şekilde konuşmam lazımdı.Sesini duymam gerek.Kendımden beklemediğim bir şekilde.

-Bakar mısınız...Sa saat kaç benn.. saati soracaktım.

-Sekiz buçuk.

-Te teşekkürler.

Evet. ben onun sesini duydum. ve benimle konustu düşünebılıyo musunuz benimle? Onu hergün oldugu gibi takip ettim. Şu reklam ajansına kaç kere daha basvurdum diye söverken telefonum çaldı.Ccam ekrana baktığımda bi Hasiktir çektim.Çünkü arayan Amanda hanımdı. bu ne demek oluyordu? İşle ilgili ya kabul edecek ya da.. düşünmek bile istemıyordum.Telefonu açtım.

-Merhaba Harry idi öyle değil mi?

-Eevet efendim.

-Bana Amanda hanım diyebilirsin tatlım

-Peki Efendi-Yani Amanda hanım.

-Ben senin başvurunu gözden geçirdim ve çok iyisin tasarımların çok iyi her sey mukemmel kusursuz buldum.Yalnız ortağım Louis ne der bilemem.

Onun adını söylediğinde kalbime bişeyler oldu.Cevap veremedım.

-Harry? iyi misin? Bu kadar korkmana gerek yok tatlım Louıs çokta kötü birisi değil diyerek kahkahayı patlattı.Bunda komik olan neydi şimdi?

-Yok ben sadece ne yapabilirimde kendimi kabul ettiririm diye düşündüm.

-Senı akşamki kokteyile davet edersem hersey yerine oturabılır aslında. Bunu dediğinnde karnımda uçan bınlerce kelebek vardı bunu gercekten cok ıcten hissetmiştim.Onu yanı louisi onun için yaptıklarım inanılmazdı.Herseyını bılıyordum bı sevgılısının oldugunuda tabi.

Akşamki kokteyılde çok daha heyecanlıydım onu görücektim ve onunla konusacaktım acaba benı hatırlarmıydı?bunları düşünmeme fırsat kalmadan bı kol benı kavradı.Bu amandaydı.Onu göğüslerinden tanıdım.Gay olmama rağmen fena değilim ha ne dersiniz?Herneyse..Benı sürüklediği kişiye baktığımda onu gördüm.İlk kez onun yanında olmak ıstemıyordum ya itiraz ederse?Bılıyorum cok negatifim ama kendımı kötuye alıştırmam gerek.Kendımı o masada buldugumda afallamıştım.Amanda çoktan Louisle konusmaya başlamıştı ama louis benı farketmemişti bile.Bunun hayal kırıklığıyla bi ses cınladı kulaklarımda sessiz söylensede duydum.''Bİ ELEMANA İHTİYACIMIZ YOK.''

Bu sözü duyduktan sonra hıckıra hıckıra ağlamak istiyordum bıan önce orayı terketmek.Ama sonradan zorda olsa kabul ettiğini duydum bu elıme geçmiş bi fırsattı öyle değil mi?