သူတို႔နွစ္ေယာက္နွင့္ကြ်န္ေတာ္

သူတို႔ႏွစ္​​ေယာက္​ႏွင္​့ကြၽန္​​ေတာ္​(အပိုင္​း-၇)

Zawgyi

မနက္​ခင္​း၏အလင္​းဟာ​ဒီအိုရဲ႕အသိစိတ္​ကို ​ေက်ာင္​းသြားဖို႔ ႏိႈးစက္​မလိုပဲ အသိ​ေပး​ေနခဲ့သၫ္​။

^ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေႏြး​ေနသလိုပဲအိပ္​လို​ေကာင္​း​ေနတယ္​။ဒါ​ေပမဲ့​ေအာက္​ပိုင္​းကနာက်င္​​ေနသလိုပဲ ဘာလို႔လဲမသိဘူး။က်​ြန္​​ေတာ္​ ​ေက်ာင္​းတက္​ရဦးမယ္​​ေလ^

ထိုးအ​ေတြး​ေလးနဲ႔ကြၽန္​​ေတာ္​ မ်က္​လံုးဖြင္​့ၿပီ ​ေစာင္​ကိုဖယ္​မိ​ေတာ့။

'အား!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!´

ဒီအို​ေအာ္​သံ​ေၾကာင္​့ ခ်န္​း​ေယာလ္​နဲ႔ဂ်ံဳအင္​ပါႏိုးလာၿပီမ်က္​လံုးဖြင္​့မိ​ေတာ့ ခ်န္​​း​ေယာလ္​နဲ႔ဂ်ံဳအင္​ ႏွစ္​​ေယာက္​လံုးတစ္​ၿပိဳင္​နက္​တည္​း​ေအာ္​မိသည္​။

'အား!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!´

သူတို႔သံုး​ေယာက္​ၿပိဳင္​တူ ​ေအာ္​​ေနၾကသည္​။

'အား!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!´

အသံကသိပ္​မက်ယ္​႐ွားပါဘူး။ဟိုဘက္​အခန္​းက ဘတ္​ခ္​ဟြန္​းနဲ႔ဆယ္​ဟြန္​းကပါ အသည္​းအသန္​ ကုန္​းၾကံဳထၿပီး

'ဘာျဖစ္​တာလဲ ဘာျဖစ္​တာလဲ ငါတို႔အ​ေဆာင္​´

ဆယ္​ဟြန္​း ​ေၾကာင္​​ေတာင္​​ေတာင္​ ၾကည္​့ၿပီ ဘတ္​ခ္​ဟြန္​း အ​ေမးကို​ေျဖသည္​။

'ငါလည္​းမသိဘူး။ဘာ​ေသနာ​ေတြလဲ သူအ​ေမလင္​​ေပ်ာက္​လို႔​ေအာ္​​ေနသလိုပဲ´

'​ေအး​ေလ။​ေက်ာင္​း​ေနာက္​က်​ေနၿပီ ျပင္​ဆင္​​ေတာ့´

'အြန္​း´

ဟိုဘက္​အခန္​းမွာ​ေတာ့

'ငါ......ငါတို႔.......ည.......ညက´

ဒီအို ​ေျပာသံကို ခ်န္​း​ေယာလ္​နဲ႔ဂ်ံဳအင္​ ကျပံဳးၿပီခ်န္​း​ေယာလ္​က

'ညက လုပ္​မ​ေနနဲ႔၊​ေက်ာင္​း​ေနာက္​က်​ေနၿပီ အျမန္​လုပ္​​ၾကရမယ္​´

'ဟုတ္​တယ္​ ဟုတ္​တယ္​.´

ဂ်ံဳအင္​ကခ်န္​း​ေယာလ္​စကားကို​ေထာက္​ခံ​ေနသည္​။

ဒီအို ကုန္​းကုန္​းကြကြနဲ႔ ကုတင္​​ေပၚကဆင္​းသြားသည္​ကို ဂ်ံဳအင္​နဲ႔ခ်န္​​း​ေယာလ္​ၾကည္​့ၿပီ