Chapter 7

352 5 1
                                    

•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

"I always knew that when I looked back on the times I cried I would smile. But I never knew that when I looked back on the times I smiled I would cry."

--Unknown

•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=•=

ERIE"S POV

what the hell is he doing here?

"Ba't ka nandito?!" Gulat nyang sabi... at tumuro pa sakin nang mapatayo mula sa upuan nya, wait natutulog ba to kanina at ngayon lang nagreact?

"Shouldn't I ask you the same?" anong nangyari at lumipat pa sya dito?

"............." mukhang gulong gulo ang mokong dahil mukhang hindi nya alam kung anong isasagot sa tanong ko

"You can seat where ever you want" sabi na nung professor kaya agad kong tinungo ang pwesto ni Clark sa likod na syang bakante pa and yes it is Clark, just what the hell is he doing here?

"Mag-usap tayo..." bulong nya pà sakin nang makaupo ako sa tabi nya...

maya-mayang break time naman ay agad nya akong pinasunod sa rooftop kaya sumunod nalang ako wala rin naman akong gagawin at hindi rin naman ako pinagbabawalan ni Geo

"you're unexpectedly a loner" sabi ko sa kanya that made him to form a wry smile at me...

"yeah... pero di yan ang pag-uusapan natin Ruru" ... Ruru huh, brings me back...

"yeah.... from the daldalero you've become a total... cool show guy you know...." sabi ko pa pero mukhang hindi na nya sasakyan at mukhang seryoso ang pag-uusapan namin

"...." napahinga sya ng malalim at napailing ng ilang beses "... Ruru... why did you disappear after he's funeral?" ....

"...."

"you know what Ruru... I do think that he really loves you.... but sadly..." I know that, I knew that very well enough to make me guilty Clark...

"....." why memories are meant to be created to come back? this is insane.... parang gusto kong umiyak... the time I even want to be rewinded para mabago ko ang ginawa ko noon but I can't the whole things over... time won't stand still for time.

"are you going to avenge him?" tanong nya sakin kaya napatingin na ako sa kanya ng seryoso

".... avenge? do you think it's right for me to avenge him?" pagtatànong ko sa kanya, it's just right to ask him this... he's a bestfriend of that guy... could I evem avenge someone I took revenge at too before? it's so cliché I want to disappear

"sorry... I just think of it.... 'cause you were a assassin" dahilan nya, .... assassin... yeah right because I am a cold blooded killer "Ruru? I--"

"yeah right...." sang-ayon ko nalang at tumingin sa malayo, tanaw pala dito ang city... "I was an assassin..." yeah I was...

"sorry... are you going--"

"no..." agad kong sabi dahil alam ko naman ang sasabihin nya "I don't think I could" dahilan ko, no from the very beginning sinabi ko na... that will be the last time...

".... so we're the same...." Napatingin ako kay Clark this time.. I can see the pain in his eyes, his eyes are vacant like it wasn't him... The clark I knew before isn't there anymore

"So not like you Clark... " Sabi ko nalang nang hindi pa sya magsalita uli at mukhang tapos narin syang magsalita kaya naman naglakad na ako paalis dun, I didn't think that people changes so quickly now a days.

My Assassin Girl II (Edited)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon