SEÇİLMİŞLER 2 (KARVAN )

Bölüm 4

DOĞUCAN

" Bunu artık ona söylemelisin . "

Kayra sözlerimi umursamadan kendini yatağına atıp gözlerini kapattığında göz devirerek bir sandalye çektim ve oturdum. Vera ondan her uzaklaştığında Kayra acı çekiyordu.

...

" 1 saat oldu ve hala geçmedi Kayra. "

Sandalyeden kalkıp elimi cebime attım ve telefonumu çıkarıp Kayra'ya gösterdim.

" Tanrı Adar'ı arıyorum ve seni Karvan'a gönderiyor ya da Vera'yı buraya geri getiriyor , seçim onun. "

Tam telefonumun tuş kilidini yeni açmıştım ki telefonum elimden kayarak havalandı ve sert bir şekilde duvara çarptı .

Telefonumun yerdeki parçalarına bir müddet baktıktan sonra Kayra'nın öfkeli bakışlarına sitemle bakıp " O yeni aldığım elli üçüncü. telefonumdu . Telefonlarımla derdin ne senin ? Bu sefer bana yenisini sen alıyorsun... " sandalyeye oturup sağ ayak bileğim sol dizime gelecek şekilde bacak bacak üstüne attım "... ekonomimi cidden çok sarsıyorsun. "

Kayra söylediklerimden pek etkilenmiş görünmüyordu. Sinirli bakışlarını üstümden çekip inleyerek kalbini tuttuğunda başımı iki yana salladım.

" Hala Tanrı Adar'a haber vermemiz gerektiğini düşünüyorum. Bu acı Vera'yı şifa gücünden dolayı etkilemiyor olabilir ama seni oldukça fazla etkilediği bir gerçek ... "

" O çeneni kapat artık Doğu! "

Sözümü küfürüyle kestiğinde bir müddet susup devam ettim " Vera'nın bu kadar düşüncesiz olduğuna inanamıyorum , mesafelerden dolayı senin canının yanacağını düşünmesi gerekirdi. "

" Susmayacak mısın ? "

Sırıtarak Kayra'ya bakıp " Hayır. " dedim.

Bu acı Vera ondan ne zaman bu kadar çok uzaklaşsa Kayra'da kendini belli ediyordu ve neden bilmiyorum bu acıyı Vera hissedemiyordu.

...

Sırtım sert bir şekilde koridorun duvarına çarptığında inleyerek yere düşmüştüm.

Suratıma çarpılan kapıyla kaşlarımı çatıp " Bu hiç hoş bir davranış değildi Kayra , depresif ergenler gibi takılmayı kesmelisin ... yoksa kesmelisiniz mi demeliydim ?! "

" Kapa çeneni Doğu ! "

Kapının arkasından zor duyduğum Kayra'nın sesiyle birlikte ayağa kalkıp koridorda yürümeye başladım.

Mina - Vera yazan kapının önünde adımlarımı durdurup kapıya alnımı yasladım ve gücümü kullanarak kapının arkasını görmeye çalıştım.

Mina yatağına uzanmış ağlıyordu !

" Niye ağlıyorsun ?! "

Sessiz bir şekilde kapıya doğru tıslamamı ne yazık ki Mina duyamazdı.

Uzaklaştırması bittiğinden beri benden köşe bucak kaçıyordu ve göz teması bile kurmamaya başlamıştı. Evet yaptığı affedilecek cinsten bir şey değildi ama ben onu affetmiştim. Kendini bizden neden soyutladığını da anlıyordum ama bu davranışları beni ilişkimizin bittiği düşüncesine itiyordu.

Ağlaması şiddetlenince dayanamayıp kapıya sertçe vurdum .

Gözlerini silip ağlamasını durdurmaya çalışırken bir yandan da yataktan kalkıp kapıya doğru yürümeye bağlamıştı.

Kapıyı açtığında karşısında beni görmeyi beklemiyor olmalı ki yüzüme şaşkın şaşkın bakmaya başlamıştı.

Kızarmış burnu ve gözleriyle ne kadar çekici göründüğünün farkında mıydı ?