Weak but strong

44

Veronica

Ik kijk om me heen waar Ilse is gebleven.

Ze is weg. Ze heeft me alleen gelaten.

Mijn blik blijft hangen op een jongen die er totaal niet dronken uitziet.

Dat is vrij bijzonder. We zijn namelijk in een discotheek.

De jongens blijven maar aan me zitten en aan me plakken.
Ze willen allemaal aandacht maar tegelijkertijd zijn ze te dronken om ook maar een fatsoenlijk woord over hun lippen te krijgen.

De jongen vangt mijn blik nog voor ik ruw omver word gelopen door een dronken koekenbakker.

Ik kijk scheldend omhoog naar de idioot die alleen lacht en weer door loopt.

Ik schuif mijn voeten goed maar het is zo druk dat ik niet fatsoenlijk op kan staan.

Ik begin een beetje in paniek te raken.

Wat als ik hier de hele nacht moet blijven omdat ik gefaald heb in opstaan...

Wat als die mensen bovenop me gaan staan en me pletten?

Net als ik ruimte heb en op wil staan gaat er een vijfhonderd kilo zware olifant op mijn hand staan en de tranen schieten in mijn ogen van de pijn.

Ik trek mijn hand terug en ik kijk naar mijn bebloede vingers.

"He." Hoor ik.

Ik kijk op en twee blauwe ogen begroeten me vriendelijk.

Hij steekt zijn hand uit om me te helpen en ik pak zijn hand aan met mijn pijnlijke hand, perongelijk.

Ik bijt op mijn lip en als ik sta trek ik snel mijn hand terug.

Met pijnlijke tranen in mijn ogen kijk ik naar mijn hand.

Het doet echt meer pijn dan ik dacht.

Stomme olifant mensen hier...

"Gaat het?" Vraagt de jongen en hij pakt mijn hand zacht beet.

Hij kijkt er even naar en dan kijkt hij mij aan.

"Kom." Zegt hij en we lopen samen naar een rustige plek bij de bar.

"Wat is je naam?" Vraagt hij.

"Vera." Zucht ik.

"Ik ben Wesley." Zegt hij.

Ik kijk naar hem terwijl hij tegen de barman praat.

Er worden twee shotjes neergezet en een verbanddoos.

De barman wacht tot we de shotjes op hebben.

"Hij gaat je hand ontsmetten en verbinden, ik wil het best voor je doen maar dan zal je hand morgen eraf gehaald worden bij de dokter." Lacht Wesley.

Ik lach verbittert en ik geef mijn hand aan de barman.

De man is rond de twintig en hij is een zeer aantrekkelijke man.

Zijn lichte blauwe ogen en zijn scherpe kaaklijn, zijn gespierde lichaam dat door zijn shirt gaat.

"Hidde." Stelt hij zich voor.