Kara Kedi çok geç olduğunu fark etmişti. Sadece eve dönüp biraz uyumak istiyordu. Uyursa her şey çok güzel olacak gibi hissetmişti
---
Marinette sabah uyandığında her zamanki gibi okula geç kaldığı fark etti. Hemen hazırlanıp hızlıca okula gitti. Yerine oturduğunda Adrien dikkatini çekti. Onu ilk defa dalgın görüyordu. Dalgınken bile mükemmel olduğunu düşündü Marinette. Adrien'in ne düşündüğünü merak etti. Bir anda hayaller kurmaya başladı Marinette. Onu hayallerinden ayıran Alya oldu.
"Marinette yine konuşamadın değil mi?"
"Ben konuşurken daha doğrusu konuşmaya çalışırken Chloe geldi ve benden önce davrandı."
"Her zamanki gibi yani"
"Evet"
"Marinette artık konuşmayı başarman gerekiyor. İstesen yapabilirsin sadece kendine güven"
"Bilemiyorum Alya"
"Hadi ama sadece birkaç kelime söyleyeceksin Marinette bu kadar zorlanmamalısın."
"Aslında haklısın. Ama sadece konuşmak istiyorum. Yani sinema daveti bir adım sonra"
"Peki Marinette artık bir adım at ama"
"Tamam yapacağım"
Alya bu konunun üstüne gitmeye başlamıştı. Çünkü Marinette'i kendi haline bırakırsa daha çok beklemeleri gerektiğini biliyordu. Biraz sonra zil çaldı. Marinette bu kez kendinden emindi. En azından öyle davranmaya çalışıyordu. Derin bir nefes aldı.
"Adrien!" Adrien Marinette'e döndü
"Sonra konuşuruz demiştin. Anlat bakalım"
Marinette bu sefer yapacaktı. Kendine inanıyordu.
"Aslında ben sadece konuşmak istemiştim" Utanmıştı. Nedenini bilmiyordu ama utanıyordu işte.
"Sadece konuşmak istediğine emin misin? Bak benim bugün bir işim de yok sinemaya gitmeye ne dersin?"
Marinette'in gözleri parlıyordu. Adrien de bunu fark etmişti. Mutluluktan zıplayıp,dolu dolu kahkahalar atmak istiyordu Marinette Ama kendini tutmayı başarmalıydı. Gülümsedi.
"Harika! Yani tabi olur"
"Peki öyleyse hemen çıkalım mı?"
"Sen çık ben bir eşyamı unutmuşum alıp geliyorum"
"Tamam. Dışarıda bekliyorum Marinette"
Gülümsediler.
Marinette Adrien gider gitmez Alya'yı aradı. Ya da Alya'yı aradığını sanıyordu.
"Alya Alya Alya! Ne olduğuna inanamayacaksın! Adrien beni sinemaya davet etti! Çok güzel değil mi? hep beklediğim şey gerçekleşiyor Alya! Alya?"
Karşı taraftan ses gelmeyince Marinette bir terslik olduğunu anladı. Telefona baktığında Alya'yı değil Adrien'i aradığını fark etti. Adrien söylediği herşeyi duymuştu! "Şimdi nasıl onun karşısına çıkacağım. Fena rezil oldum sanırım. Ah be Marinette! Niye bi işi de doğru dürüst beceremezsin ki? Of kesin artık sinemaya gitmek falan da istemeyecek" diye söylendi kendi kendine. Çok utanmıştı. Olduğu yerde durdu birkaç dakika. O sırada Adrien gülümsüyordu. Marinette'in aşırı tepkilerine ve saçmalayışına alışmaya başlamıştı artık. Artık anlamıştı,emindi Marinette'in onu sevdiğinden. Peki ya Adrien? "Ben ondan hoşlanıyor olamam değil mi? Ben Uğurböceği'ni seviyorum" dedi kendi kendine. Marinette'in yanına gittiğinde bu olay hiç yaşanmamış gibi davrandı. Çünkü olaydan bahsederse Marinette'nin utanacağını tahmin edebiliyordu.
"Marinette gelmiyor musun? Seni bekliyoruz."
"G-geliyorum"
Beraber dışarı çıkıp arabaya bindiler. Sinemaya varana kadar Marinette yaptığı aptallığı düşündü. "Belki de Adrien açmamıştır. Yani haberi yok gibi davranıyordu çünkü" diye düşündü. Umarım öyledir diye geçirdi içinden. Hala utanıyordu. Adrien'in dedikleriyle sinemaya vardıklarımın farkına vardı.
"Geldik Marinette! İnebilirsin artık"
"T-tabi" Gülümsedi. "Acaba kendini daha fazla nasıl rezil edeceksin Marinette?" diye söylendi kendi kendine.
Korku filmine girmeye karar verdiler. Birkaç dakika sonra Adrien tuvalete gitmesi gerektiğini söyleyerek gitti. Film klasik korku filmleri gibi devam ediyordu,çığlık atıp kaçanlar, sesin geldiği yere inatla gidip ölenler yani her şey normal ilerliyordu. Biraz sonra Adrien geldi.
"Beğendin mi filmi?"
