DADDY | chanbaek texting | 2016

2.0

parkyeol
Baekhyun
gelemem
ben....hazır değilim

byunbaek
TANRI AŞKINA YEOL
NE İÇİN HAZIR OLMALISIN HA
GERÇEKTEN
AİSSH
BENDEN ÇEKİNİYOR MUSUN YANİ?
ŞUAN BİRİNE İHTİYACIM VAR VE SEN O SİKTİĞİM EKRANDAN NE KADAR SİNİRLİ OLDUĞUMU MU İZLEYECEKSİN?!
BUNU DA GÖRÜYOR MUSUN
YEOL?
BU PARMAK GÖTÜNE GİRSİN
TAMAM MI
SOKTUĞUMUN AŞIĞI
SOKTUĞUMUN SİKİK AŞIĞI
HİÇBİRİNİZ BİLMİYORSUNUZ AŞK NE DEMEK
DAHA KARŞIMA ÇIKMAYA KORKUYORKEN GELMİŞ BANA SENİ ÖNEMSİYORUM DİYORSUN
SÖYLESENE
NE ZAMAN BENİ KORUDUN?!
NE ZAMAN DÜŞTÜĞÜMDE BENİ KALDIRDIN YEOL?!
HEP BAŞKALARI YANIMDAYDI
PEKİ YA SEN?
SADECE BENİ UZAKTAN İZLEYEN APTALIN TEKİYDİN
VE ÖYLE KALACAKSIN
BENİ MERAK ETME
BANA MESAJ ATMA
BENİ ÖNEMSEME
LANET OLSUN BENİ UNUT

parkyeol
İSTİYOR MUSUN
GERÇEKTEN ESKİSİ GİBİ OLMAMI İSTİYOR MUSUN HA?!
PEKALA
ÖYLE OLSUN BYUN BAEKHYUN
SENİN DEDİĞİN GİBİ OLACAĞIM
UMURSAMAZ
SİKİ DAŞŞAĞINA DENK
İBNENİN BİRİ OLACAĞIM
SENİN BİRİCİK BABACIĞIN
TELEFON SAPIĞIN OLACAĞIM
UMARIM HOŞUNA GİDER

byunbaek
İYİ!!

parkyeol
İYİ!!

-----

lütfen dinleyerek okuyun;

Chanyeol kabul etmek istemese de şuan deli gibi onun yanında olmak istiyordu. Onun o kızları kıskandıracak ellerini avuçları arasına almak ve doyasıya öpmek istiyordu.

Ofladı.
Baekhyun yatalı 2 saat olmuştu. Chanyeol hafif buğulanmış ekrana bakarak iç çekti. Baekhyun'un evde olmadığı bir zaman kameraları temizlemeliydi. İyice tozlanmışlardı ve görüntü kalitesini düşürüyorlardı.

Baekhyun yatağında sağa dönerek mırıldandı ve kaşlarını çattı. Terden bütün saçları yüzüne yapışmıştı. Yüzü kızarmıştı ve küçük göğsü hızla inip kalkıyordu.

Hasta mıydı? Yoksa kabus mu görüyordu? Her ne olursa olsun, Chanyeol'ün eli ayağına dolanmıştı. Hemen oturduğu yerden kalkarak ilaç dolabına koştu. Gerekenleri aldıktan sonra evden ışık hızıyla çıktı. Montunun cebinde bıraktığı maskeyi alıp ağzına geçirdikten sonra numaralı gibi gözüken gözlüğü de takıp beresini kafasına geçirdi.

Arabayla hızla küçük olanın evine gelmişti. Aynısını yaptırdığı anahtarı deliğe sokup çevirirken gerilmişti.
İçeri girip hızla Baek'in uyuduğu odaya çıktı. Baekhyun ağlıyor ve söyleniyordu.
"Anne, dur gitme lütfen."

Chanyeol yatağın yanına oturarak Baek'in yanağına dokundu.
"Baekhyun? Hadi uyan. Bak kabus görüyorsun."

"Hayır, beni alın. Ne olur.."

"Baekhyun! Uyan!"
Baek ani bir hareketle sıçrayıp hıçkırarak ağlamaya başladı. Chanyeol büyük kollarını açarak ona sarıldı. Baek daha onun kim olduğunu çözemese bile zayıf kollarını kaldırıp ona sarılmıştı.

"Ssh, tamam geçti. Buradayım."

"Yeol?S-sensin değil mi?"

"Evet Baekhyun. Buradayım, senin yanına geldim. Her şey geçecek..."

"Geçecek mi g-gerçekten?"

"Geçecek küçüğüm. Söz veriyorum geçecek. Ben hep yanında olacağım."

Baekhyun Yeol'ün kokusunu iyice içine çektikten sonra geri çekildi.
Chanyeol ayağa kalkıp ezberlediği evde bir bez buldu ve soğuk suyu bir tasa doldurup tekrar Baek'in yanına geldi. Yüzünü göstermemeye özen gösteriyordu.
Getirdiği poşetten ağrı kesici çıkarıp bir bardak suyla ona uzattı.
Baekhyun'un ince parmakları bardağı hızlıca kavramış ve ilaçla birlikte içmişti. Gülümsedi Chanyeol. Şu uykudan yeni kalkmış halini sabaha kadar sıkılmadan izleyebilirdi.
Baekhyun göz ucuyla Chan'i süzdükten sonra söyledi.
"Rüya görmüyorum sanırım."

Başını salladı Chan.
Onu göğsünden ittirerek yeniden yatmasını sağladı. Bezi suya batırıp iyice ıslattıktan sonra sıktı ve katlayıp küçüğün alnına koydu. Bunu yapmadan önce maskesini hafifçe indirip dudaklarını alnına bastırmış ve ateşine bakmıştı.
"İyi gözüküyor. Bir ateş düşürücü şurupta içirebilirim. Ama önce bezin etki etmesini bekleyelim. Sen uyuyabilirsin."

Baekhyun gözlerini ona dikerek, "Maskeni çıkarsana." dedi. Chanyeol boş bakışları ardından kibarca(!) reddetti.

"Küçüğüm, babacığın sana çok güzel bakacak. Şimdi lütfen gözlerini kapat ve uyumaya çalış. Şu yaz ayında bile hasta olmayı becerebiliyorsun."

Baek güldü. Ardından gözlerini kapattı.
"İyi geceler Yeol."

"İyi uykular Baekhyun."