"ကေလး..ေက်ာင္းမွာတည့္တာေတြမစားရဘူးေနာ္"
မနက္ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ရင္းသူကစိတ္မခ်ဘဲတဖြဖြမွာေနျခင္းသာ..ဟိုကေလးကဂရုကိုမစိုက္ေပ..ဖုန္းပြတ္ရင္းသာအလုပ္မ်ားေနသည္ေလ..
"ကေလး..ကိုယ့္ကိုေျဖေလကြာ..."
"....."
"ကေလး....ကိုယ္ေဒါသမထြက္ခ်င္ဘူးေနာ္..."
"ဟာ..Fan Fan........."
ထိုကေလးကိုစိတ္ဆိုးမိတာမို႔...ဖုန္းကိုဆြဲယူလုကာ..ကားအျပင္ကိုလႊတ္ပစ္လိုက္မိသည္..မနက္ကအတြင္းေရးမွဴးက..ျပႆနာအနည္းငယ္ကိုဖုန္းဆက္ရင္းေျပာျပထားသည္မို႔စိတ္ကအနည္းငယ္..ညစ္ညဴးေနေလသည္ေလ..
သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လာေသာကေလး၏မ်က္ဝန္းဝိုင္းေလးေတြမွာ..မ်က္ရည္ၾကည္တို႔ေဝ့သီေနရဲ႕...
"ကေလး.....ကိုယ္..."
"Fan Fanရယ္......အဲ့တာေမေမ...က်ေတာ္ကFan Fanစိတ္တိုေနတယ္ထင္လို႔ဖုန္းမဆက္ခ်င္တာနဲ႔massageဘဲပို႔တာပါ...စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္.."
သူ႔လက္ေမာင္းကိုအတင္းဖက္ကာ..ေျဖရွင္းေပးေနေသာ..ထိုကေလးကိုသာခပ္တင္းတင္းဖက္ထားမိသည္.....ေဆာရီးပါကေလးရယ္..မင္းကိုငိုေစမိတယ္...
♥♥♥♥♥Mine♥♥♥♥♥
"ဝုန္း...ဒုန္း...ခြမ္း!!!!"
"Park Chanyeol!!!!!!!!!!!!!"
"Fan....Fan Fan..."
သူအလုပ္ကျပန္လာလာခ်င္းကေလးေပါက္စကိုေတြ႕ခ်င္လို႔လိုက္ရွာမိတယ္...အိပ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းဟာေသြးေဆာင့္တက္သြားေစတယ္...
ခုတင္ေပၚမွာ.....
ကေလးနဲ႔လူတစ္ေယာက္..ထိုလူကအေပၚပိုင္းဗလာက်င္းေနတာရယ္...
ထြက္လာတဲ့ေဒါသေၾကာင့္ထိုလူကိုခုတင္ေပၚကဆြဲခ်ကာတစ္ခ်က္ၿပီးတစ္ခ်က္ထိုးမိတယ္...
"Fan Fan......"T.T
"........"
"Fan Fan.... လူေသေတာ့မယ္ေတာ္ပါတာ့..."
သူ႔ကိုမ်က္ရည္ေတြတသြင္သြင္က်ကာတားေနတဲ့ကေလး.....
ကေလးကြာ.....ဘာျဖစ္လို႔...
"ဘာလို႔ငိုေနတာလဲPark Chanyeol......
မင္းအေကာင္ကိုထိေတာ့သိပ္နာေနတယ္ေပါ့ေလ..."><
