İlaçlarım nerdeydi? Çantamı karıştırdım, buzdolabına baktım bulamadım.
-Tamam o ilaçlara ihtiyacın yok.Düşünme sadece.
Saat kaç? Telefonumu elime aldığım an mesaj geldi.
-Balkona çıkar mısın?
Acaba beni gördümü koşarken? Sesimi duydu mu? Düşünmeyi bir kenara bıraktım ve balkona çıktım.Elinde 2 fincan, çardağı işaret etti.Etrafıma baktım kimsenin ışığı yanmıyordu.Olur anlamında başımı salladım,anahtarımı aldım ve terliklerimle aşşağıya indim.
Yavaşça apartmanın kapısını kapatırken
-Günaydın, diye seslendi.Merek etme bu saatte herkes uyuyo.
-Bende o yüzden sessiz olmaya çalışıyorum zaten!
-Evet banada günaydın.
-Pardon ya günaydın.
-Al bakalım kahveni.
-Teşekkür ederim.
Çardağa oturduk.Bir şey sormaması için dua ediyordum.
-Alışamadın mı buraya?
- Yoo ben çok sevdim burayı.Sessiz sakin, huzurlu.
-O zaman sorun ne?
-Sorun yok.
- Bazı geceler sabaha kadar salonun ışıkları açık oluyo.
-Ben..
Sesim titreyince susmayı ve kahveyi içmeyi tercih ettim.
-Anlatmak zorunda değilsin ama seni mutlu görmek istiyorum.
-Bende....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Delirmeye 5 Dakika Kala
ChickLitKaç gece ağlayarak uyanırsınız? Sizi bir elin düştüğünüz kuyudan çekip çıkarması için kaç kez o kuyunun dibine düşmelisiniz?
