3. ve 4. Gün ...

24 1 0
                                    

O günün ardından 1 gün çoktan geçmişti . Ruh Sağlığım gitgide kötüye doğru yol almıştı . Yağlı saçlarım kırılmış ve suya düşmüş hayallerim gibiydi . Henüz 15 yaşında olmama rağmen yaşadıklarım pek olucak gibi  değildi . Sokakların eğlencesi kalmamıştı . Her günü eğlenceli ve guzel geçen mahallemde son günlerde yaşanan olaylar herkezi ağır etkilemişti . Yine her sabahki gibi bakkala gittim . Cemal amcanın üzüntüsü yüzünden okunuyordu . Sakın bir ses tonuyla "noldu Cemal amca "dedim. Cemal amca ağlamaklı bir sesteydi . Hemen gözleri kızarmıştı bile . "Ne olsun oğlum gençlerimiz günden güne eriyor buna alışmak istemiyorum "dedi . Gerçekten buna alışmak zorundamıydık? Haftada bir genç mahalleden eksilir olmuştu . Anaların ağlayışları mahalleyi sarmış her evde bir isyan vardı . Çok geçmeden eve dönmüştüm . Annem yine en sevdiğim yemekleri yapmış beni bekliyordu . Sıcak bir ses tonuyla "hadi oğlum kahvaltıya "dedi annem . Yıllar sonra bu sesi duyamamak çok acı verici bir durum olsada artık alıştım . Kahvaltımı yaptıktan sonra top oynamak için dışarı çıktım . Kaldırım kenarında 5 arkadaş otururken içimizden bir arkadas "ya gençler biz niye buna kendimizi alıştırıyoruz ?"dedi . Yerinden kalkarak " aynen abi ya salakmıyiz oğlum biz "dedi . Birbirimize söz vermiştik.  Hergün her saat gençleri öldüren bu mal bizden geçmeyecekti. Birbirimize sarılıp evlere dağıldık.  Verdiğimiz  sözün elbet ki tutulacağını bilerek yatağıma yattım . Uykulu gözlerle sabahi bekledim . Sabah olmuştu bugünde kimseye bişey olmaması umuduyla mutlu uyanmıştım.  Çok geçmeden kahvaltı edip dışarı çıkmıştım. Az ilerki sokaktan polis sireninin sesi duyuluyordu.  Ercanı alıp mahalleye doğru koştum . Ve Evet !! Sonunda uyuşturucu satıcısının  ele başı yakalanmıştı . Bunun verdiği mutlulukla kendimize bir görev vermiştik . Büyüyünce bizde polisler gibi bu şerefsiz insanları yakalamak için  çalışıcaktik . Bakkal Cemal abiye vardığımızda onunda mutluluğu yüz güldüruyordu.  Cemal abi bize 2 soda demeye kalmadan "Durun gençler bugün bendensiniz ne isterseniz alın "dedi .  " yaşa be Cemal abi! "Diye bağırdım.  O gün aldıklarımızı diğer arkadaşlarımla birlikte yemiştik.  Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi.  Kardeşten öteydi onlar.  Eve vardığımda o şerefsiz ele başının yediği dayak beni cesaretlendirmişti. Çok geçmeden sıcacık yatağıma yatıp uykuya dalmıştım çoktan ...

Sokak Kültürü Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin