en karanlık zamanda
tam her şeyden vazgeçmişken
ummadık bir kapı belirir ya karşında
kaybolursun ışığında
kaplar bedenini amansız bir hastalık gibi
korku,
yüreğinin ta derinlerinde çırpınır durursun
görmez olur gözlerin bütün o iyi şeyleri
korkuyorsundur çünkü sen
alışkınsındır kötüye derde kedere
ne yapacagını bilemezsin iyi şeyler olunca
insan bu ya bilemediği şeyden korkar elbet...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Dair
PoetryNe tam anlamıyla benimdin Ne de bütünüyle yabancı olabildin Sen hep yarım kalmışlıklardandın Tıpkı noktasını koymayı unuttuğum cümlelerim gibi...
