Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα τον χώρο γύρο μου.
Τώρα θυμήθηκα την προηγούμενη μέρα.
Προσπάθησα να ανασηκωθώ αλλά συνειδητοποίησα ότι τα χέρια μου ήταν δεμένα μεταξύ τους. Εκτός αυτού, όλο μου το σώμα πονούσε.
Είμουν γυμνή και γεμάτη μελανιές.
Η μεταλλική πόρτα άνοιξε και μέσα μπήκε ο Liam.
Ελευθέρωσε τα χέρια μου και μου έδωσε έναν δίσκο με πρωινό.
" Φάε καλά γιατί θα χρειαστείς λίγη δύναμη, τουλάχιστον για να μην μας ψοφήσεις εδώ μέσα" είπε γελώντας στο τέλος της πρότασης.
" Δεν τρώω τίποτα από εσάς!" Είπε δυναμικά.
" Αλήθεια; Γιατί;" Είπε ξανά γελώντας.
Δεν μίλησα.
Σταμάτησε απότομα να γελάει και με χαστούκισε δυνατά.
Ύστερα πήρε τον δίσκο και βγήκε από το δωμάτιο.
Πεινάω γαμώτο, αλλά δεν πρόκειται να έτρωγα αυτά που μου έδωσε.
Πονάω και φοβάμαι.
Πού είσαι Louis να με πάρεις από αυτό το φρικτό μέρος;
Άρχισα να κλαίω και έτσι αποκοιμήθηκα.
