ELA

Can Karşısında

Yazmaya yeni başladığım için biraz zorlanıyorum umarım hikayemi beğenirsiniz. :) 

Yorumlarınızı bekliyorum..:)

bir kaç bölüm sıkıcı olabilir... kusura bakmayın ama ilerleyen bölümlerde güzel olucana inanıyorum..:)

*****

Ela erkenden kalktı , sabah güneşini yüzünde hissediyordu. Yataktan yavaşça kalktı doğruldu. Dün akşamı hatırladı birden yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi ve bu hoşuna gitmişti.

''hadi ama bir iş bulamayacak kadar saf mıyım ben ya..'' diyerek mutfağa doğru yöneldi ama ne çare evde hiçbir şey kalmamıştı.söylenerek;

'' heh bu eksikti.!'' diyerek mutfağın ortasında bağırdı , bir yankı oluştu Ela birden irkildi ve kendi haline gülesi geldi.

Ela yalnızdı uzun zaman önce babasını ve annesi trafik kazasında gözlerini yummuştu. Ela neredeyse 2 yıldır yalnız yaşıyordu , okulu bursla kazanmıştı ve başarılı bir şekilde tıp'ı bitirmiş iyi bir doktor adayıydı , çocukları çok sevdiğinden çocuk doktoru olmuştu. İnanır mısınız hiç aşık olmamış erkeklerden kaçan bir kız tipi diyelim.

Ela birden yere düşen kartı gördü , eğilip aldı evet bu Can'ın kartıydı. Cana ısınmıştı özellikle dün akşam olaydan sonra ilk defa görmesine rağmen sevmişti onu '' umarım bir daha karşılaşırız Can karayel.'' dedi Ela ve yüzünde anlamsızca güzel bir gülümseme belirdi.

'' evde bir şey yok dışarı çıkacağım artık..Of.''diyerek üstünü giymeye gitti. Ela altına dar kot pantolon maviye dönük tonlarda , üstüne v yaka tişört onun üstüne ceketini giyip kendini sokağa attı neşeli bir şeklide herkese selam vererek geçip gidiyordu deyme keyfime dercesine ve uzaktan cafe gördü içine girdi ve oturdu , siparişini verdi. 

Ela kahvaltısını bitirmiş kahvesini yudumluyordu ki..

Arkasında birisini olduğunu hissetti , bir an korkuya kapıldı arkasını döndü. 

Tam arksında Can duruyordu. şaşkın bir şekilde baka kaldı ama bu kısa sürdü kendin geldi.

'' Aa Can sen miydin? korkuttun beni.'' dedi Ela.

'' seni korkuttuğum için üzgünüm Ela , seni uzaktan gördüm bir selam vermeden geçmek istemedim nasılsın iyi misin? dün geceden sonra.''Can o kadar samimiydi ki Ela ona bir kez daha hayran olmuştu.

'' önemli değil Can, dalmışım biraz.'' diyerek güzel bir gülümsedi.

Ela niye bu kadar heyecanlanmıştı bilmiyordu , ama bu durumdan hoşuna gitmişti konuya girdi hemen;

'' Ee nasılsın yorgun geçiyordur geceler.'' diyerek Can ın konuşmasını bekledi ama o sıra kendine kahve istiyordu garsondan.

'' evet gerçekten yorucu ama ben mesleğimi çok seviyorum'' fısıldayarak '' dayak yemek bile daha az yorucu'' dedi Ela bir an duraksadı şaka yaptığını anlayınca gülmeye başladı.

'' ilahi Can sende.'' diyerek yine bir kahkaha patlattı.

uzunca konuştular , gülüştüler Elanın keyfi yerindeydi Canında öyle.

Ela uzun zamandan beri bu kadar güldüğünü hatırlamıyordu. Zaten ailesini kaybettikten sonra hiçbir şey istediği gibi gitmemişti.

''Ela seni evine bıraka bilirim eğer istersen gezelim öyle getireyim seni ne dersin bi sahil yapar sana orada sıcacık çay ısmarlarım.''dedi can gözlerinin içine bakıyordu -hadi Ela kabul et kabul et- diye yalvarıyordu gözleri.

Ela dayanamadı onun içinde iyi olucaktı.'' tamam hadi o zaman gidelim.''dedi. Can havalara uçtu resmen hemen üstünü giyip dışarı çıktılar.

Ela karşısında motor gördü hayatı boyunca hiç motora binmemişti ve birazcık korktu. Can fark etmiş olacak ki

'' Ela korkmana gerek yok.'' dedi can ama zaten cana güveniyordu ama kendisine güvenemiyordu.

'' senle alakası yok Can hiç binmedim sadece..'' sözü bitmeden Can Elayı çekerek motora çekti. Ela şaşırdı ama belli etmeden yavaşca bindi. Can '' sıkı tutun  gidiyoruz.'' der demez kaskından arkaya doğru inen saçlarını rüzgar güzel bir onu seviyordu ve bu Elanın çok hoşuna gitti. Sariyer sahil boyu devam etti ama onları bir kötü bir şey beklediklerinden haberleri yoktu...

*yorumlarınızı  esirgemeyin..:))