Soğuktu...
Küllerinden ankakuşu olup yeniden doğamayacak kadar
Ümitsizdi...
Hayal kırıklığının sarmaladığı o korku ve güvensizlik...
Olmaz dedirttiriyordu.
yeniden başlamak için çok geç
Vazgeçmek içinse çok erken
İki köprü arasında ki bir arastasın sanki
Etrafında dikenler
dikenlerse katlanılmak için tek bir gülden yoksun
Bu acımasızlık değilde neydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Dair
PoetryNe tam anlamıyla benimdin Ne de bütünüyle yabancı olabildin Sen hep yarım kalmışlıklardandın Tıpkı noktasını koymayı unuttuğum cümlelerim gibi...