Chapter 2.1 ~ The Unexpected Surprises

46 1 10
                                    

New Update. :DD the continuation.

Dedicated to my bestfriend :* labyu nutx 

 __________________________________

“AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!” tili ko yan xD.

“AAAAH. Miss nakakagulat ka nmn. Bat ba bigla-bigla ka nalng nangbabatok? Masakit yun ah!” sabi ni kuya. hmm cute sya. :D

(A/N: landi ah. Ano toh pbb teens?)

(Ewan ko sau Ms. Author.)

*booogsh.booosgh.* hinampas-hampas ko sya ng something na nadampot ko dn sa kotse nya. Hanggang sa nakalabas na ako ng kotse nya at naglakad pauwi.

**PRESENT**

“Hui. Baka gusto mo nang bitawan ung kamay ko?” – Alexa.

Binitawan ko nalang siya. Hindi na ako umimiik dahil sa naaalala ko na namn sya. Dumeretso na kmi sa Starbucks agad akong nakakita ng table for two kaya pinntahan ko nay un.

“Sten, ano gusto mo?” hindi ko alam kung ano ung sinasabi ni Alexa pero alam kong meron.

Alexa’s POV

Ako si Alexandra Jens Caspe, Alexa for short. Bestfriend ako ni Kirsten. Grade 3 ako ng nakilala ko siya. Niligtas niya kasi ang buhay ko kaya utang ko sa kanya lahat na kung ano meron ako ngaun. Sa village kasi name dati ay nagbabike ako. Siya nman naglalakad lang hindi ko namalayan na may truck na papalapit ng muntikan na akong lumiko. Mabuti nalang at nandyan siya at tinulungan niya ako kaya nahospital sya nun dahil sya ang nabangga ng truck, mabuti nlng at minor injuries lang ang meron sya kaya mabilis siyang nakarecover. Simula nun. Araw-araw na kaming naglalaro sa bahay nila. Dun ko din nakilala ang first crush ko, si Evan Phillip Alvarez. Bestfriend dn sya ni Kirsten kaya naging bestfriend ko narin sya. Bata palang ako. Gustong-gusto ko na si Evan. Pero hindi ko ito sinabi kay Sten. Kaya inggit na inggit ako kay Kisrten nun kasi alam ko naman na sya ang gusto ni Evan at hindi ako. Manhid lang talaga tong si Kirsten kaya hindi nya napapansin. Pero lately. Nawala narin ang pagkagusto ko okay Evan kasi nakokonsensya ako, para ksing ang sama-sama ko nmn kung aawayin ko si Kirsten kung d namn nya alam na may gusto sa kanya ung tao at isa pa, utang ko dn nmn sa kanya ang buhay ko. Andito kami ngaun sa starbucks, magpapalamig dahil sa rebelasyon na nangyari kanina. Jk. Nakatulala na nman kasi ang loka, kaya hahayaan ko nalang muna sya at uubusin ko na ang mga inorder ko kanina. Teka-teka. Alam niyo ba ung reason kung bat siya tulala? Syempre hindi -.-“ Eto kasi un.

**Flashback**

A/N: Mahilig kasi ako sa past. Sabi nga nila... PAHALAGAHAN UNG PAST DAHIL HINDI TAYO MAGKAKAROON KUNG ANO MERON TAYO NGAUN KUNG HINDI DAHIL SA PAST. *bow**bow* :D

( Paki-play ng music sa right. ---->)

4 weeks after nung courting ni Evan kay Kirsten, ay pumunta si Sten sa bahay ko, nag-overnight kami doon with the girls obcurse (ofcourse) ^__^ nakatitig lang sya sa newsfeed niya. Ung tipong scrinoscroll up and down niya lng ung screen ng cellphone niya. Tas maya-maya titingnan niya ung mga online. Pero eto talga. Nagpaalam siyang mag-CR at naiwan nyang nakabukas ang phone niya. I know it’s rude pero I opened her messages and I can see on the very top is si Evan. Last messages ay galling lang kay Kirsten, nakita ko dun “I’m Sorry”, “Can we bring back the past?”, “ I miss you so much”, pero walang reply si Evan, naSEENZONED siya! xD djk. Nabitawan ko ung phone niya dahil narinig ko ang kalabog sa CR kaya dali-dali kaming pumnta doon.

