Mingyu sama wonwoo udah duduk dikursi tempat mereka makan. Ternyata beneran, mingyu yang makan dan wonwoo cuma nonton.
Gak lah. Wonwoo pesen juga kok walau itu minuman doang.
Yakali wkwk
Sumpah ya demi apa mingyu makannya kaya anak kecil banget pake mulutnya penuh sama makanan. Jadi tuh pipi yang tadinya jatoh terus diisi makanan gitu jadi makin jatoh. Gemay sumpala pengen cium diriqu:(
Astaghfirullah jeon wonwoo sadarlah kau nak.
"Aku tau aku mempesona. Biasala aja kali ngeliatinnya,"
Hm jadi kaya pantun.
Wonwoo langsung clingak-clinguk pas denger mingyu ngomong barusan. Dia nyari sesuatu tau aja itu buat orang lain yakan?
"Disini aku lagi sama kamu won, bukan yang lain,"
Ucapannya ambig0e tulunk
Wonwoo cuma diem natep mingyu makin bingung. Jadi daritadi dia ngeliatin mingyu gitu? Tanpa sadar? Tanpa dia ketahui? Idih, malu-maluin banget lo nu. Sumpadah.
"Hahahahahahahaha,"
"Dih ketawa. Ada yang lucu?"
"Iya ada won hahahaha,"
"Apaan?"
"Kamu,"
Mingyu jawab masih dengan tawanya. Sebenernya wonwoo mau marah tapi karena mingyu ketawa terus, yang ada dia pengen uyel-uyel muka mingyu sekarang juga.
Kenapasih dia harus selucu itu?
Dan kenapa ada timbul-timbul kebaperan?
Bahaya :(
"Udah ah udah. Kita pergi yuk?"
"Kemana?"
"Maunya?"
"Lah kan kamu yang ngajak, harusnya kamu yang nentuin,"
Nadanya wonwoo emang kaya sinis gitu ya. Tapi nyatanya ngga kok. Diamah emang gitu orangnya. Untung aja mingyu ngerti jadi dia ga terlalu masukin ke hati.
Cintamu aja dek yang masuki hati abang. Ahayde
"Anterin aku cari buku gimana?"
Mata wonwoo langsung berbinar. Jelas lah, buku kan hidupnya. Eh barusan mingyu malah minta anterin ke toko buku. Surga dunia itu namanya.
"Boleh juga," jawab wonwoo sambil senyum.
Liat itu, gatau kenapa mingyu ikutan senyum. Rasanya adem bener setelah sekian lama ga liat senyum dia lagi. Nyesel dulu, mingyu nikmatinnya cuma sebentar.
-----
"Emang kamu mau cari buku apasih gyu?"
Mingyu noleh kaget kearah orang yang daritadi ngikutin dia dari belakang.
Iya. Kaget beneran. Sadar gasih kalo wonwoo barusan sebut nama dia? Baru kali ini kan setelah sekian lama? Iya kan? Coba deh pada flashback kewaktu dimana sebelum mereka jalan. (naon)
Mingyu udah gugup banget tuh. Dengan asal, dia ambil aja buku yang ada di rak; yang entah itu buku apaan. Karena niat dia kesini bukan cari buku. Dia cuma pengen nyenengin wonwoo. Karena cuma ini dia bisa nikmatin wonwoo begitu lama.
Jir ambigyu.
Iya. Dia boong pas jawab minta anterin ke toko buku tadi.
"Ini," kata mingyu kemudian.
Wonwoo yang liat langsung pengen ketawa. Seriusan orang kaya mingyu mau baca gituan? Kuker amat.
"Kamu mau kerja dikebun binatang?"
"Hah?"
"Cara menjadi pawang gorila,"
Wonwoo perhatiin judul buku yang tadi diambil sama mingyu. Otomatis si pemegang buku langsung liat kan kearah buku yang lagi dia pegang kan. Pas diliat, dia langsung ngerutuk dirinya sendiri didalem hatinya.
Kim mingyu goblin. Ketauan dah begonya.
"Ah, salah ambil won heheheh,"
Ngeles. Mingyu langsung balikin bukunya ke rak lagi dan kemudian dia ambil buku yang lain. Seengganya yang buat matanya tertarik aja.
"Ini maksud aku heheh,"
"Suka raditya dika juga?"
(ceritanya raditya dika orang korea) (jing lah aing mah)
Mingyu noleh kebukunya lagi. Disitu emang ada tulisan yang barusan wonwoo sebut. Gatau mau semana lagi dia keliatan bego didepan wonwoo, yang penting nganggukin kepala aja dulu lah.
"Koala kumal lucu tuh. Aku juga udah baca,"
"Wah serius? Berarti rekomended banget dong ya?"
Wonwoo cuma ngangguk sambil nyengir. Yaudah lah mingyu mah bisa apa? Langsung lemes.
"Heeeeeeeeey lo lagi disini jugak?!"
Mingyu sama wonwoo noleh barengan. Mereka udah nangkep perawakan cewe rambut panjang sambil nyengir ramah kearah mingyu. Mingyu juga ikutan nyengir sih. Terus mereka langsung ngobrol gitu sampe lupa kalo ternyata wonwoo juga lagi ada disitu.
Oke, dipeanutin.
Sip lah mereka a6 gils.
Wonwoo langsung so sibuk sendiri aja sambi liatin buku-buku yang ada didepannya. Gatau kenapa rasa kesel itu timbul.
Ingin mengumpat.
"Won?"
"Eh iya?" wonwoo udah noleh sambil nyari cewe tadi.
Kemana ya? Ternyata udah gaada.
"Yang tadi udah pergi?"
"Udah kok,"
Wonwoo cuma buletin mulutnya. Dan kemudian, keduanya saling diem-dieman.
Ga lama, mingyu nyenderin badannya ke rak buku sambil pegangin buku yang dia ambil tadi dan menerawang sesuatu pake cengar-cengir.
Wonwoo tau. Orang daritadi dia lirik-lirik terus.
"Menurut kamu cantik ga?"
"Hah?"
Wonwoo keselek ludahnya sendiri (euw). Dia pengen banget nimpuk kepala mingyu pake kbbi sekarang juga. Bisa gasih dia tau kalo wonwoo makin kesel?
"Zhou pinky. Cewe yang nyamperin kita tadi,"
Kita? Lo aja kali.
"Iya, cantik kok. Gebetan ya?"
Pas wonwoo tanya gitu, mingyu langsung aja ketawa. Wonwoo bingung kan. Mingyu mah aneh, orang lagi serius malah diketawain.
"Gebetan? Boleh juga,"
ANJING LO KIM MINGYU.
sans ae mabro :( otak aeng penuh soda
![](https://img.wattpad.com/cover/87011127-288-k190102.jpg)