Yine aynı saat
Yine aynı hüzün
Her gün tekrar tekrar
Başa alınıyor film
Hep aynı sahnede
Üstüme çöküyor yalnızlık
Yüzümde eski, zorlama bir tebessüm
Dilimde ezberlenmiş duam
İçimde patlamaya hazır bir volkan
Ve orada asılı duran
Asla yitip gitmeyecek olan derin bir yalnızlık
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizin de gece olunca çöken hüzünleriniz var mı? Başınızı yastığa koyduğunuzda yakanızı bırakmayan acılarınız, yitmek üzere olan umutlarınız?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hazan Güncesi
Poetry"Çoğu zaman üç beş kişi için yazdığımızı sanırız, onlar bizi okumazlar. Asıl seslendiklerimiz, hiçbir zaman tanımayacağımız, başka üç beş kişidir." demiş Atilla İlhan, burada okuyacaklarınız da başka üç beş kişiye ithafen. Kime, neden, nasıl yazıldı...
