Annem hep ben küçükken 'acı çekersin ama zamanla geçer' derdi inandım, küçüktüm nede olsa 'kızım Seni hiç bırakmayacağım' dediğindede inanmıştım şimdi büyüdüm yoklar ve ben hala acı çekiyorum küçükken karanlıktan ve gölgeler den çok korkardım şimdi ise karanlık boş bir oda ve bana dost olan bir gölgem var ne garip, Ben Aren VARLI ölmek için can atan ama ölmek gibi korkutucu bir fikirle baş edemeyen bir kızım dediğim gibi işte garip bir insanım, daha 8 yaşındaydım babam her gece 12 de takım elbisesi ve kunduraları ile eve gelir boş zemindeki kunduraları nın sesini duyar korkardım ,çünkü eğer kızgınsa anneme vurdurdu uyuyamazdım Annem di o benim nasıl olsa ,o acı çekerken nasıl hissizce uyurdum ki annem 'lütfen dur' demeyene kadar durmazdı babam hıncını annemden çıkardıktan sonra çeker giderdi zaten gelmezdi birkaç gün...- 10 YIL ÖNCE -
Babam yine annemi vurmuştu annemi niye vuruyordu ki babam annemi annemi o benim korktuğumda saçımı okşayan melek gibi bir kadındı 'acımıştır şimdi' dedim içimden 'çok acımıştır' kapı sesini duyduktan sonra korkak adımlarla çıktım odamdan merdivenlerden inerken gördüm annemi çökmüş dizlerinin üzerine ağlıyordu beni görüp sildi hemen gözyaşlarını
"Yatmadın mı Papatyam?" diye sordu ağlamaklı sesiyle diz çöktüm önünde ben korktuğumda hep saçlarımı okşardı bende öyle yaptım okşadım ipek gibi saçlarını sonra yanağını gördüm kızarmıştı dokundum korkakça
"Acıyor mu?"dedim annem de 'Acı çekersin Ama zamanla geçer' dedi"''''''''''''''''
Sabah alarmın sesiyle uyandım bir lanet güne daha ayağıma dolanmış pikeyi çekip kalktım yataktan ve lavaboya gittim. Yüzümü yıkadıktan sonra indim aşağıya ,mutfağa girip hemen sandiviç hazırladım ve yedim yedim yemesinede yarısını sabah sabah kim bir şeyler yiyebilir ki zaten, Tekrar yukarı çıkıp üzerimi giyindim ve çıktım evden, ufak bir evim siyah bir odam ve kırmızı bir arabam vardı buydum işte hayatım bunlardan ibaretti yalnızdım,sanki önümü iki yol sunulmuş birini seçmiş ve o yol karanlığa, yalnızlığa çıkmıştı kaderimdi işte ne kadar kader değip kendimi avutsam da, böyle parka gidersin Cesaret edip nefes kesici bir oyuncağa binersin sonra böyle oyuncak yükselir yükselir yükselir ve bir anda hiç anlamadan inerya aşağıya nefesin kesilir boşluğa düşersin okkalı bir yumruk yemiş gibi hissedersin heh, evet işte aynen öyle her yeni bir güne başladığımda bütün günü böyle hissederek geçiririm...''''''''''
Okula gitmek için evden çıkıyordum ki evin önündeki arabaya gördüm şu an cinnet geçirerek seviyeye gelmiştim bu zamana kadar kimse Evimin önüne arabasını park etmemişti bugün arabamı servise verdiğim için fırsat bulup bir züppe evimin önüne arabasını Park etmişti etrafa bakındım bu kadar boş yer varken neden benim Evimin önüne park etmişti bir türlü anlam verememiştim tam arabasının sileceğini kıracakken bir ses duydum"Hey hey ne oluyor ya!!" bir çocuk gelip arabasına koştu ve
"Sana bir şey oldu mu Şükrü Baban burada sakin ol!! " deyip arabasının ön camını öptü manyak mıdır nedir ya çattık valla,"Ne yapıyorsun ya sen Şükri ye ya Bir yerine bir şey olsaydı" diye üzerime yürümeye başladı
"Hop Hop orada dur hem gel evimin önüne arabanı park et hem de bana çemkir başkaaaa"
"Birincisi o araba değil Şükrü, ikincisi ben senin komşunum görüyor musun Şükrü komşuluk denen bir şey kalmamış tıtıtıtı yazıkk"
"Ne saçmalıyorsun be sen ne komşusu"
"Ben karşı evde yeni taşındım evime en yakın yer burası diye park ettim"
"Git başka yere park et! Araba mı servisten alınca ben nereye park edeceğim acaba al Şükrü müdür nedir başka yere park et!"
"Sen ablanı duyma Şükrü, tamam tamam alacağım arabayı ama önce bir tanışalım" deyip elini uzattı bir eline bir de yüzüne baktım
"E hadi elime değil benimle tanışacaksın ıhm her neyse ben Pamir SOYLU" elini tutup
"Aren VARLI" deyip çektim elimi
"Memnun oldum,sende kankilik tipi var ha " deyip 32 diş güldü sempatikti aslında ama ben erkeklere öyle hemen hemen hatta hiç güvenmezdim
"Of ne konuştun be"
"Konuşmak suçsa öldür beni Pakize" deyip kahkaha attı cidden bi an boğuluyo sanmadım değil
"E hadi işim gücüm var çek şu arabanı"
"Tamam tamam kızma çekiyorum" deyip arabasını çekti ben de Taksiye binip servisteki arabamı almaya gittim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAPŞON
Teen Fiction(Kesit) " Korkmalısın " dedi sesi sert ama naifti " Aşktan mı senden mi?" dedim cesurca " Ölümden" " Ölümden korkmayalı çok zaman oldu gölge" ona böyle hitap etmeyi seviyordum derin bir nefes çekerek içime devam ettim " Aşkta bir ölüm değilm...