Kittin's POV
My phone is ringing all over and over again. I look at my watch. It's 4 in the morning. Ang aga pa at may nakaalala na agad sa akin. Birthday ko ba ngayon? I looked at it. It was my secretary lumaki mata ko at sinagot ko na agad.
Hello? Terry?
Ma'am. Andito na po ako sa labas. Napatayo naman agad ako duon. Naligo na agad ako at nagpalit ng uniform.
Ito na po yung money niyo then, gift po ng Dad niyo. At saka pala, nabayaran ko na yung uniform niyo. May check ka po. Gusto niyo bang hawakan? She handed me a box.
Ugh. No but thanks anyway. I smiled.
May kailangan ka pa po ba Ma'am? I shooked my head.
Wala na po. Thanks again. Hinintay niya ako para ihatid daw ako. Nagluto kami at naghanda sa dinning table.
Goodmorning Manang! I smiled.
Alla. Ma.. Este, Kit. Bakit ka po nagluluto?
Because I want to. Kain na po kayo. Tapos na kami. Si Terry nga pala, friend ko. She nodded. I am not ready to tell to anyone na may private secretary ako for sure mas lalo lang akong malalait sa school at baka pati dito sa board.
Nung nasa car na kami. I opened the box it was an DSLR. Shoot. Finally! My own cam. May kaagaw kasi ako sa cam sa bahay dati. There was a note.
My Daughter,
Hope you'll like it. I now you've been wishing for this. Take a lot of photos and don't forget to send it to us. We'll wait for it! We love you.
Love, Mom and Dad.
Ohh. So sweet. I took a photo of Terry. She smiled. I took tons of photo in our way to school. Maaga akong pumasok. Kokonti palang mga tao kaya kumuha lang ako ng mga pictures. As in. Paano na lang kung ganito ako kaaga pumasok araw-araw? Aasenso kaya ang Pilipinas? May konek? Haha!
Oh. Ano namang ginagawa mo? It was one of my classmates. I smiled.
I am taking a picture for my... Sumabat sila.
IKR. Di porket naka DSLR ka mayabang kana. Magsasalita pa sana ako kaso hinayaan ko nalang sila. Pff.
Nakailang shots na rin ako. Madami na siguro ito. Collection. Hah. Then, I saw someone approaching. I smiled. I took a photo of him but not him noticing. He is just adorable, cute and handsome. Wow. I'snt he perfect? Shoot. Kittin, act like a guy. Act like a guy. He was coming towards me. He smiled.
Hey! He is indeed happy. I guess?
What do you want? Sorry ka. Bv ako eh.
Huh? Wala. Tatanong ko lang sana kung bakit ka kumukuha ng pictures? Is it a big deal? Err.
You wouldn't understand. Late na. Punta kana duon. Parang tinataboy ko siya. Ihh. I went away. Idk kung bakit pati siya pinag-iinitan ko. Hindi naman kasi dapat ako sinasaktan dito, diba? Akala ko ba napaka-welcoming ng mga tao dito? Pero, bakit ganito sila sa akin? Silang lahat. Nakakawalang ganang pumasok.
Kokonti lang ang nasa room kasi pinatawag yung iba halos lahat sila officers. Wow. Hindi ko nalang pinansin at nakinig sa lesson. Nakakaboring. Wala naman kasi si. Ay wala. Wala. Nvm. Ok? I smiled. Then someone was infront of me. Akala ko si Jiroh pero iba pala.
I believe that this is yours. A guy gave me wallet. I feel relieved. Happy.
Ohmy. Thanks! Thanks! I looked like a kid sa sobrang saya. Wait. Kittin act like a guy. Guy guy. Thanks again...Uhm?
I'm Louis. He shake hands.
Kittin. Nice to meet you. We both giggled. Sobrang GV ko na thanks to this guy. Andito kasi buong buhay ko sa wallet na to. Lumingon ako sa likod nakita ko si Jiroh.
At nakita niya kami magkahawak ang kamay. Inalis ko agad. Dinaanan niya lang kami.
Hoy. Jiroh! Tinignan niya si Louis. Binigay ko na pala wallet ni tintin baka kasi hinahanap mo. After that he sitted and didn't even say a single word. Ano namang problema nito?
The discussion about Trigonometry kills me. Srsly, hindi ko na nga maintindihan. Hindi ko pa maintindihan 'tong katabi ko kanina pa ako nagpaparinig pero wala deadma lang siya. coscossinsin? theta what?
Hay. Ang hirap naman nito i-solve. Err. Medyo nilaksan ko para marinig ni Jiroh. Kanina pa 'to nang-iisnob eh.
Eh kung gawin mo kaya kesa magsalita ka. Problema ni Jiroh? Then, he started solving. K ah. Nakatulong yun grabe. Grabe.
Kitkit. It was Louis. He smiled. I can help you.
Ohh. Thanks! I smiled and looked at Jiroh. Shoot. Deadma lang siya. Parang walang narinig, nakikita at nararamdaman! Kung pwede ko lang batukan 'to.
Ganito lang yan.. He did taught me everything step by step and at least. Finally, dalawa niya yung taong mabait sa akin. Ay hindi pala. Isa nalang. Dinedeadma ako ni Jiroh diba? Bakit naman ako affected? Bakit nga ba?
Jiroh's POV
Lunch time na ang bilis ng oras. Hindi pa kasi ako gutom. Wala lang pero kailangang kumain.
Hoy! Jiroh. Binatukan ako ni Mariah.
Anooo? I stared at her.
Nag-iisa ka ata today. Diniinan talaga yung pagsabi sa today.
Bakit ba Mariah?
None. Parang napaka impossible kasing iwan mo ang isa mong buddy. That never happen before. She giggled. Arte mo!
Hindi ko na siya pinansin. I saw the door open and it was Kittin. I tried to ignore her but she came closer to me.
Huy. Bakit mo ako iniwan. Kittin said. Kinalabit niya ako.
Kaya mo namang pumunta dito ng mag-isa ah. I heard her say K. Kinuha niya yung food niya at tinapan ako sa pagkain. Asar din 'to no?
Kittin's POV
Nakakapanira naman ng araw itong si Jiroh. Mukhang tanga. Ako na nga kumakausap sa kanya, dinedeadma niya lang ako wala naman akong natatandaan na ginawang mali sa kanya. Teka. Is it?
Is it me or I smell something fishy with him?
