"Hayat çok zor." dedi fısıltıyla.
Arkadan gelen sesleri umursamadan ağlıyordu. Soğuk mermer duvara dayadığı sırıtnda elimi gezdirdim.
"Elbette zor, eğer olmasaydı şu anda burada oturuyor olmazdık, değil mi Harreh?"
İsmini söylememle irkildi.
"Geçmişten bahsetmeyi kes."
"Geçmişin yüzünden acı duyuyorsun, Harreh. Bundan irkilmemen gerekir, değil mi?"
İç çekti.
"Senden nefret ediyorum."
*Düzelteceğim demiştim ama boşverin, zaten okuyacak kimse yok. Geri dönüşümü simgelesin diye koyuyorum zaten. -Kylie
ŞİMDİ OKUDUĞUN
THIS SILENCE KILLS #1 : Laserlight. (Lonely N' Reckless)
Fanfiction“Bir şey unuttun.” Dedi yavaşça. Kaşlarımı çattım. “Neymiş?” Dudakları kulağımda durdu. “İkimiz de birer katiliz.” Bir ateistin en acı anı, başı sıkıştığında dua edemeyecek olduğunu fark etmesidir. Peki ya İsa'nın meleği? O da mı dua edemiyordu? ©...
