Bölüm 3 ( tesadüf )

14 3 2
                                    

Hayal 'in ağzından
Ve evet şuan onun suratına bakıyorum sanki tanıyorum ve onun bu bahçede oluşunu anlamıyorum burası benim tek başıma kaldığım gizli bir yerdi sadece ben ve Ege'nin bildiği ama o nerden biliyordu neden benim gözlerimin içine şuan bakıyordu ve tanımadığım halde ben neden gözlerimi alamıyordum ondan...

Yiğit ' in ağzından
Kim bu kız neden kendimi çimenliğe attığımda gördüm onu neden bu kadar tanındık geliyor bana bir insan tanımadığı bir kişiyle nasıl bu halde olur nasıl gözlerinin içine bakar ne kadar garip bir tesadüf bu...

Hayat: kimsin sen ?
Yiğit : asıl sen kimsin ?
Hayat:  bilmem
Yiğit :  nasıl bilmem ? kim olduğunu bilmiyormusun ?
Hayat : evet bilmiyorum ama çok tanındıksın nedense
Yiğit : sende
Hayat : soyadın ne ?
Yiğit : ilgilendirirmi ?
Hayat : ben şuan tanımadığım biriylemi konuşuyorum.
Yiğit : sanırım

Tanımadığım kız hemencecik ayağı kalkarak ; şey kusura bakmayın ben daha faz,a rahatsız etmiyeyim .
Yiğit :  relax ol, sorun yok

Yiğit ' in içinden
Tanımıyorum adını sormak istiyorum fakat onu tutamamda o yüzden bisi demedim ve oda, yüzünde küçük bir gülümse biraz utanmış bir halde elbisesini tutup kaçtı ben ise arkasından bir bileklik gördüm üstünde "Ege" yazıyordu ona vermek istedim ve arkasından gittim ve sarhoş bir adam ve yanında o pis grubun ona 'a vay güzelim dediklerini gördüm , o umursamamaya çalıştı fakat o adamın onun kolundan tutup çektiğini görünce koşarak ;
Kimsin lan sen
Sarhoş adam : asıl sen kimsin ***
Yiģit : gel ben sana kim olduğumu göstereyim lan şerefsiz ***
Dediğim an adama daldım yanındaki o beş para etmez insanlarda  neye uğradıklarını şaşırdılar bir tanesi dalmaya niyetlendi fakat sonunun ne olcağını gösterdim onlar gittikten sonra onu tuttum fakat o ise korkudan ne yapacağını bilemeyerekten bana sarıldı ve "kimsin sen "
"Benim adım Yiğit "  dediğim an birden kalp atışlarım hızlandı ve oda bana "adım hayat "  dedi ilk kez biri bana sarılarak tanışmıştı daha doģrusu tanışan ilk kız hayat daha sonra ellerini çekti ve uzaklaştı onla konuşmak istiyordum fakat ;
Yiğit : iyimisin ?
Hayat : çok teşekkür ederim saolun.
Arkasından" bişi değil "diyerek  elimde Ege yazılı olan bilekliğe baktım ama o gitti ve bu bileklik bende kaldı umarım birgün karşılaşirız ve bu bilekliği ona veririm

Hayat ' ın ağzından
Bravo bir rezilliğin daha sonundayız *** ya hele de ahmak hayat sen niye tanımadığın kişiye sarılıyorsun ya ama gene sen dua et iyi kişiye denk geldin ya o kişi kötü niyetli olsaydi bak gör o zaman sen anyayı konyayı ama neden ben onun yanında kendimi güvende hissedip bir erkeğe sarıldım onu anlayamıyorum saate bakayım bir dakika benim bilekliğim nerde ya uf Ege'den kalan tek hatîramdı o bileklik ya of ya offffffffff
O sırada telefon çaldı ;
Rüzgar :kızım nerdesin sen ?
Hayat : işte taksiye binip eve geçicem
Rüzgar : gün boyu seni aradım haber verir insan ama dimi
Hayat : Eeehhh offff kapa Rüzgar kapa aklım beş karıs havada yürüyorum zaten bide senle konuşursam üstümden tır geçecek
Dedim  kapattım . Taksiye bindiğimde o an Yiğit aklıma geldi tabi hić tanımadığım Yiğit...

Eve vardığımda hiç üstüme değiştirmeden bu gecenin yorgunluğu mu desen adrenalinimi desen baş ağrısı yaptı direk yatağa düşüp yattım
Sabah kalktığımda ise annem başımda söylenip duruyordu yavrum bu halin ne diye dün gece olanlar beni omadar derinden etkilemiski annnemi hiç dinlemedim , direk üstümu başımı giyinip evden çıktım tabi saolasın haber muhabiri rüzgar beni sorguya tuttu  !!!!

Rüzgar : Sen insanı çatlatırsın Hayat .
Hayat : Rüzgar  üzgünüm kafam yerinde değildi dün öyle kapadım suratına ...
Rüzgar : Olur mu öyle şey hem ben anladım zaten seni boşver
Hayat : Sonra sorguya çeksen olmaz mı ?
Rüzgar : Bir düşüneyim hayır olmaz karpuz çatladı meraktan Hayat ...
Hayat : pekala
Rüzgar : Anlat artık bir zahmet . Dün neredeydin ?
Hayat : Ege ile hep oynadığımız bahçe varya orda
Rüzgar : Hm peki yanında biri varmıydı ?
Hayat : Yoktu...
Rüzgar : Eee tamam o zaman dün neden üstümden tır geçecek dedin ?
Hayat :Rüzgar boşver
Rüzgar : Tamam ya tamam...
Rüzgar:  Eeeee cafeye gidelim mi?
Hayat : Yok ben babamın işyerine gideceğim.
Rüzgar : Neden ?
Hayat : Rüzgar soru sorma ya hadi by by bak zatrn sinirlerim bozuk üstüme gelme...

Rüzgar beni sorgulamaya çalıştı fakat beceremedi işte nedense yalnız kalmak istiyordum fakat babama yardımcı olursam daha çok kafam dağılabilirdi o yüzden evimde yakın olunca hızlı adımlarda babamın işyerine doğru ilerledim o an acaba o çocuk kimdi neden bu kadar tanındık geliyor bana diye düşünüyorum tanımadığım bir insan fakat aklımdan çıkmıyor ve tam babamın ofisine merdivenlerden yavaş yavaş çıktım ve kapıyı açtığımda ben  Şok ve ötesi !!!!!!

( vote vermeden geçmeyiniz rica ederim )

hayat,aşk...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin