Mutlu Son...Mu ?!

-12-

--6 Ay Sonra--

İncinmişti , kırılmıştı ama yapabileceği başka bir şey yoktu bunu kabullenmek zorundaydı Lucy , Natsu ona yalan söylemişti hemde çok büyük bir yalan tabi başkaları için bu hiç bir şeydi bundan daha kötü şeyler yaşamış insanlarda vardı ama Lucy'nin bundan haberi yoktu...Lucy'nin dünyadan haberi yoktu ve artık ona anlatan biri de yoktu her ne kadar Lucy buna alışmış olsa da yine de ona garip geliyordu bu yaşına kadar iki arkadaşı olmuştu ikisinde genç yaşta kaybetmişti birinin sebebi kendisi olması ise işleri daha kötü yapmıştı...Şimdi ise yeni arkadaşı yüzünden yeniden hayatından soyutlanmıştı Lucy 

--6 Ay Öncesi--Lucy'den--

Eve eşyalarımı yerleştirmiştin kendime ait istediğim zaman girip çıkabileceğim bir odam olmuştu , Natsu kahvaltılık almak için dışarı çıktığında evde yalnız kalmıştım ve evi turlamam için bir fırsat olmuştu tabi her ne kadar evi didik didik arasam da ne bir gizli oda ne de gizemli herhangi bir şey bulamamıştım bunun üzüntüsüyle salonda otururken kapı açılmıştı ilk önce Natsu'nun geldiğini düşünsem de gelen kişi bir kızdı hızla koltuğun arkasına atladığımda çok ses çıkarmış olmalıyım ki gelen kız ürkmüştü hızla içeri girdiğinde beni gördü Juvia mı gelmiş ? Vay be ! 

Juvia : Juvia'nın ödü koptu Lucy-san

Lucy : Sen neden geldin ?

Dedim koltuğun arkasından tekrar önüne atlamaya çalışırken 

Juvia :  Natsu-san Lucy-san'ı kontrol etmesini istediği için Juvia burada

Kafamı sallayarak onu onayladım o beni tanımıyordu bende onu tanımıyordum bu iletişim kopukluğuna yol açarken eğer konuşmasak birbirimizi hiç tanıyamayacağımızı bildiğim halde suskunluğumu korudum önce konuşan olan taraf olmayı sevmezdim o yanıma otururken ben koltukta bağdaş kurdum fakat aklıma bir şey geldiğinde hızla kalkarak Natsu'nun bana özel hazırladığı odaya girdim kağıt parçalarını ve boya kalemlerini aldıktan sonra tekrar oturma odasına döndüm Juvia'ya da bir parça kağıt uzattığımda eline aldı konuşmayı sevmediğimi anlamış olamadı ki yere bağdaş kurdu ortada duran sehpayı bize doğru çektikten sonra bende onun yanına bağdaş kurarak oturdum boya kalemlerini sehpanın ortasına yerleştirdim beraber resim yaparken Natsu gelmişti fakat ben umursamayarak dün gittiğimiz parkı çizmeye devam ettim , ev o kadar sessizdi ki poşetlerin haşırtıları bütün evi kaplıyordu tabi çokta büyük bir ev değildi

Juvia : Juvia bittirdi
Resmine baktığımda kendisini Grey ile çizmişti

Lucy : Grey değil mi ?

Söylediğime kıkırdayarak

Juvia : Grey değil Gray

Arada Juiva demeden de konuşabiliyormuş Juvia demeden konuşabiliyormuş şuna bildiğim bir şey varsa o da bu doktorlar beni bunlarla yolladıysa onlarında benim gibi sorunları vardı çünkü bu beni ilk seferim değildi herkes beni daha  önce oradan çıkmadığımı sanıyordu ama yanılıyorlardı bir kişi daha beni oradan çıkarmıştı her ne kadar kimseye söylemem gerekse de bazen ağzımdan kaçırıyordum bu da hemşirelerin ve doktorların kovulmasına neden oluyordu hatta bunun yüzünden çekmediğim acı kalmamıştı...