If I were brave

1.5K 175 4
                                    

#Unicode
fic starts****

Yoongi:ကျွန်တော့်ရဲ့ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းခြင်းသတင်း

basketball ကွင်းမှာ Jiminie လာေ
မးတုန်းက

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် လက်ခံထားသလိုလို
လိမ်ညာခဲ့သည်။ဒါကလည်း Jiminie

ကျွန်တော့်အပေါ်

မုန်းတီးနာကျင်သွားစေချင်သောကြောင့်

ဟန်ဆောင်ခဲ့မိသည်။အမှန်တကယ်တော့

ထိုကိစ္စကိုကျွန်တော်လုံးဝမသိပေ။

သူ ငိုနေခဲ့တယ်

ကျွန်တော့်ကို ဆုံးရှုံးရမှာကြောက်တဲ့စိတ်နဲ့

ကျွန်တော့်ရဲ့Jiminie ငိုနေခဲ့တယ်။

ငိုနေခဲ့တဲ့ သူ့ကို ထွေးဖက်

နှစ်သိမ့်ခဲ့ချင်သော်လည်း ရင်ကွဲခံကြည့်နေယုံကလွဲပြီးကျွန်တော်လုပ်နိုင်တာဘာမှမရှိခဲ့ပေ။

Flash back>>>

Yoongi:လှည့်ထွက်လာမိသော
ခြေထောက်အစုံက

ခြေလှမ်းငါးလမ်းပင်မပြည့်သေး
ခွေယိုင်လဲချင်နေမိသည်။

အခု Jiminie ကျွန်တော့်ကို လမ်းခွဲစကာ
းပြောလိုက်သည်လား?တကယ်ကို
မယုံနိုင်သေးပေ။သူ့ ရှေ့တွင်

တည်ငြိမ်အေးဆေးစွာ နေနိုင်ခဲ့သလောက်
အခုကျတော့

ကျွန်တော့်စိတ်တွေက ရူးမတတ်ပင်။

အာ့လောက် လွယ်သည်တဲ့လား?

ကျွန်တော်ကသူ့အတွက် ဘာမှ

အရေးမပါခဲ့တဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တာလား?

ကျွန်တော့်ဘက်ကရော အခု သူ့ကို လမ်းခွဲပေးမယ်လို့

ပြောခဲ့လိုက်တာလား? *Aishii Min Yoongi

မင်း အရူးပဲ* *Jiminie ရူးကြောင်ကြောင်
ဖြစ်နေတိုင်းမင်းကပါလိုက်ဖြစ်စရာလား?*

*ဘာလို့လမ်းခွဲပေးရမှာလဲ လမ်းခွဲ
မပေးနိုင်ဘူး! Arnyi

သေတဲ့အထိတွယ်ကပ်နေမှာ*

မလိုမကျမှု့များစွာနဲ့တွေးရင်း အိမ်ကိုပင်
ဘယ်လိုပြန်ရောက်လာမှန်းမသိတော့။

If I were brave...*COMPLETED*Where stories live. Discover now