bölüm 1

185 10 3
                                    

Sen girişinle aydınlattın hayatımı , çıkışınla da karanlığım oldun fakat artık ben o karanlıkta yıldızlara bakmayı öğrendim.Şimdi sen kendini hatırlatma sürekli bana çünkü ben yeniden başladım hayata geçmişi unutarak.

İşte tam da annemle babamın istediği gibi piskeatris olmuştum artık, ve kendimce başkalarına yardım ederek iyi olabiliyordum.Bugün sabahın parıldayan güneşiyle kalktım tam da yüzüme vuruyordu ışıkları hızla giyinip evden çıktım.Kıliniğe geldiğimde sekreterim çisil'in sesini duydum güzel bir tebessüm göstererek dönüp ona baktım çisil'in çok tatlı bir yüzü vardı boyu hafif kısaydı ama onu gerçekten güzel gösteren bir fiziği vardı kahve saçları ve bembeyaz teni vardı.Çisil bana hafif bir gülümsemeyle -günaydın Algın hanım sizi 2 saattir bekleyen bir hasta var geç geleceğinizi söyledim ama bekleyeceğini söyledi bende odanıza aldım
-Tamam diyerek odama doğru yol aldım.İçeri girdiğimde çantamı hemen masaya koyup beni birazda olsa meraklandıran hastanın yanına gittim. Bir kalem ve not defterimi alarak.Kanepede sırtı dönük bir şekilde uzanmış ve tamamen siyaha bürünmüştü koltuğa oturup derin bir nefes aldım ve soruları mı sormaya başladım
-Merhaba ben Algın sana yardım etmek için yanındayım ama sana bir kaç soru sormam gerekiyor, öncelikle adın söylermisin dedim bir süre cevap gelmeyince bende farklı bir yol deneyerek
-Tamam ismini söylemene gerek yok bana ne yaşadığını ,sorunlarını açıkçası baştan hayatını anlat seni sonuna kadar dinleyeceğim bana güvenebilirsin dediğimde gerçekten de çok samimi söylemiştim. Kalemimi hazırladım fakat ismini bilmediğim hastamın sesi de öyle tanıdık gelmişti ki birden kalbim hızla çarpmaya başladı gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve tekrardan onu dinlemeye koyuldum...
***
2 yıl önce üniversite ÇAĞIN

Ben Çağın ÖZER 22 yaşındayım. üniversitenin 2.yılına başlamıştım.  eşit ağırlık bölümü okuyordum ama artık çok sıkılmıştım ordanda. Yine aynı bıkkınlıkla yataktan kalkıp hazırlandım ve evden çıktım hızla motoruma atlayıp yola koyuldum.Üniversiteye geldiğimde birkaç arkadaşımla görüşüp tokalaştıktan sonra hep beraber içeri giriyorduk o anda bir kızın önümüzde düşmesiyle herkes güldü benim de çok komiğime gitmişti kendimce ne aptal kız dedim kız sinirle kalkarken dönüp arkasına bakmasıyla göz göze geldik yine aynı zamanda da çok güzel diye içimden geçirdim.Sonunda öğle yemeği saati gelmişti resmen kurt gibi acıkmıştım Evren'le beraber konuşarak yemek haneye indik bir masaya geçip otururken Evren'in-bak şu kız sabah önümüzde düşen sakar kız değilmi demesiyle gösterdiği yöne baktım evet o kızdı ben ona bakarken kızın kafasını kaldırmasıyla benim ona baktığımı gördü hızla bakışlarımı ondan alıp Evren'e çevirdim kıza çaktırmadan baktım çok mutsuz görünüyordu sanki burda olmak istemiyormuş gibi sürekli olarak ona neden baktığımı anlayamıyordum ona baktıkça içimde tuhaf bir kıvılcım oluşmuştu tekrardan bakınca güldüğünü gördüm gülmek gerçekten çok yakışıyordu ama karşısındakini görünce neden güldüğünü anladım sanırım sevgilisiydi bu kadar güzel bir kızın sevgilisi olması normaldi zaten.
***

Onu o zaman görmüştüm ve aklıma kazaınmıştı sanki görüntüsü. Neden bilmiyorum ona karşı değişik bir şey vardı içimde onu her görüşümde hep mutsuzdu acaba neden böyle diye içim içimi yiyordu onunla ilgili herşeyi merak ediyordum neyseki Evren sayesinde en azından adını öğrenmiştim kendisi gibi çok güzel bir ismi vardı ALGIN.
***
Şimdi zaman

Bana tanıdık gelen bu sesi artık hatırlıyordum  evet bu bu oydu ellerim titremeye başlamıştı o anda arkasını bana döndü yavaşça yüzünü gördüğüm an nefesim kesilmişti sanki sanki hayır dedim titremiş sesimle bana doğru yaklaşınca bende geriye doğru bir adım attım ve titreyen elimi kaldırıp dur dedim -sesese sensin dedim 2 yıl sonra sonra ilk defa Çağın adını anmıştım.Gözümdenbir damla yaş akmıştı ve o yüz bana geçmişi bir kez daha hatırlatmıştı...
 

yenidenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin