Hi this is my first story ever here in wattpad, although nagsusulat na ako sa notebook ko noon ng kung ano-ano kwento na ako lang ang nakakabasa;) hehehe, frustrated writer kasi ako e, pinapauna ko na po na medyo late ako makakapagupdate dahil po ako ay my work;) anyway, enjoy reading;)
NASA RIGHT SIDE PO ANG PICTURE NI MIMA;)
Hi i am miranda alice selma, i am 28 years old, i am successful T.V producer in a famous T.V station, i am very successful but one thing is missing, LOVE.. i can't buy it nor borrow.. i only receive love from my mother and friends, but, i want to receive it to someone special, someone who can i call mine.------
"hoy, MIMA, ano na naman ang pinagsasabi mo dyan ha?" sigaw ng isang matabang babae na nakasuot ng duster at my tuwalya sa balikat, hitsura ng isang tipikal na may bahay.
MIMA'S POV
Kamot-kamot ko ang ulo ko ng lumabas ako sa kwarto. ang hirap talaga ng maliit ang bahay, konting salita, kibot at kung ano-ano pa ay maririnig agad ng mga kasama mo sa bahay. ilan ba naman kami sa bahay na ito? si nanay, si ate vina (hiwalay na sa asawa)at ung superduper cute ko pamangkin na si nathaniel,si brando at si lester.Pangalawa ako sa panganay kaya lang nag-asawa na kaagad si ate kaya parang sa akin napunta ung responsibilidad na dapat ay para sa kanya. ginastusan kasi siya ni nanay ng malaking halaga para sa pagaaral niya ng nurse, kaya galit na galit si nanay ng malaman buntis si ate, pero hindi din niya natiis si ate nung maghiwalay ito nung asawa. kinuha niya si ate at si nathaniel. (paborito niya kasing anak si ate) kaya nung magsimula na akong mag-aral hindi na siya masyadong ginanahan paaralin ako, pero nagpursige ako at sa awa ng diyos nakatapos ako.Sa ngaun ako ngpapaaral sa dalawa kong kapatid, pero, syempre working student din sila tulad ko nung nagaaral pa ako. anyway, ang panglan ko talaga ay si MIRASOL SELMA, binago ko lang kanina kasi ang pangit ng pangalan ko. MONITORING STAFF PA LANG AKO, pero pangarap ko talaga maging T.V producer someday, and 23 years old pa lang ako. pero isa lang ang totoo dun wala akong boyfriend, soulmate, at suitor. tuwing tinitingnan ko naman ang sarili ko sa salamin, natutuwa naman ako sa nakikita ko. sadya lang siguro walang taste ang mga lalakeng kakilala ko.
"hoy mima ano ba nangyayari sayo bakit nakatulala ka na naman ha?" sita ulit ni nanay.
"nag daday dream po na sana magpakita na ulit si-" "aray" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil pinukpok ako ng kawali ni inay sa ulo. alam niya kasi ang sasabhin ko at ayaw na niya itong marinig,
"inay naman e! kapag ako nagkabukol, hindi ko babayaran ung kuryente natin" reklamo ko.
sumama ang tingin sa akin ni nanay kaya agad ko binawi ang sinabi ko "joke joke lang po inay, hindi ka na mabiro, tawa ka nman po"
"tsee! bilisan mo na at malalate ka na"
wala talaga ito ka sweet- sweet sa katawan si nanay. makaligo na nga at baka malate ako, e bawas pa yun sa sweldo ko. tsk, daig ko pa ang may dalawang anak e.
Pero kahit reklamo ako ng reklamo. mahal ko ang pamilya ko, kahit magkanda kuba kuba ako sa pagttrabaho, sila pa din ang uunahin ko. kahit wag na ako magkaroon ng jowa, (wag naman po sana lord!) anubeyen! sinama ko pa si papa lord..
Pagpasok na pagpasok ko sa office ay hindi na mapakali ang mga office mate ko na babae, kanya-kanya silang silip sa office ni boss.
"anong meron?" tanong ko sa ka officemate/friend ko na si lea.
maging ito ay walang ginawa kung hindi magpahid ng kolorete sa mukha. mukha na tuloy itong bakla. "hoy" sabay tapik sa balikat niya dahilan para lumampas ang lipstick na kanyang nilalagay.
"opps sorry" tiningnan ako nito ng masama sabay ismid sa akin, "what is wrong with you mima? can't you see i'm putting make up here"
"at kelan ka pa naging englisera ha lea? wow, naman lasing ka ba?"
