Baekachu | Chanbaek Texting

10.3

"-Sonra arabanın üzerine düştük!"

   "Nee?! Gerçekten mi? Hahahaha!"

"Evet, hatta yan aynayı biraz kırmış olabiliriz. Sahibinden kaçmamız yarım saatimizi aldı!"

   Eve gelmeden önceki o ne yapacağını bilemeyen Chanyeol gitmişti. Evet ilk başta aşırı çekingendi. Baekhyun Chanyeol'ün de kendi gibi olabildiğini görünce şaşırmıştı. Ama bu şaşkınlık bir saat bile sürmemişti. Utangaç utangaç 'Bayan Byun' diyen Chanyeol şuan annesiyle kahkahalar atarak sohbet ediyordu.

   "Kaçmayı başardınız yani? "

"Biraz zor oldu ama evet. Ajusshi baya dişli çıktı!"

   Annesini uzun zamandır bu kadar mutlu görmemişti. İki gün önce arkadaşıyla dışarı çıktığını öğrendiğinde gözleri parlamıştı, hatta gizlice ağladığından bile emindi Baekhyun. Ama şuan ki mutluluğu... Sadece lafta kalmamış, ilk defa Baekhyun'un bir arkadaşıyla tanışmış ona yemek bile yapmıştı. Üstelik Chanyeol'ü de gerçekten sevmişti. 

   İlk geldiğinden itibaren saygılı davranışlarını bırakmamıştı Chanyeol. Konuşurken bile saygı ifadeleri kullanıyor, kelimelerini oldukça özenle seçiyordu. Annesi başka bir şey istemezdi zaten. Baekhyun'un bir arkadaşı vardı. Birlikte dışarı çıktığı, vakit geçirdiği, konuştuğu... Üstelik gerçekten saygılı ve iyi bir çocuktu. 

   Baekhyun'u seviyordu da, her şeyiyle belli ediyordu. Baekhyun hakkında iyi konuşuyor, annesine karşı oğlunu övüyordu. Birlikte geçirdikleri vakitleri, ne yaptıklarını anlatıyordu. Annesi ise oğlunun sonunda diğer çocuklar gibi olmasının, en azından evden çıkmasının hatta bir tane de olsa arkadaşının olmasının tadını çıkarıyordu.

   Baekhyun'sa en az annesi kadar mutlu, yemeğiyle oynayarak Chanyeol'ü izliyordu. Hayal dahi edemeyeceği bir noktadaydı. Tamam Chanyeol'e mesaj atarken bir şeyler hayal etmişti ama Chanyeol şuan onların evinde, onların masasında annesiyle birlikte sohbet ederek yemek yiyordu! 

   "-nefes bile almadan yemek yedik. Ama yemekler çok lezzetliydi, başka bir zaman yine oraya yemek yemeye gideceğiz. Hatta okuldan bazı arkadaşlarım tatilden geldiğinde onlarla gideceğiz. Bazıları Baekhyun'un sınıf arkadaşları bazıları da benim sınıf arkadaşlarım. Biraz kalabalık olacağız ama iki masa birleştirebiliriz."

"Restorana bir sürü para kazandıracaksınız desene."

   "Evet biraz öyle olacak, gerçi yemekleri sizin yemekleriniz kadar güzel değil ama olsun."

"Teşekkür ederim, afiyet olsun."

   Baekhyun annesinin hafifçe pembeleşen yanaklarını gördüğünde kıkırdamasını tutamadı. Chanyeol herkeste aynı etkiyi bırakıyordu. Keşke babası işten erken gelebilseydi, Chanyeol'ü onunla tanıştırmayı da çok isterdi. Ama annesinin babasına her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlatacağından emindi.

  Yemek bittiğinde ve annesi masayı yavaşça toplamaya başladığında Chanyeol'e döndü.

"Annem seni biraz yordu biliyorum, üzgünüm Chanyeol. İlk defa bir arkadaşımı ağırlıyor o yüzden. İstersen odama çıkabiliriz, zaten gitmene az kaldı."

   "Saçmalama Baekhyun annenin ilgisinden gayet memnunum. Ama senin odana çıkmaya da hayır demem. Gerçekten merak ediyorum."

...

   "Kitap okumayı seviyorsun sanırım." Baekhyun'un kitaplığına göz atarken söyledi Chanyeol. Baekhyun'un odası da kendi odası gibiydi. Yatak, çalışma masası ve dolaptan oluşuyordu. Ama Baekhyun'un çok büyük olmasa da bir de kütüphanesi vardı. "Benim kitaplarla pek aram yoktur ama ablamın da senin gibi bir kütüphanesi var evde. İstersen oradan kitap alabilirsin."

"Çok sevinirim gerçekten, mutlaka bakarım size geldiğimde. Chanyeol?"

   "Efendim?"

"Teşekkür ederim."

   Kapağını incelediği kitabı bırakıp Baekhyun'a döndü Chanyeol. Gözleri dolu dolu olmuştu ama yine de gülümsüyordu.

"Teşekkür etmene gerek yok Baekhyun, sevgilimsin ve beni böyle kendi hayatına sokman hoşuma gidiyor. Beni önemsiyorsun, ailen de beni önemsiyor. Daha ne isteyebilirim ki. Sen de yanımdasın."

   Yavaşça kendine çekti Baekhyun'u. Kollarını beline doladı. Gün geçtikçe kalbinin daha fazla atmasını sağlıyordu kollarının arasındaki beden. Ve annesi aramadan önce Baekhyun'un yanında olmanın keyfini çıkarabildiği kadar  çıkarmak istiyordu...