Jiroh's POV
Bakit nga ba? Ayoko lang naman mapagalitan kasi nga buddy ko siya. Ganun naman sa school. Ako ang pagtatanongan tungkol sa kanya. Sinubukan ko ulit kumatok kaso wala talagang sumasagot.
Jiroh! Hihintayin mo pa yan? Si Mariah talaga nahahawa narin sa kanila. Nag nod nalang ako. Achus! Concerned. Sigaw nilang lahat. Hindi ko nalang pinansin. Tinignan ko yung lero ko? Malalate na ako kaya agad na ako pumunta ka Manang.
Manang. Tulog pa ata si Kittin pwede..
Ay, Jiroh. Kanina pa siya pumasok. May sumundo nga sakanya eh. Alam niyo siya nagluto lahat niyan kaso ayaw niyang ipaalam sa inyo. Huwag mo nalang sabihin na sinabi ko. Oh siya, pasok kana. Malalate kana.
Nagulat ako sa mga narinig ko. May hindi ba siya sinasabi sa akin? Paano na lang kung lumipat na siya ng ibang eskwelahan? Teka, bakit ba ako nag-iisip ng ganito. Kinuha ko na yung bag ko at pumunta ng school.
Sakto lang na magstart yung flagcem. Hindi ako nalate. Di kalayuan nakita ko si Kittin. Holding a DSLR. Napangiti naman ako. Teka. Hindi ko mapigilan eh. Pasensya na. Napangiti ulit ako mayaman nga talaga siguro ‘to. I used to tease her nung maka-chat lang kami. Dami niya kasing collections ng iba’t-ibang stuffs. Nilapitan ko siya.
Hey! I smiled. She looked at me disappointedly.
What do you want?
Huh? Wala. Tatanong ko lang sana kung bakit ka kumukha ng pictures? She looked at me. Not once, but twice. Hindi ko siya maintindihan.
You wouldn't understand. Late na. Punta ka na duon. She went away. I wanted to say something pero wala. Walang lumabas sa bibig ko. Why? Hindi ko siya maintindihan? Ano bang nangyari sa kanya? I thought she was the tough girl. Well, maybe she’s just joking. Hindi ko nalang siya inisip dahil may meeting naman kami ngayon at hindi ko alam kung bakit kailangan ako pa ang special mention.
Hi! Jiroh. May mga lower years na kinakausap ako kahit hindi ko kilala. Nagsmile nalang ako at nagtilian sila. Ano naman kaya yun.
Oy. Heartthrob! Palagi nalang ako inaasar nito. Hindi ko alam pero pati sa boarding. Hindi ko nalang pinapatulan.
Ano naman kayang pag-uusapan natin ngayon? There was Louis. Madalas kaming magcompete sa academics pero we’re still friends.
Baka may ginawang kalokohan si Jiroh na kailangan bantayan ng student council. Sabi ni Jed. Hindi naman ako bully ah.
Impossible naman yan. Nagsitayuan na kaming lahat at nag-greet sa aming Principal.
Magandang Umaga sa inyong lahat. Magsi-upo na kayo. Alam ko naman na biglaan ko kayong napatawag. May importante lang akong sasabihin sa inyo. May pumasok na teacher at inopen ang laptop. Tinignan naming sa screen at may lumabas na picture ng babae at nagulat kaming lahat dahil ang babaeng nasa picture ay si Kristine Almarez. Nag-ingay sa loob ng room. Hindi naman ako naka-imik.
She must be really special. Tinignan ako ni Louis.
Jiroh! Congrats. Sabi naman ni Jed na medyo tono na nangaasar.
Tumahimik na nga kayo. I don’t see anything special about her. Lahat kami tumingin sa principal. Nag-sssh kami para tumahimik.
Nagtataka siguro kayo kung bakit may picture ng isang babae sa monitor at nagtataka siguro kayo kung bakit si Ms. Almarez. Yes! Siya ang pag-uusapan natin sa meeting dahil marami akong naririnig na feedbacks sa mga teachers. Mukhang binu-bully ata siya sa room.
But Sir. Alam naman na siguro ng lahat dito ang ginagawa naming pagdating sa mga Transferee. Tumayo si Bea.
I know but please I want it to end now. Nagulat kaming lahat.
But Sir, hindi naman ata tama yun. Paano naman pag hindi na kami gagalangin niyang transferee na yan. Mukhang maarte pa naman. Naiinis na si Bea.
She seems nice. Isa siya na mga anak ng mayayaman dito sa ating bansa. Hindi ko naman sinasabi na tratuhin niyo siya ng special pero ayoko lang na binubully niyo siya dahil wala naman siyang ginagawang mali at pag may narinig pa ako about that malalagot kayo sa akin. Hindi kami nakasalitang lahat. Ok, she is rich but she can’t control us.
Excuse me. Sir pero bakit kailangan na ganun?
Ngayon lang magkakaroon ng ganyan sa school natin. Lalo ka na Jiroh. She’s your buddy. Sana huwag mo siyang pababayaan. May narinig pa pala ako na report. Someone stole her wallet. Mukhang galit si Prinicipal. I looked at my classmates.
Alam niyo ba ‘to?
It was just a prank. Nilabas ni Jed yung wallet. I didn’t steal anything. It got credit cards, atm cards, cash, Ids and pictures but I can assure you na walang nabawas ni isang sentimos.
Bakit niyo kasi ginawa yun? Kaya pala naalala ko siyang naghahalukat ng bag niya at hindi siya mapakali.
Sino ang nagsabi na kunin niyo yuon kung sino ang mga gumawa niyan ay mag school service ng buong week. Ayoko ng makarinig pa ng mga panggugulo niyo lalo na kayo mga seniors.
Pffft. Sabi lang ng mga schoolmates ko. Binaba ni Jed sa mesa yung wallet.
Swerte mo Jiroh. Hindi ka magschool service. Pinat ni Mariah yung shoulders ko. Nag-gather yung mga classmates ko sa isang side ng office. Lalapit na ako ng naalala kong kailangan kong ibigay yung wallet kay Kittin nung pagtingin ko wala na? May nagsamantala nanaman sa wallet niya.
Jed. Jed. Asan yung wallet?
Hindi ko alam ah. Binaba ko lang diyan. Hinanap ko kung saan-saan yung wallet niya pero wala talaga. Malapit na magtime kaya pumunta na ako sa room at may nakita ako.
Si Kittin naka holding hands with Louis.
