Hani genelde sokak kötüdür acılar yaşanır derler ya eyvallah acısını da gördük biz sokağın fakat bir güzel olayla hafızamdan bütün acılar silinir neyse çok uzatmadan konuya geçeyim.Sokakta dolaşıyorum her zamanki gibi avare bir biçimde.Yürürken bana bakışlarıyla tehdit saçan insanları gördükçe huzursuzlanıyordum içimden Allah'ım sen bunları koru diyordum.Biraz daha yürümüştüm bizim sokaktan uzaklaştığımda karşımda 3 kişi elinde bıçaklarla para istiyorlar.Tabii deli yürek durur mu kaynadı hemen ben de üstümdeki poları çıkarıp yere koydum.Sanıyordum ki bunlar da diğerleri gibi tırt fakat hiç öyle olmadı arkamdan yakaladığı gibi iki yumruk darbesiyle sermişti yere beni sıska ama uzun olan çocuk.Sonrası pek aklımda değil artık halim kalmamıştı ve zar zor dayanmıştım lokantanın merdivenine bitkindim ve her yerimden kan akıyordu üşüyordum halbuki hava 28 dereceyi gösteriyordu içimden Allah'ım alıyor musun canımı diye geçirmiştim ta ki güneşin yansımasının sebebi gözleri olan güzeli görene kadar.Kanlar içindeki halime telaşlanmıştı sanırım koşmuştu yanıma iyi misin diye sormuştu ben ise kafa sallamakla yetindim.Çantasından çıkardığı bir mendil ile yüzümdeki kanları sanki bir daha hiç akmayacakmışcasına silmişti adeta elleriyle dokunmasıyla iyileştirmişti.Yerde polarımı görüp aldı ve üzerimi örttü biraz omzuyla destek olarak kaldırmıştı beni ayağa.Yürüyorduk sarhoş gibiydim o ise bir kaplanı sırtlayan serçe gibiydi narindi bir o kadar da güçlü...Sonunda hastaneye varmıştık beni sedyeye yatırdılar ilk defa o an tutmuştu elimi dokunuşu içten fethetmişti kalbimi.Ben içerde tedavi görürken beklemiş kapıda merak etmiş halimi çıktığımda düzelmiştim biraz hemen yanına gittim sarıldım,teşekkür ettim ve bu iyiliği karşısında borçlandığımı söylemiştim onu yemeğe davet etmiştim tereddütsüz ka