*tok**tok**tok*

“KIRSTEN.KIRSTEN buksan mo ung pinto.” Kami yan. Naka-lock ksi. Malamang nman dba? ^.-

*tok**tok**tok*

“KIRSTEN.KIRSTEN. Lianne, pakikuha kay manang ung mga susi. Pakisabi bilisan niya.” Sabi ko kay Lianne habang kinakatok parin namin si Kirsten.

Mabilis na nakabalik si Lianne kaya dali-dali nmn naming inopen ung door. Nagulat kami sa nakita namin. Maraming dugo ang nakakalat sa sahig hindi namn alam kung saan to nanggaling pero nakita naming walang malay na si Kirsten.

“ohmygosh. Kirsten, kanino ka natutong maglaslas?” ~ Telle

A/N: singit here :DD hmmm. Alam na. ;) GNP. xD

“Kelan pa nagkaroon ng cutter sa CR mo alex?” ~ Eimee

“Hindi ko alam. I’m afraid of sharp objects kaya I never use cutters” ~ sabi ko

Tinawag ni Kyle ang driver ko at dinala naming sa Hospital si Kirsten. Kinontak dn nmin ang mga maids nila pero ang sabi nasa US daw sina tito at tita. No choice but to call the person I shouldn’t call, Evan..

*riiiiiiiiing**riiiingriiiiing*

“ answer, please. Answer.” After 939482857838294829489257345859829482804 seconds, sa wakas sinagot nadn.

“oh” ~ Evan

“ Evan, it’s Alexa. We need you now. It’s an emergency.”

“Wala akong pa— -“ ~ Evan

“Si KIRSTEN NA SA HOSPITAL” pasigaw kong sinabi. At least I knew it now that he can’t back out. He loves Sten that much, and he just can’t leave her alone.

“Na sa anong hospital kayo ngaun?” sinabi ko ang name ng hospital, and after 30 minutes ay nakarating na sya.

----------------------------

“Asan siya?” tinuro namin ung emergency room na kinaroroonan ni Sten. I can see tears falling from his eyes. :”< I wish there are still guys out there that are like this. I tried to talk to him.

*

“Mahal na mahal mo parin siya noh?” ~ sabi ko sakanya.

“Hindi madaling makalimutan ang pagmamahal ko sa kanya.Siguro nga sya na ang huli kung mamahalin” ~Evan

“Ano ka ba wag kang magsalita ng patapos.” ~sabi ko

Nainterupt kami ng lumabas ang doctor. Sabi nya pwede na daw naming ilabas si Kirsten bukas ng umaga, sinalihan nalang naman siya ng dugo kasi napakaraming dugo ang nawala sa kanya. Sabi pa ililipat nlng daw ng room si Sten kaya sinndan na namin sila ni Evan habang bumili ng pagkain ung iba.Pumasok na kmi sa room at tumabi kaagad si Evan kay Sten. Naririnig ko ang mga sinasabi niya. “Bakit mo ginawa un? Hindi mo ba alam na pwede kang mamatay dahil dun?” Nakatitig lang siya kay Sten na walang malay.Hawak-hawak niya ang kamay nito at hinihimas-himas. “Pinapatawad na naman kita ee. Kaso mahal parin talaga kita. May aaminin ako, aalis ako pupunta akong America dun na daw ako magaaral siguro maganda din to para maka move-on ako. Wag ka magagalit ah? Sana okay lang para sau toh. Pinapangako ko pag balik ko, babalik na sa dati ang lahat, ung dating tau hindi na ako mahuhulog pa ulit sau.”

*End of Flashback*

Pagkatapos naming kumain ay umuwi narn kami. Maaga pa pasok bukas at kaylangan nrn naming ihanda mga gamit namin. Hinatid ko na si Sten sa bahay nila. Sinabihan ko narn si manang na alagaan siya at tingnan-tingann narin niya.Pagkatapos nun ay umuwi narin ako sa bahay.

_____________________________________________________________

A/N: haha ewan ko nalang. Bigla-bigla nlang sumasapi sa isip ko mga toh ee. haha geh pagpatuloy. xD

~Courtz❤

You-sedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon