Chapter 22
After nung talent show sa Reled naging peaceful naman ang buhay ko..well..what can I say?hehe..si yueh..ayun bumalik sa dati nyang sarili..hindi namamansin..sus..bahala xa.. hindi ko muna kinukulit at baka ako pa ang mapagdiskitahan.. actually..hindi ko talaga alam kung bakit hindi nya ako pinapansin.. wala naman akong naalala na may ginawa akong masama sa kanya.. ganun lang talaga siguro.. pero may plano ako sa kanya.. yun nga lang not now..
Yung pinsan nya? Ayun may chika ako..lagi ko na silang nakikitang nag-aaway ng gf nya.. pag nakakasalubong nila ako..grabe kung makatingin sa akin ang bruha,parang ako ang may kasalanan ng lahat..ooops..tinutupad ko po ang napagkasunduhan namin ni toot..wala ng pansinan..wala ng pakialamanan.. kahit masakit..ginagawa ko..
Alam nyo ba ang mahirap? Sa bawat araw na nagdaan..kahit pilitin ko ang sarili ko na pigilan..talo pa rin ako.. patuloy ko xang minamahal.. akala nyo ba napakatibay ko? na ang tapang ko..kasi kung makipag-away ako sa kanya o sa gf nya ang galing-galing ko? hindi nyo lang alam..at hindi nila alam..na bawat salita ko..bumabalik lang sa akin.. mahirap magpanggap na kaya ko ang lahat.. pero alam nyo ang nagpapatibay sa akin?
Yung sinabi nyang..
Wala lang ako sa kanya..
Dahil doon.. patuloy ko napipigilan ang sarili ko na mahalin xa.. kasi naniniwala akong..hindi na xa worth na mahalin..
Pero kahit ata hindi xa worth mahalin..walang worth-worth sa puso kung titibok xa..
Hay..nagdadrama ako ngayon..oh well..ganyan talaga..
Tama na nga ang drama! Nasa rooftop ako ng school namin with my kabarkada..gawa kasi ni Kristel.. bakit kami nandito? May sasabihin daw xa sa amin eh...
"Spill!"
huminga xa ng malalim
"wala na kami ni Audrey"
sandali...
"NAGING KAYO?" sabay-sabay naming sabi..tumango lang xa
"sabi ko na eh"
"oo nga..confirmation na lang talaga yung kailangan namin"
"sandali! Break na kayo? Bakit?" ano bang mga ito..dere-derecho ang pag-imik..tsk tsk..
tumingin xa sa langit "mahal pa nya ang ex nya"
ouch..
parang ako..
"so?meaning?" tumango xa..
"AH! AH! NAMAN YUNG LALAKING YUN! KAYO PERO IBA ANG MAHAL??"
"relax..lhen"
"kailan pa?" tanong ko "kailan pa nangyari ang lahat?"
"2 weeks ago.." wow..ibig sabihin tinago nya lahat ng ito in 2 weeks?
Niyakap namin si kristel..
"aja girl!"
"kaya mo yan!"
"andito lang kami"
"si iexsha nga kinaya.. ako pa kaya?" sabi nya
kuh..kung alam mo lang
"kaya mo pa ba magkwento?" tanong ko sa kanya
umiling xa.."tama ng nalaman nyo yung pahapyaw ng mga pangyayari"
Ilang minuto pa..nagyaya ng umuwi yung iba kong mga kabarkada..si Kristel? Sabi nya sa rooftop lang daw muna xa.. kakababa ko lang ng marealize ko na may naiwan ako sa rooftop..so pinauna ko na sila.. pagka-akyat ko sa rooftop..hindi ko akalain na ang isang eksena ang maabutan ko..
"Sorry..Kristel" si Audrey yun
nakatingin lang sa kanya si Kristel at umiling "I can forgive..but I will never forget"
bumuntong-hininga lang si Audrey.."San maging magkaibigan pa rin tayo"
"Siguro..hindi ko masasabi..masakit kasi yung ginawa mo sa akin"
"Kristel-"
"Please Audrey..sobra na yung sakit na naramdaman ko..tama na..just leave me alone"
Walang nagawa si Audrey umalis xa..nakasalubong nya ako..ngumiti ako sa kanya at sinipa ko xa sa naku..alam nyo na.. (joke!hahaha..as if magagawa ko yun..mahinahon akong tao noh?).. nilagay ko lang ang kamay ko sa balikat nya..
