ROOFTOP
Nang nakarating na ako sa rooftop ... i saw Zoey still crying while watching the sky at nakatayo na sa may corridor ng rooftop and ready to jump .... but then i said
Nem : Zoey .... anong ginagawa mo !
Then she face me and said
Zoey : Para hindi ka na mahirapan pa Nem ...
Then she smile at me then i said
Nem : Loko ka ba ! mas mahihirapan ako kung mawawala ka sa buhay ko !!! alam mo yun ?!!!!
At ayun nga natulala siya ... but honestly oo naman mahihirapan talaga ako kung mawawala siya sa buhay ko... ganyan naman talaga yung " love " di ba? then she replied
Zoey : Salamat sa lahat Nem ... salamat dahil naging kaibigan kita ... kahit sa konting panahon man lang .....
then i replied ...
Nem : Ganyan ka ba talaga ka bobo ? Math .. If you will analyze everything ... alam mo , yang konting panahon na sinasabi mo sa akin ngayon .. magiging mahaba pa yan ... kung alam mo lang ....!
She started to cry a lot and said
Zoey : Pauwi na ang parents ko and they already knew about this and about you , mawawala din naman ako dito .. kung malalaman nilang hindi ako pinanagutan ng taong bumuntis sa akin .. alam kong magagalit sila sa akin at itatakwil ako bilang anak niya . Yang mga ginagawa mong pagsuporta sa akin .. lilipas din yan .. at mapapagod ka din ... ang mga kaibigan ko they will hate me ... even John(JS prom guy) will hate me , and all the teachers will hate me ..Maraming mga bad words na maibabato sa akin pag nabuhay pa ako nem ... so I'll just choose to die Nem ... and you can't stop me ....
At napaiyak na rin ako .. and said
Nem : Zoey ! Kahit kailan hinding hindi ako mapapagod sayo ... so all this time sila lang yung iniisip mo Zoey ?? Eh ako ? inisip mo ba kahit 1 second lang ? 4 letters lang yung pangalan ko .. ni isang segundo hindi mo ba ko naisip ? Ni hindi mo ba ako pinapahalagahan ? sila lang ba yung importante sa iyo Zoey ? ang nakakainis lang kasi sayo .. your so advance to think ! pati nung sinampal mo ko ! kung yan yung gusto mo sige ! Gusto mong tumalon !? sige ! tumalon ka !!
Zoey : Oo ! tatalon talaga ako !
At yun nga she jump ..............
--------------------- but i also jump with her and save her ....
muntikan na ngang mamatay kami pareho pero i know what i am doing .. buti nga naabutan ko siya at nasalo ... hawak na hawak ko yung kamay niya like its our last holding hands ...... habang nakakapit naman yung isa kong kamay sa isang bakal sa may laboratory window .. then i said :
Nem : Papayagan kitang tumalon pero wag na wag mo akong pipigilan na iligtas ka .....
At napaiyak ulit siya habang napakasakit na nang kamay ko sa kakahawak ........... then i said
Nem : ooooooiiiiiii......... naiiyak si baby .....
Zoey : Baby ka jan !! kailan mo pa akong tinawag na baby !!
Nem : .....Hindi ikaw ... yang baby mo kaya ......
Pero bigla na lang nagsisigawan yung mga estudyante sa taas ... kasi nang pag tingin ko sa taas nakita kong may isang chemicals na matatapon at konting galaw na lang siguradong sa amin yun mapupunta ... then i said
Nem : Wag kang gagalaw Zoey ! wag na wag !
Zoey : Bakit ? ano bang meron ?
Tumingin na ako sa baba at pumikit and said
Nem : Basta ! wag kang lilingon sa taas ! maliwanag ? Lingon sa baba !
Pero lumingon siya sa taas ........ kasabay ng pagbitiw ko ay kasabay ng pagbulag niya ..... Narinig ko na lang sa kanya ay ang walang humpay niyang sigaw ....... Dinala siya sa hospital .... at dun walang humpay yung iyakan ng mga kaibigan niya... at pati pamilya niya ........
KINABUKASAN
Nasa hospital pa rin ako ... I mean hospital namin ... at ni walang taong nakabantay sa kanya matapos kunin yung mga mata niya ... at tuluyang mabulag .. Syempre naman hindi talaga siya makakagising .. but i only hear her voice saying
Zoey : Sinong nandyan ? Ba't ang dilim ?
Ginalaw galaw niya yung mga kamay niya na parang may hinahanap .... and then nasampal niya ulit ako .. pero mahina lang .. then i said
Nem: Aray ! ano ka ba Zoey ? hating gabi na ... matulog ka nga jan ! esturbo !
Zoey : Nem ? Nem ? kaw ba yan ?
Hinahawak hawakan niya yung mukha ko , at nang nahawakan niya yung kamay ko na may relo she said
Zoey : Oiii ... ikaw nga ! ba't ang dilim ?
Nem : hating gabi na .. kaya matulog ka jan ...
Tumulo yung luha ko kasi ang totoo 9am na ng umaga ... wala lang kasi akong magawang dahilan para ipalusot na bulag na siya ... at nang natulog siya ulit ... i've already decided na ibigay sa kanya yung mga mata ko... pero yung naaktagal lang sa pag dodonate ko ay yung mga doctor ay hindi pumapayag sa gusto kong gawin ... kasi nakilala na nila ako nang lubusan .. pero nagpumilit ako ... then i said
Nem : Alam ko pong naranasan niyo na pong magmahal ... kaya please ... let me prove to her na i really love her ...
At kaya ayun na touch sila sa sinabi ko ... kaya pumayag sila ...
OR
Before nila kunin yung mga mata ko ... i told the doctors na wag nilang sasabihin kay Zoey na ako yung nag donate ng mga mata ... ni sa pamilya niya hindi ko pinaalam ... Nung ooperahan na nila ako ... I hold Zoey's hand for the last time ... and close my eyes ....
A poem that i wroted to Zoey in Indonesia nung sinubukan kong kalimutan siya dahil sa gayuma na hindi pala totoo ..
Seeing my eyes like a bubble eyed fish
Trying to be happy like what you wish
(Upon loving you , naging tanga ako ... hanggang sa may ka M.U ka na )
Looking for a star to think that it's you
Giving you gifts to prove that i love you
(Umasa ako sa mga chansa ... Ni lahat ginawa ko para sayo ...)
Catching every drops that fall from the rain
Is so hard while i'm feeling to much pain
(I feel so down when i knew that gayuma thing )
Forgeting you is so hard for me now
As you sing a song that just for me like a cow
(Yung mga kantang kinanta mo nung Intrams ... hinding hindi ko yun makakalimutan)
Think that this love will be forever bind
Till all of our sweet memories stuck on my mind
(Yung mga kalokohang ginawa mo sa CR ... the way you pull me and hide with me ... the way you get my watch pati sumbrero ko ... and the way you put your name on my things ... parati yung tatatak sa puso ko ZOEY KANG )
![](https://img.wattpad.com/cover/7893449-288-k454819.jpg)
BINABASA MO ANG
Lesbian's Diary
Fiksi RemajaShe's always been my sun, Bright,cheerful, full of life And i've always been the moon Dim,hidden and only shines because of her.