Bazen Aslında Hiç Gelmemiş İnsanların Gidişine Üzülürüz.

Olmayışımın 341. günü. Sen bende hep varsın, kalbim olmuşsun, sen gidince yaşayamıyorum sanki. Bense hayatında, kalbinde bir yer tutamamışım ya, ona üzülüyorum. Değil kalbin, aklının ucundan geçmiyormuşum meğerse. Hiçmişim. Bugünlerde düşünüyorum da, seni hep beklemişim. Sabah 'bugün mesaj atıcakve bir daha hiç bırakmıycak, beni seviyor' umuduyla kalkıp günün sonunda 'bugün atmadı, ama elbet bir gün atar, bizde mutlu oluruz' gibi boş hayallerle kendimi kandırırdım. Bilmezsin caresiz beklemenin zorluğunu bilmezsin. Bi gün sormuştun ya 'sen benim için ne yaptın ki'. O kadar fedakarlık yapmışım ki hangisini söylesem bilemedim, sustum.Anlatsam ne olcaktı, seni ne kadar sevdiğimi anlatacak kelime yoktu ki sevmek kelimesi bile az kaldırdı. Can parçam.Okadar sevmiştim ki yaptığın kahpelikleri görememişim.Gözümün içine bakıp bana  eski sevgililerini anlatırdın, bilmem hatırlarmısın? Hatırlarsın ya. Sen Kardeleni unutamazsın ya. 'Onu unutamıyorum' dedin, unutturacağımı, hep yanında olacağımı söyledim. Senin o kız için üzülmene engel olmam gerekir, elimden bişey gelmezdi delirirdim. Kavga etmeyi sevmeyen ben bi gözyaşına bütün dünyayı karşıma alırdım. Defalarca bıraktın beni. Bıraktığın yerde bekledim. Rap seversin diye rap dinlemeye başladım be, rap şarkı yazdım.Yokluğunda artan sigaralarımın sayısı oldu. Ara sıra gelirdin, umut verip giderdin, her seferinde yaramı biraz daha kanatırdın. Kolarım façalarla dolardı da senin verdiğin darbeler, hayatın tekmelerinden fazla yanar mıydı canım? Gururum vardı fakat sana olan aşkım onu es geçti. Beni kullanıyordun, bi çocuğun oyuncağıyla oynaması gibi oynadın. Kendimi kandırmayı bırakıp bunu anladığım gün sana ağzıma gelen herşeyi söyledim sövdüm, şerefin için yaşadığını bilememe rağmen şerefsiz damgası yedin. İçimdeki bu büyük öfke bile sevgimi bitirmeye yetmedi. 4 ay hiç konuşmadık ben sadece fotoğraflarına bakıp seni düşündüm, mutlu olsun yeter dedim. Uzun süre sonunda barıştık. Yazlığa gelmiştin. Birlikte yunusa bindik, muhabbet ettik, bir sürü arkadaşımız vardı ve hep birlikteydik geceleri birlikte dağa çıkar deli gibi eğlenirdik, sabahları seni uyandırmaya gelirdim, sırf uyurken görmek izlemek için 5de kalktığım günleri bilirim. Bi gün kayalıklara giderken ayağım kanadı, yürüyemiyorum diye terliğini vermiştin, beni beklemiştin. Belki o günü burnundan getirdim ama bırakıp gitmedin. Eskisi gibi değildin, sevdiğini hissediyordum. İlk defa bu kadar sevildiğimi hissetmiştim, hele bir de aşkı öğrendiğim herşeyimse bambaşka bir duygu halini alıyordu. Eskide olan bi hatamı yüzüme vurup gittiğin gün yaşayan ölüye dönüştüğüm gündü. Bazen mesaj atardın, 'kafam çok güzel, sen neden bunu yaptın, seviyordum seni, neden böyle bir hata yaptın, sen benim evlemeyi hayal ettiğim tek kadındın, niye böyle bi kahpelik yaptın'. Ben köpek gibi pişman olmuştum, ama sevdiğini de biliyordum, gururuna yediremediğin için geri dönmediğini de. En son 2 gün önce mesaj attın. Geçmişi silmiştin bütün hatalarımı ve hatalarını. Yepyeni bir beyaz sayfa açmıştın hayata, artık sadece biz vardık. Dün okulu ekip buluştuk. Birlikte uyuduk, sigara içtik, sohbet ettik, güldük, bana masaj yaptın -çok güzel masaj yapıyon ayıcık- ve sonra eski sevgilinle mesajlarını gördüm. Keşke görmeseydim, o an ölseydim. Ağladım, sense bağırıp çağırmayı seçtin. Dayanamayıp geldi sarıldı dudağıma yapıştın, konuştuk ve çözdük olayı geçmişi unutacak, geleceğe bakacaktık. Bugünse toplasan 2-3 kelime konuşmuşuzdur senle, biliyosun. Ben girdim yine mesajlarını okuyorum o kızla. Meğerse sadece o değil onlarcası varmış. Herkese aynı kelimeler, aynı cümleler. Uzun mesajlar atılmış. Kardelen'i unutamadığını itiraf etmişsin. Ben 1 yılımın boşuna geçtiğini anladım bugün. Dün olsaydı 'onun için değer' derdim. Ama bu kadar yalandan sonra diyemiyorum. Yarın buluşucaz ve ben ne yapacağım hakkında bi b.k bilmezken senin kardeleni hatırladığın şarkıyı dinleyip gözyaşlarıma hakim olamıyorum. Taladro-Deniz Kızı.  Sen benim üzülmeme kıyamazdın, şimdi neden gözyaşlarına boğuyorsun? Hiç sevmedin demi, bana sarıldığında, öptüğünde baktığında hep o vardı aklında.