Adrian’s POV
Ang ganda pala ng mata niya... bagay na bagay rin sa ka niya ang maliit na mukha at matangos na ilong.. ang ganda niya.. kaya lang para siyang tigre kung magalit o mas tama bang sabihing kung makikita ako. Ewan ko ba sa kanya dati-rati hindi naman siya ganun kasuplada pag kaharap ako.
Oo, classmate ko siya noong nasa grade school palang kami, magkababayan kasi kami eh.. kaya lang nakita ko siyang umiiyak at inaalo ng kanyang mama parang aalis siya at nadinig kong pupunta na siya sa Maynila upang doon mag-aral… nalungkot ako dahil aalis na ang first…
Ano ka ba Adrian.. ano bang iniisip mo??tumahimik ka nga diyan utak!! Saway niya sa sarili.
Parang she treats me as her enemy. Ewan ko ba sakanya. Pwes kung ayaw niya sa akin, di wag. Enemy ko na din siya.:(
Sa kaytagal ng panahon kilala ko siya, ngayon ko pa lang siya nalapitan. Kahit gustong-gusto ko.. joke.. hehe baka anong isipin niyo ha!
Naalala ko rin siya noon ng may kahalikan ako tas bigla siyang dumating. Sinabunutan pa nga niya ang babae eh!! tas sinampal lang ako at tumakbo!! ganyan siya ka tigre noh!! ewan ko.. selos kaya yon? ang feeler ko noh? hehehe joke lang.
“Hoyy!! Anong iniisip mo?” agaw atension ng magaling kung kaibigan, si Troy.
“wala” sabi ko na inaalis ang mga iniisip kanina
“wala nga ba? Di naman halata noh?” sabi nito na halatang nang-iinis. "Hanggang ngayon ba iniisip mo pa rin ang first..” naputol ang sinabi niya nang bigla siyang magsalita…
“pare please..” sabi ko sa pagod na tinig
“okay, okay sorry na” sabi nito na itnaas pa ang mga kamay
“salamat naman” sabi ko na relieve.
“ uhmm.. Adrian.. “ sabi nito sa kanya na parang may itatanong pero nag-aalinlangan.
“ano yon Troy?” tanong ko sa kanya
“ahh.. wala, wala” sagot nito
Lumapit ako sa kanya at inakbayan ito, “Troy alam kong may gusto kang itanong sa akin. C’mon I know you. Para namang hindi tayo mag- bestfriend.”
“uhmm.. k-kilala mo ba ang bestfriend ng kaklase mo..y-ung nerd, boring.. yong loner?” tanong nito sa nauutal pa ang tinig
“sino ba sa dalawa? Yung nerd o yung pretty?” tanong ko na kinakabahan.. ewan ko ba kung bakit
“yung pretty” nahihiyang sabi nito sa akin
“ahh.. oo, bakit crush mo noh?” ako naman ang nanunudyo ngayon.. I suddenly felt relieved
“Oo nga eh. Pwede bang ipakilala mo ako sa kanya? Please..” pagmamakaawa nitong sabi sa akin.
“try ko lang pare huh! Hindi ko kasi gusto yung nerd na yon eh.. mukhang tigre pag magkaharap kami..ewan ko ba!” sabi ko
“sige naman oh.. please” pagpipilit nito
wala na siyang magagawa dahil mahal naman niya ang bestfriend niya.. kaibigan lang huh! Baka akala niyo!!
End of Adrian’s POV
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
please paki like poh!!
paki vote na rin .. :)
salamat :'*

BINABASA MO ANG
My Enemy Lover
RomanceUnexpected Love Kala niya huh! kayang-kaya ko siyang lamangan noh! sabi ni Alexa sa sarili. Grade school palang siya ay kaklase na niya si Ethan, super gwapo, mayaman, matalino kaya lang... playboy at isa pa, mortal niya itong kaaway noon p...