Tak jakby... One Shoty

Dusza

Szkarłatne płomienie pochłaniają moje ciało.
Nie czuję ich ciepła...
Nie czuję bólu...
Nie czuję nic...

Jestem tu sam.
Na zawsze i już zawsze sam.

Nie pamiętam jak się tu znalazłem.
Właściwie, to nie chcę pamiętać.

Unoszę się w nicości.

Czy to tutaj trafiają ludzie po śmierci?
Nigdy się tego nie dowiem.
Moje życie już się zakończyło.

Niczego nigdy nie żałowałem...
Straciłem rodzinę, honor... aż w końcu duszę.

Czy było warto?
Na to pytanie, nie znam odpowiedzi.

Nasz kontrakt się dopełnił.

Nigdy w życiu bym tego nie powiedział, ale już nie żyję.

Dziękuję, Sebastianie.
Za twoją siłę, za twoje oddanie, za to, że zawsze byłeś przy mnie.

Dziękuję, Sebastianie.