Next Time

Chapter 1

"Sean, anak, breakfast is ready. It's your favorite." I heard my dad calling. I am here in my room facing myself in front of a mirror. I had a dream pero hindi ko maalala. Di ko alam kung bakit gusto ko din maalala ang panaginip ko na para bang may importanteng parte ng buhay ko ang nandun. Tinigil ko na ang pag-iisip ko at naisipan ko na rin bumaba para magbreakfast.

--------------------------------------------------

"Kyaaaaaaahhhh"

"OMG Sean is here. Get ready girls."

This is a common scenario here in my school. I don't know why all those girls are very interested in making my life miserable. Ang totoo nyan I hate girls. Bakit? Don't even ask about it.

"Sean, all those girls love you, Nakakaselos tol." My bestfriend, Jason, told me.

"Kung gusto mo sayo na." I replied annoyed.

"If that can really happen." He said.

"Was it because of the promise you made to a girl during grade 4?" I asked.

"Of course not. Besides that is only a young kid's promise. She can't possibly remember me. Ang rason Sean you are the number one student here in school for your years of staying here. No one in this world can compete with you when it comes to academics. You can do martial arts, sing, play instruments and dance which I cannot do. Those girls admire you so much sa punto na di na nila pinapansin ang ibang lalake dito sa school." Jason answered.

Di ko na sya sinagot dahil ayokong makipagtalo sa kanya. Alam ko namang sasabihin lang nya na dapat hindi ko palagpasin ang pagkakataon ko sa mga babae but what can I do? I was raised to despise them. No, wrong word ang raised, the truth is lumaki ako na may principle that I should never attached myself closer sa mga babae because in the end baka ako lang ang masaktan.

Andito ako ngayon sa secret garden ng school namin. This is my comfort place at ako lang ang may alam nito. Peaceful at walang babae. Kung tatanungin nyo ko, those girls know that I hate girls pero di ko alam bakit ayaw na lang nilang lumayo sa akin. They still continue to ruin my quiet life.

"Ito ang gusto ko mahangin, masarap matulog at walang nanggulo." I said to myself.

"Yes po Mr. Hong nakapagenroll na po ako dito. Bukas na po ako magsisimula." Narinig ko ang boses ng isang babae. Wtf? When I told myself na walang sino man ang nakakaalam ng lugar na to, I'm wrong and the worst part is babae tong nakaalam ng secret place ko. Di ko alam kung kaklase ko sya or what dahil wala naman akong pakialam sa iba. Si Jason nga lang ang malapit sa akin eh.

"Miss. Pwede ba wag ka dito makipag-usap? I am trying to sleep." Istorbo ko sa kanya. Napatingin naman sya sakin at halatang nagulat. For the first time in my life, ngayon lang ako nagkaroon ng face to face sa isang babae. She's pretty. Wait ano ba tong nasa utak ko. Nagsalita na sya dahilan para mawala ako sa mga iniisip ko.

"Trying to sleep? Bakit? Bedroom ba to?"

Wow. Sya pa may ganang magsungit.

"Hindi pero lugar ko to at ako lang pwede dito."

"So may name ka ba dito ha? Property mo to? Sa school ang garden na to." Matapang nyang sagot sakin.

"Yes. But as you can see pinabayaan na to ng school and I'm the one na nagpakahirap para bumalik to as a garden. I'm the only one na may alam nito. So get out." Sa tingin mo magpapatalo ako sayo? You mess with the wrong person girl. Ako yata ang best student ng school na to.

"Now, you're not the only one. Alam ko na rin ang lugar na to."

"Ang kulit mo rin eh no? I told you to get out because you are not allowed here!" Pasigaw kong sabi sa kanya. Ginagalit ako nitong babaeng to eh. I looked at her and mukha na syang paiyak. Part of me became guilty.

"Asshole." Yun ang huling salita na sinabi nya bago sya tumakbo papalayo. Bumalik na ulit ako sa nap ko pero di mawala sa isip ko yung babae.

Bakit gusto ko syang icomfort kanina nung mukha na syang paiyak? Urghhh. Ayoko na mag-isip. Girls are really annoying.

-------------------------------------------------

Next day, di pa rin mawala sa isip ko yung babae. Di ko alam urghhhh.

Malapit na ko sa school nang salubungin ako ni Jason.

"Sean, tol, may sagot ka ba sa homework natin sa math? Pakopya naman oh?" Sabi na eh. Lagi na lang kasing kumokopya sakin tong si Jason.

"Bakit ba hindi ka gumawa ng sarili mo?" Tanong ko sa kanya pero inabot ko rin naman ang notebook ko. Hindi na ko nagsalita hanggang sa makarating na kami sa classroom. Hinayaan ko na lang si Jason na dumaldal dahil madaldal naman talaga sya.

Umupo na ko sa upuan ko at sakto naman na tumunog ang bell hudyat para simulan na ang klase pero sa section namin ang una ay homeroom time. Napatingin ako sa may harap nang magsalita si Teacher Jang.

"Good morning class. We have a transferee student for today. Come in Ms. Hong"

Pumasok ang isang familiar na babae at nang humarap sya samin ay tama nga ang hinala ko she is familiar. Siya lang naman ang babaeng nakausap ko kahapon and at the same time reason ng never ending thoughts of guilt ko. Siya na transferee student at kaklase ko pa. Kung minamalas nga naman oh.

"Good day to you all. I'm Annys Hong. Please take care of me." Pagkasabi nya ay nag-bow sya at ngumiti pero napawi ang mga ngiting yun nung makita nya ko. Pero laking gulat naming lahat nang magsalita sya.

"Asshole." Sambit nya at alam kong para sa akin yun.