A/N: basta kung ano nalang pumasok sa isip ko ito nalang ang naitype ko dito eh hehehe.. surriiiii
Nicole POV:
*knock knock* (walang budget si author kaya ganyan lang ang sound effects XD)
“Miss Jung, Miss Jung… your have arrived already, they are waiting for you in the Living room.”
“oh… re-really? YAY!!! Thank you, and yeah~ I’ll be down in a few minute hehe”
OMG!!! Kyaaaaaahhhh nakauwi na silaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa, le tears of joy huhuhuh ;-; finally! Dali dali ko ng inayos ang sarili ko then kaagad nakong pumunta sa may living room naming at sinalubong ko ng yakap si Omma nung nakita ko palang siya..
“Sweetie! I miss you~ how are you my dear?” sabay yakap din nya sakin woooohhh… masasabi ko ngang namiss ako ng sobra ni Omma ang HIGPIT eh.. >.<
“neh, I’m doing great Omma don’t worry about me hehe so how’s California and Oppa btw?” sabay bitiw ko sa pagkakayakap ko sa kanya then I show her my famous eyesmile ^_^
“Well, It was great dear, miss na miss ka na nga ng Oppa mo eh, gusto ng sumama samin pabalik dito sa korea” sabay tawa nya
“really? Hahaha well.. too bad for Oppa then, Ommaaaaa I miss Oppa you know *pouts*”
“Don’t worry Nicole” sabi ni Appa habang pinapat ako sa ulo, O_O di ko sya napansin kanina lol BAD NIKORI IS BAD.
“Pinapasabi ng kapatid mo na uuwi naman daw siya pag natapos na nya yung mga Gawain nya sa company natin eh ^_^” sambit ni appa ulit sakin.
“really? Yay! That’s GREAT WOOOHH \(OUO)/ di nako makapag hintay” nginitian nalang ako pareho ni Omma at Appa.
Well nga pala pakilala muna ako ha, My Name is Jung Yong-Joo actually it’s my Korean name my true name is Jung Nicole and only my friends, family can call me by my Korean name cuz yeaaahh I like my Original name more, hehehe… hmmm… I’m a daughter of one of the riches family here in Korea, and well about my Oppa, he’s a workaholic guy =_= he’s 6 years older than me and he’s helping on my parents business there on California, huhuhuh I WANT TO GO BACK THERE tbh, but I can’t my parents have decided to live here in Korea *sigh* we moved here when I was 10 and btw I am so sorry if I’m an English speaker cuz you know, NASANAY LANG SIGURO AKO???? Hahahaha, pero sige na ngaaaa makapag Korean tagalog nalang nahihirapan na kasi si Author eh, dumurugo na daw ilong nya. Pasensya nap o Author suuriiiii poooo… peace! ^_^v ah! Naalala ko may gusto nga pala sakin sabihin si Omma at Appa nu kaya yuuun.. maitanong na nga teka lang ah.. maya ko tuloy pag papakilala ko,
“ahhhhh, nga pala Omma, naalala ko lang may gusto kayong sabihin sakin na importante diba?” tanong ko kay omma
“Ahh yung tungkol ba dun sweetie?” sabay kagat nya sa labi nya at tumingin siya kay appa. Wait ano to, parang di maganda ang pakiramdam ko dito ah… >.<
“Sweetie, Yong-Joo may ipagtatapat kami ng Appa mo sayo" THIS IS BAD. THIS IS REALLY BAD. Tinawag nila akong Yong-Joo sa halip na Nicole ibig sabihin talagang importante talaga to,
“ahhhmmm.. ano po ba yung gusto nyong sabigin Omma.. Appa?”
"Yong-Joo *sighs* Don't be upset with omma and Appa okay." sabi ni appa
"Why would I be Upset Appa?"
“ because....................... We Arranged a marriage for you with one of our close friend’s son.”
"BWOH?"
“Look. Sweetie, ginawa naming to para narin sa ikabubuti mo.”
“ikabubuti ko? Omma naman ehhhhh…….” Sabay gulo ko sa buhok ko. “HINDING HINDI AKO MAGPAPAKASAL SA ISANG TAONG HINDI KO NAMAN KILALA O MAHAL NEVER OMMA NEVER!!!” and with that tumakbo ako pabalik sa kwarto at dun ako nag kulong.
pano nagawa ng magulang ko sakin to???? pano? lahat naman ng gusto nila sinunod ko ah. simula palang nung bata ako lahat ng iutos nila sinusunod ko? pero bakit ito???? yung buhay pag ibig ko papakilaman nila? oh no no no....... ang bata ko pa para magkameron ng asawa.. =_= 19 years old palang ako pero pinlano na agad nila akong ipakasal sa isang taong di ko naman kilala o mahal, ugghhhh.. SINCE WHEN DID LOVE PLAY A ROLE IN BUSINESS ANYWAY? this is ridiculous. sabi ng Omma ko sakin nung bata pa ko lahat ng ginagawa nila para sa akin ay para narin sa ikakabuti ko pero ito!? I don't think so, parang sila lang naman ang mag bebenefit dito eh hindi ako, DAMN! i dunno anymore >.<
*knock knock*
"Yong-Joo Sweetie, pleaaaseee let's talk" pagmamakaawa ni Omma
"Omma, Ayokong magpakasal."
"Yong-Joo Please try to understand dear, It's for your own good and it's going to help the company."
*sighs* pinagbuksan ko ng pintuan si Omma at hinayaan ko siyang pumasok sabay upo niya sa kama ko then tinabihan ko siya.
"Please try to understand, Yong-Joo"
"*bites my lip* Well.. I guess it won't hurt to try." kasalanan to ng mamon kong puso. uu pagdating sa parents ko at kay Oppa Mamon ang puso ko eh :P
"That's my girl, now you go wash up now and go to sleep, it's already 10pm my dear, you need to rest for tomorrow"
"tomorrow? *frowns* anung meron?"
"we're going to meet them tomorrow dear."
"ahhhhh... yeas omma" I slightly smiled.
A/N: I AM DONE WITH CHAPTER ONE WHOOOOOOOOOOOOOOOOOOO hope you like it?
