Bana Dair

Aras

Soğuktu...

Küllerinden ankakuşu olup yeniden doğamayacak kadar

Ümitsizdi...

Hayal kırıklığının sarmaladığı o korku ve güvensizlik...

Olmaz dedirttiriyordu.

yeniden başlamak için çok geç

Vazgeçmek içinse çok erken

İki köprü arasında ki bir arastasın sanki

Etrafında dikenler

dikenlerse katlanılmak için tek bir gülden yoksun

Bu acımasızlık değilde neydi?