1.Bölüm:Veda

7 0 0
                                    

Ben aleyna 16 yaşındayım. İstanbulda oturuyorum.Çok büyük bi kaza geçireli tam 1 hafta oldu. Ve hayatta en değer verdiğim insanı abimi kaybettim. Hepsi benim yüzümden  olmuştu. O gün o bara gitmeseydim abim de peşimden gelip beni almicaktı ve kaza yapmicaktık. Ailem inde üzerime gelmesinden dolayı bi haftadır ağlıyodum. En yakın arkadaşım Merve bana ne kadar destek olmaya çalışsada olmuyodu. Bu arada Merveyle dogduğumuzdan beri arkadaşdık. Ve aynı binada oturuyoduk. Onu çok severim. Kardeşim gibi aileme anlatmadiğım bi çok şeyi bilir o. Ve bi haftadır bana çok destek oluyodu. Ailem beni suçlarken o bana benim bi suçum olmadığını anlatmaya çalışıyodu. Ama evet ben suçluydum. Ve abim in ölmesinden bi kaç hafta sonra 2 yıldır beraber olduğum sevgilimde terk etmişti beni. Ve artık kaybedicek hiçbiseyim kalmamıştı. Kapı çalıyodu ve evde kimse olmadiğı için ben baktım. Gelen merveydi.
"Hoşgeldin." Dedim.
"Hoşbuldum da hemen hazırlan gidiyoruz."dedi önce ona anlamayan gözlerle bakarken sonra açıkladı.
"Zor zamanlar geçirdin ve biraz hava almaya ihtiyacin olduğunu düşünüyorum buraya çok uzak olmayan bi kafe var beraber oraya gidicez." Dedi.
En başta istemesemde sonra iyi geliceğini düşündum. Hava soğuktu. Sonbahar olduğu için. Üzerime kahverengi bi kazak vr siyah kot pantolon giydim ve botlarimi giydim. Üstüme ceketimi aldım ve saçlarıma hafif dalga yapıp hafif göz makyajı yaptım. Çantamı ve telefonumuda alıp çıktık. Merveyle bi taksiye bindik. Kafe o kadar uzak değildi. Sadece 20 dakika uzaklıktaydı. Kafe ye vardığımızda ben bi sütlü kahve söyledim Merve de aynısından söyledi.
"Bence sana birini bulmalıyız." Dedi merve
"Yok yok kalsın ben böyle iyiyim saol sen kendine bul."dedim ama tabikide Merve beni dinlemedi ve sırayla birilerini göstermeye başladı. Aralarında gerçekten hoş çocuklar vardi ama benim kararım kesindi. En son bıkkın gözlerle baktım. "Merve is-te-mi-yo-rumm anlasana ."dedim ama merve dinlemedi bile beni . Bi çocuk daha gösterdi. Baya ilgimi çekmişti. "Hoşuna gitti galiba." Dedi pis pis sırıtarak
"Yanii birazcıkk." Dedim merve hala sırıtıyodu ve telefondan bişeyler yaptı. Ona anlamayan gözlerle baktım.
"Mesaj attım çocuga sevgilisi varmi yokmu onu ögrenicem." dedi ben gözlerimi devirdim. Ve kahvemden bir yudum aldım. Bu havada kahve içmeye bayılıyodum. Ben boş boş etrafı izlerken mervede telefonuyla bişeyler yapıyodu ve bi anda bağırarak ellerini havaya kaldırdi."Sevgilisi yokmuşşş." Dedi. Heyecanlanmıştım aslında. Belki yeni biri iyi gelebilirdi . Merve çocukla konuştu. İsmi Berk miş. Merve berk e numaramı verdi. Çocuk mesaj atti bana. Merve nin dedigine göre çocuk beni çok beğenmiş. Acaba ben beğenicekmiydim. Acaba olucakmıydı. Ben kahvemi içerken bi anda telefonum çalmaya başladı. Arayan Berk di. Baya heyecanlanmıştım. Ve en sonunda telefonu açtım.
"Selam naber nasılsın."dedi
"İyiyim saol sen nasılsın."dedim çok ciddili bir konuşmaydı
"Merve benden bahsetmiştir herhalde sana."dedi içimden hemde nasıl derken.
"Evet bahsetti biraz."dedim.öyle havadan sudan konuşurken lavaboya giden merve nin hala gelmediğini fark ettim ama takmadım. Berk le baya konuşmuştuk. Tatlı çocuktu. Sonra kapattığımda telefonu merve hala gelmemişti. Aradım açmadı. Ve bi süre sonra geldi.
"Nerdesin sen ya."dedim
"Burdayım işte neyse ben gidiyorum sen kal biraz daha istersen ."dedi  iyi bi fikirdi bu kafamı dinler kitap okurdum biraz. Kafamı olumlu anlamda salladım ve merve çantasını alıp gitti. Bende kitabımi çıkarıp okumaya başlamadan önce acıktığımi fark ettim ve yemek söyledim. Yemekler geldiğinde kısa süre içinde hepsini yedim ve tekrar bi kahve söyledim. Kahvemi içerken kitap okumaya başladım. Aşk romanlarını sevdiğim için yine bi aşk romanı okuyodum. Kitap okumaya okadar dalmışım ki yanıma gelen garsonu zor fark etmistim."Başka bi isteyiniz varmı." Dedi garson olumsuz anlamında kafasını sallarken arkadan bi erkek sesi bi kahve daha alalım lütfen dedi ve güldü. Bu berk di. Ama nerden biliyodu benim  burda olduğumu. Karşıma oturdu garson hemen siparis i getirmeye gitti. "Aşk romanı seviyoruz galiba ." Dedi ve göz kırptı. Bende güldüm "Aynen."dedim
Sohbet etmeye başladık. Anlattığına göre kıskanç biri. Ama çok kafa  dengiydi. Kesin merve söyledi yerimi
. Eve gidince hesap sormam gerekiyodu ona. Garson siparisi getirdi ve biz bi bir saat sonra kalktık. "Evine bırakiyim seni ."dedi hafif gülerek"Zahmet olmasın."dedim oda gözlerini devirerek "Ne zahmeti saçmalama." Dedi ve bindim arabasına. Yolu tarif ettim. Arabası çok güzeldi. Siyah renkliydi. Spor arabaydı. Kapının önüne bıraktı. Teşekkür ettim ve eve gittim. Direk kendimi yatağa attım. Evde yine kimse yoktu. Ve galiba hicde olmicaktı. Abimin ölümünden sonra ailem memlekete gittiler. Ve beni götürmediler. Artık tek basimaydım koca evde. Şimdi hicbisey düşünmek istemiyodum. Kendimi yatağa bırakarak sadece uyudum...

Arkadaşlar bu benim ilk kitabim ve yazım yanlışları için özür dilerim. Lütfen vote leri unutmayın desteklerinizi bekliyorum öpüldünuzz. :***

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 21, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

SİYAH KADINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin