Chapter 3
Nahihilo na ako sa ginagawa ng babaeng 'to.
"Hey! What are you doing? Have your breakfast first." Wika ko sa kanya habang siya naman ay pinipilit buksan ang main door.
"Uuwi na sabi ako! Babayaran ko 'yang dalawang milyon mo na pinang-tubos mo sa'kin sa mga hayupna 'yon! Pagagalitan na ako ng nanay at tatay ko. Saka may trabaho pa ako sa bar!"
Bar?
Tumayo ako sa kinauupuan ko saka lumapit sa kanya. Nagtanong.
"Bar?" kunot ang noong sinalubong ang mga titig ko.
"Oo, bar! Kumakanta ako do'n, saka 'yon lang trabaho ko para buhayin ko ang pamilya ko. Kaya kung p'wde lang— pauwiin mo na ako." Malumanay niyang sabi na para bang nagmamakaawa.
Siya pala 'yong babae na kumakanta sa restong 'yon?
"Can you please, stand up? Pauuwiin kita but in one condition," kalmado kong sabi sa kanya dahilan para magulat siya. "Ano? Deal?" dagdag ko nang lumapit ako sa kanya.
"Lumayo ka nga! Sisigaw ako dito."
I laugh. "Do you think may makakarinig sa'yo?" bulong ko sa kanya. "Kahit lakasan mo pa ang boses mo, no one can hear you." Dagdag ko sabay ngisi ng nakakaloko. Nakakabilib siya.
Hindi kasi s'ya 'yong tipo ng babae na easy to get. Sa kilos n'ya halatang walang karanasan.
"Kahit anong kondisyon papayag na ako, basta i-uwi mo na ako sa bahay." Sambit n'ya dahilan para mas lalo pa akong ngumisi.
"Talaga? Kahit ano?" wikang tanong ko na para bang umaasa na tutugon siya kaagad.
"Hoy! Anong iniisip mo?" mamya ay namilog ang magagandang mata niya dahil sa gulat.
"Walang bawian, Alisa. As you said, kahit ano. Right?" mas nilapit ko pa ang mukha ko sa kanya. Mga isang pulgada na halos mahahalikan ko na siya. Pero dahil maligalig ako, tutuksuin ko muna siya. "Now, kiss me," bigla ay napa-atras ang mukha niya.
"Ano!?"
"I said kiss me. Iyan ang kondisyon para makauwi ka at saka sa ayaw mo o sa gusto gagawin mo 'yan dahil pagmamay-ari kita. Now, kiss me." Let see kung kakagat ba siya sa sinabi ko.
"P-pero—" yumuko siya bago nagsalita ulit "Hindi ako marunong." Kagat-labi niyang iwas ng tingin sa akin. Really, huh?
Hindi nga nasayang ang dalawang milyon ko sa babaeng 'to. Tumikhim ako saglit bago nagsalita ulit.
"I have some question," magkalapit pa rin ang mukha namin.
"A-ano 'yon?"
Iniangat ko muna ang mukha niya bago ulit nagsalita. Ang amo talaga ng mukha.
"Still virgin?" nanlaki ang mga mata sa rektang tanong ko. Hindi siya kaagad naka-sagot. "Silent means, yes."
Is it true that she really does not know? I approached my face to claim the reddened lips. I squeezed her waist to balance her body. I stared into innocent eyes. Nice view. Later I came even closer cause she closed her eyes. I began to act to claim the remains.
"Ump! Tangina ka—umm..." I heard her low growl because my kisses with her deepened even more. Take twenty seconds, until—I speak. "Now, you know how to kiss?" malambing kong wika at saka n'ya ako tinulak papalayo. Isang malakas na sampal ang natanggap ko sa kanya. Ang sakit. Ugh!
"Bastos!! Pucha! Bakit mo ako hinalikan!?" natawa ako kunte sa reaksyon niya. "Alam mo bang wala pang may nakahalik sa'kin kundi ikaw palang tapos hindi ko pa kilala?!" Really? Ang swerte ko kung ganun.
"Oh come on! Are you kidding me? Hindi mo kilala kung sino ang nasa harapan mo? Halos lahat ng tao kilala ako, and for your information babae, ikaw lang ang babaeng dumampi ang kamay sa mukha ko."
"Wala akong pakialam kung sino ka man! Kahit ikaw pa 'yong pinaka-mayamang tao sa buong mundo! Dapat lang sa'yo 'yon! Hinalikan mo ako ng hindi ka nagpaalam! Kaya dapat lang na masampal ka."
Bakit ba hindi ko matibag ang babae na'to? Pero tingnan ko lang kung hanggang saan ang tapang niya. Unang araw mo palang sa bahay ko, at talagang hindi mo kilala ang nasa harapan mo.
"Bakit tumahimik ka?! Bakit hindi mo ako masagot?!"
pagtataray niya. Naka halukipkip siyang harapin ko.
Dahil sa sobrang ingay ng bunganga niya, hinila ko siya at walang abesong sinunggaban s'ya ng halik. Pilit n'yang kumawala sa mga braso ko subalit hindi ako nagpatalo.
"Adam—umm" My kisses deepened.
Dahil malakas ako kisa sa kanya, bihunat ko siya habang hindi ko binibitawan ang labi niya.
Damn! Ang lambot talaga ng labi n'ya.
Habang nilalasap ko ang malambot niyang mga labi—ang kanina na pilit kumawala sa bisig ko at halik ko, ay napalitan ng pagganti rin ng halik sa akin.
"That's right, Sweety." Wika ko sa kanya, at binuksan ko ang pinto ng kwarto ko, at saka ko tinungo ang malambot kong kama at inihiga ko s'ya.
