ELA

Ela'nın korkusu

Karanlık bir gece , Ela üniversiteyi bitirme heyecanı ile sokağın sessiz kösesinde kedilerin kol gezdiği miyavla sesleri ile irkilip gözlerini dikip neyin ne olduğunu anlamlandıramıyordu. Ela korkusundan çıkıp sokakları gezmeye başladı , işte başı belaya girmek üzereydi çünkü tam karşısında büyük bir kavga Ela ne yapı canı şaşırıp bilemeyip eli telefona git di , 155 i çevirip tam polisi arıcaktiki arkasından ürkütücü bir şekilde onu biri duvara doğru yasladı ve ağzını kapadı.Ela hem korku hemde o adamın ne yapacağını kestirmek için onu izliyordu. İçinden ''Bu işlerde hep bana mı gelir arkadaş'' deyip dururken adam konuşmaya başladı.

'' Burda ne işin var kız başına , kavgayı gördün de niye kaçmadın yaralana bilirdin'' dedi. Ela yüzünü görmeye çalışıyordu , ama ne yaptıysa başaramadı , Ela onu süzdü yüzü görünmüyordu şapkasını gözlerine kadar çekmiş sadece burnu ve ağzı görünüyordu ama sakallı olduğunu gördü fazla uzun değildi ama belli olacak kadar vardı.Adam cevap vermeyince ''niye susuyorsun cevap versene'' dedi ve Ela cevap verememişti çünkü korkuyordu adamla nefesleri birbirine değecek kadar yakındı ne yapacağını bilemedi , adama ''Bırakırsan anlatı cam!'' dedi. Adam elini birden çekti Ela o an rahatladığını hissetti ama öyle olmadığını kendiside biliyordu.Ela '' sadece buradan geçiyordum onları birden görünce afalladım , ne yapacağımı bilemedim''dedi.Adam da '' seni korkuttuğum için özür dilerim , bir görevdeyim seni görünce bende şaşardım çünkü gece buraya kimse gelmez''dedi.Ela yinede korkuyordu çünkü inanmıyordu adamın ne yüzünü de göremedi.Adam '' isterseniz sizi arabamla bırakayım şu köşede'' desede ela dizleri titriyor , gözleri faldaşı gibi acılmış , gözelirinı adamdan kaçırmaya çalışıyordu.Karşısında ki kişi anladı ve onun korktuğunu rahatlatmak için ''korkmana gerek yok , ben polisim''dedi.Ela içinden ''oh'' çekti ama nerden bilecekti ki onun polis olduğunu yinede içinde bir kuşku o sırada adam birden elini cebine sokarak polis rozetini gösterdi ve '' artık gidelim mi? burası sana göre tehlikeli.''.

Ela yapacak bir şeyi yoktu saat çok geç olduğunun farkına varıp kabul etmek zorunda kaldı.Arabaya doğru ilerleyeme başladılar, Ela onu takip ediyordu.Karanlık bir kösede yıkık dökük binanın ürkütücü görüşünü görmezlikten gelip arabanın orada olduğunu farketti. Ela adamı takip'e devam etti ve araba usulca bindi.Adam '' bu gece yorucu geçti'' deyip konuşmayı başlattı.Ela yine yüzünü göremiyor ve merakda ediyoru şöyle cevap verdi '' şapkanı çıkarmıyacak mısın?''.Adam da gülerek '' ah özür dilerim , unuttum alışkanlık kusura bakma'' diyip şapkasını çıkarmaya başladı , Ela zaten onu izliyordu ve onu kurtaran adamı gördü.

Gözleri'ni ayıramadı birden '' hey bir şey mi oldu neyin var?'' diyen adam '' yo hiç birşey , yorgunum bu gece büyük korku atlattım kusura bakam.''dedi Ela. '' az kalsın unutuyordum ben Can , ya senin adın ne?'' adam.Ela '' bende Ela memnun oldum.''dedi.Elanın içinden artık adam demesine gerek duymayıp '' Can , Can , Can '' diyip tekrarladı.Can '' artık gidelim mi?'' dedi , Ela '' tamam gidelim zaten evim biraz ilerde.''o sırada can arabayı çalıştırdı. Ela bütün yol Can'a bakmayı sürdürdü , niye baktığını kendisi bile bilmiyor tam o sıra evlerini önüne geldiğinin farkına vardı ve Can'a '' teşekkür ederim Can bey.'' diyi verdi.Can ona '' bey demene gerek yok sadece Can.'' dedi ve Elaya büyük bir gülücük attı.Ela'da kafasını sallayarak '' tamam can.'' dedi.Can da bıyık altından küçük bir tebessüm ile yanıt verdi.Ela '' artık gitmeliyim , iyi geceler.'' dedi tam giderken can bir kart uzattı '' belki lazım olur benim kartım istediğin zaman arayabilirsin.'' dedi ve ela ona '' tamam.'' dedi ve yine teşekkür etti.Can arkasından bakmayı sürdürdü , eve girene kadar Elayı gözledi.Ela arkasını dönüp el salladı ve kapıyı kapadı.Canda hızla oradan ayrıldı.

Ela bu geceyi unutmayacağını yada unutmamaya gayret göstereceğinin farkındaydı.

devamı gelecek...:)