Marinette filme odaklanmıştı. Bir anda Adrien'i duyunca korktu ve elindeki mısırı fırlattı. Her taraf patlamış mısır olmuştu.
"Ah! Bir anda duyunca korktum. Özür dilerim"
Adiren gülmeye başladı. O gülünce Marinette de güldü tabii. Filmi izlemeye çalışanlar bir anda kahkahaları duyunca sinirlenmişti.
"Hey!Film izlemeye çalışıyoruz!"
"Ne yapacaksanız başka yerde yapın!"
"İzleyemiyorum"
Bu kadar tepki alınca sustular. Film bittiğinde salondan çıktılar.
"Teşekkürler Adrien"
"Neden?"
"Benimle sinemaya geldiğin için"
"Marinette hatırlıyorsan ben davet ettim zaten." Adrien göz kırptı.
"Haklısın sanırım" arabaya bindiler. İlk önce Marinette'i bıraktılar. Adrien eve gitmek istemedi. Biraz dışarıda dolaştı. Akşam olduğunda Kara Kedi olmak istedi. Kara Kedi olduğunda özgürdü çünkü onu eve kapatmaya çalışan babası olmuyordu.
"Plagg dönüştür beni!"
Kara Kedi olduğunda çatıdan çatıya atladı. En son Marinette'in evine vardığını fark etti. Marinette küçük terasında oturmuş kitap okuyordu.
"Gel Kara Kedi orda olduğunu biliyorum!"
"Nerden anladın?"
"Bir anda çatıda olan bir ses olunca sen olduğunu düşündüm. Haklıymışım da"
"Evet."
"Neden geldin peki?"
"Şey..aslında bir sebebi yok dolanıyordum ve bir anda buraya geldim."
"Uzakta durmak zorunda değilsin gel buraya otur Kara Kedi"
Kara kedi gülümsedi ve Marinette'in yanına oturdu. Yanında kekelemediğinde aslında çok güzel olduğunu fark etti. Keşke hep böyle konuşsa diye düşündü.
"Ne okuyorsun?" Marinette Adrien'in yer aldığı bir dergiyi okuyordu. Kara Kedi görmesin diye bir anda dergiyi fırlattı "Affet beni Adrien. Sonra geri alacağım" diye içinden geçirdi.
"Aslında hiçbir şey. Önemli değil zaten. Yani boşver"
Kara Kedi güldü.
"Tamam."
Marinette Kara Kedi'in Uğurböceği kimliği ile ilgili konuşmasını çok seviyordu.
"Kara Kedi Uğurböceği ile aranızda bir şeyler olduğunu duymuştum. Doğru mu?"
"Marinette kıskanmanı anlayışla karşılıyorum."
"Ne!? Yok hayır yanlış anladın sen. Ben merak etmiştim sadece."
Kara kedi kahkaha attı.
"Tamam Marinette sakin ol. Ama benden sadece bir tane var. Unutma" Kara Kedi göz kırptı.
"Ne?! Yani öyle bir amacım olduğunu kim söylemiş"
"Kendin belli ediyorsun Marinette. Öyle değilse neden bu kadar tepki gösterdin" Marinette'in sinirlenmesi Kara Kedi'nin hoşuna gitmişti
"Tamam. Sakinim ki zaten. Hem nerden çıkardın şimdi? Öyle bir şey yok"
"Peki. Öyle olsun"
"Öyle zaten"
"Marinette?"
"Efendim"
"Senin şu arkadaşın Alya neden Uğurböceği Blogu açmış da bir Kara Kedi Blogu açmamış?"
"Kıskandın mı?" Bu sefer Marinette kahkaha attı
"Hayır. Ama sonuçta biz bir takımız ben burda boru değilim ya?"
"Değilsin değilsin. Sen koskoca Kara Kedisin. Cesur,yakışıklı,komik" Marinette tekrar kahkaha attı.
"Hey! Dalga geçme. Ama dediklerin de doğru tabii. İltifat için teşekkürler"
"İltifat etmeye çalışmamıştım ama herneyse. Önemli değil."
"Şimdilik gidiyorum ama sonra görüşeceğiz"
"Görüşürüz"
Kara Kedi evine doğru gidecekken Marinette'in evinin önünde bir dergi gördü. İçinde kendi resimleri vardı. Evet Marinette'in kendisinden,Adrien'den hoşlandığını biliyordu ama dergisine bakacağını nedense hiç düşünmemişti. Evine yaklaşınca eski haline dönüştü. Eve girer girmez kendini yatağa attı. Bu sefer Uğurböceği'ni değil Marinette'i düşünüyordu. Marinette'in yanında eğlenebileceğini daha önce hiç düşünmemişti. Adrien'in kafası karışmıştı. Bir insan aynı anda iki kişiyi sevebilir mi? diye düşündü. "Marinette beni seviyor ben sanırım ben de onu seviyorum öyleyse aramızda bir engel yok. Ama Leydim, ona olan hislerim ne olacak? Ne hissettiğimi anlayamıyorum. Kimi sevdiğimi kimden hoşlandığımı anlayamıyorum . Neden peki nasıl olur da anlamam?
diye düşünürken uykuya daldı Adrien.