"T*R*NT*DO ka..akala ko ba hindi mo xa sasaktan?" manihanon kong sabi (injerness..mahinahon yun..kasi kung hindi talaga binugbog ko na xa)
"Sorry"
at sinuntok ko xa ng mahina sa balikat.. "Tandaan mo..WALA ka ng makikitang babaeng katulad ng kaibigan ko..GINTO na yan..pinakawalan mo pa"..lumayo ako sa kanya para makausap si Kristel..
Naabutan ko na xang umiiyak "Hindi xa worth ng bawat luha mo"
Pinahid nya yung luha nya pero patuloy pa rin ang pagtulo "Paxenxa na ha?(sniff) ayaw papigil eh (sniff)"
Niyakap ko na xa "sige ilabas mo lang yan..makikinig ako"
"Ang sakit..sobrang sakit..Iexsha..xa ang una kong boyfriend..pinakatiwala ko ang puso ko sa kanya..tapos ganito? Malalaman kong hindi pa pala ako sapat sa kanya (sniff!) ang masakit pa yung EX nya..yun yung pinalit nya..ibig sabihin..kami pero nasa kanya pa rin ang puso nya.."
"Halos parehas lang pala tayo" tumingin xa sa akin "ang problema lang..hindi talaga naging kami"
"Anong-"
"palabas lang ang lahat"
at ikunwento ko ang lahat sa kanya..lahat ng sinabi ko kay Jhas..alam na rin nya..
"shocks..Iexsha..ibig sabihin-"
"oo..minahal ko na talaga xa.."
inalis ko yung pagkakayakap ko sa kanya at tumingin ako sa mga sceneries (nasa parang edge kasi kami ng rooftop)
"mahal ko xa..mahal na mahal..kaso wala akong karapatan sa kanya..ni katiting wala..ni magselos..o what..wala.."
"pero..paano mo nakakaya ang lahat?"
ngumiti ako "hindi ko din alam kung paano..siguro dahil sa alam ko hindi xa worth ng pagmamahal ko" (hindi ko sinabi sa kanya yung nangyari sa kumpisalan at yung after nun..tama ng ako lang ang nakakaalam) "kaso..hindi talaga nakikinig ang puso ko..kahit anong dikdik ko sa puso ko..kahit anong paalala ko..useless.. xa pa rin ang tinitibok nito"
"mahal mo talaga xa noh?"
"oo..kaya siguro nagtatapang-tapangan ako..kasi baka sakali..macover nito yung sakit..plus..ito na rin yung way ko para mahalin xa..ng hindi nya nalalaman"
"wow..siguro..wala pa itong..nararamdaman kong sakit sa nararamdaman mo?"umilingako "may karapatan man o wala..walang intensity ang sakit..walang 'mas'pag nasasaktan..pare-parehas lang tayo..kasi kapag nasaktan ka.. parangbutas yan.. walang mababaw..walang malalim.. hangga't hindi itonatatabunan o mawawala.. mananatili itong masakit kaso.. walanamang masamang sabihin ang bawat sakit na nararamdaman mo di ba?Kung baga sabutas..baka sakali umulan..matabunan ng tubig ang butas..Konting panahon paramaramdaman mo na buo ka ulit..na may karamay ka..na hindi ka nag-iisa..kahitmga kaibigan mo lang kami..andito naman kami para maging panandaliangtubig.. hanggang walang tao na pupuno dyan.. kami muna.."
"buti na lang ikaw ang nasabihan ko" sabi ni Kristel na hindi naumiiyak
"ano ka ba? Wala yun..buti nga at kahit papaano nakatulong ako"
"I suppose..hindi pwede sabihin yung sinabi mo sa akin..pero bakit sinabimo pa rin?"
"maliban sa halos parehas tayo..mas magaan kasi sa pakiramdam na nasharemo yung sakit na kinikimkim mo..mas maganda.. besides.. just releasesome pain cannot make any damage, right?"
ngumiti xa.. "tara na nga..gabi na"
at inakbayan ko xa "darating din ang panahon.. lahat ngnasasaktan.. lahat ng may mga space.. magiging masayadin.. mapupunan.. mabubuo.."
sana nga.. sana..
YOU ARE READING
Spaces To Fill Book 1: Recuperation (COMPLETE)
Romance(Sequel to Imperfectly in Love) Paano maghihilom ang mga sugat? Paano maglalaho lahat ng butas? Panahon? Pagmamahal? Pagpapatawad? Ito ang istorya ng buhay ko pagkatapos na hindi niya ako piliin. Ito ang kwento kung paano ko pinilit punuan lahat ng...