Kamp

3

POV Zoë
Ik blij maar staren naar het plafon. Ik keer mijn hoofd even en kijk naar Violet, die vredig ligt te slapen. Ik sla de deken van me af, en zet mijn voeten op de ijskoude houte vloer. Ik trek snel mijn schoenen aan, en pak de sleutel van mijn nachtkastje. Ik graai snel mijn telefoon en pakje sigaretten mee, en loop richting de deur. Zachtjes duuw ik de krakende deur open, en zet een stap buiten. Als ik naar buiten loop, lijkt het alsof ik ik deken om me heen krijg geslagen. Ik doe de deur zachtjes achter me dicht, en loop richting het meer. Vuurvliegjes hebben zich verzameld boven het meer, en het ziet er prachtig uit. Ik zet langzaam stappen, en zie een klein stukje verderop een groep bomen. (Het hele kamp ziet er zo uit:)

Ik liep richting de bomen, en liet mezelf zakken tegen een van de treurwilgen. Ze hingen over het water, wat er echt heel mooi uitzag.
Toen ik in mijn gedachtes was verzonken, voelde ik opeens een hand op mijn schouder. Met een ruk draaide ik me om, en zag ik een jongen staan.
'Dus je hebt mijn plek gevonden?' Zei hij lachend, en kwam naast me zitten.
Ik knikte, en keek naar het water.
'Heb je ook nog een naam?' Vroeg de jongen met het zwarte haar dat voor zijn ogen viel.
'Zoë, Zoë Parker' zei ik, en stak mijn hand uit.
'Oke Zoë, Ik ben Jay, Jay Clifford.' Zei hij, en stak zijn hand uit.
'Oke Jay, lets be friends then' zei ik en schudde zijn hand.
We lachtte allebij even. We hadden ongeveer een half uurtje gepraat, en daarna gingen we terug naar onze hutten.
Zachtjes trok ik mijn schoenen uit, legde mijn sleutel op mijn nachtkastje samen met mijn sigaretten en telefoon, en kroop weer onder de dekens. Het lukte me nog om 4 uurtjes slaap te krijgen.

We schrokken allemaal in een keer wakker, van die oorverdovende toeter. Iedereen begon te kreunen en weer op hun kussen te vallen.
'Wakker worden!' Schreeuwde Jake, die uiteindelijk zijn bed was uitgekomen.
'We hebben maar 2,5 uur!' Schreeuwde hij vanuit zijn kamer, en dat deed me realiseren.
Ik gooide de deken van me af, en zette mijn voeten op de vloer. Ik liep naar de kledingkast, en schoof de deuren open. Ik pakte mijn bikini eruit, die ik onder mijn kleding zou doen, en dit setje kleding. (Zie foto)

Ik schoof de deur weer dicht, en pakte mijn telefoon en mijn pet, en liep richting de woonkamer.
'Goodmorning sunshines.' Zei ik, en pakte nog een stuk pizza van gisteravond voor ontbijt. Jake mompelde iets wat leek op goeiemorgen terwijl hij zijn bril probeerde te maken. Nathan keek ook op, en glimlachte naar me.
'Goodmorning!' Zei hij, terwijl hij een ei aan het bakken was.
'Dat ruikt pittig lekker.' Zei ik, en stond naast hem.
'Wil je ook?' Zei hij, en keek me aan met een betoverende lach.
'Oh nee hoor.' Zei ik, en keek naar beneden om mijn rode hoofd te verbergen.
Ik keek om en zag dat Violet de deur uit kwam lopen. Ik zei goeiemorgen en pakte een sigaret uit mijn pakje, die ik daarna weer terug legde. Ik stak hem aan, en nam een trekje die ik daarna weer uitblies. Ik liep ondertussen naar de badkamer om snel mijn mascara op te doen.
Ik ben niet zo van het makeup, ik hoef niet aan 40 kilo make up op te hebben.
Ik legde mijn mascara weg, en drukte mijn sigaret uit. Ik liep richting de woonkamer, waar ze zaten te ontbijten.
'Zin in vandaag?' Vroeg Jake, die ondertussen zijn ei naar binnen werkte.
Iedereen knikte een beetje.
'Oke ik merk het' zei hij droog, en ik grinnikte even. Jake keek even mijn kant op, en glimlachte.

Toen iedereen klaar was liepen we naar buiten, naar ons eerste onderdeel: Kennismaking.
Een slanke vrouw, geschat rond de 27, kwam aanlopen. We stonden in een halve cirkel terwijl zij begon te praten.
'Ik deel jullie op in 2 tallen.' Zei ze, en begon een lijst op te noemen.
Ik staarde een beetje vooruit, toen ik mijn naam hoorde.
'Zoë Parker en Jayden Clifford.' Werd er opgenoemd, en meteen keken we elkaar aan en glimlachte even. We liepen naar elkaar toe, en gingen op een rustig plekje zitten.
'Dus..' zei ik, en glimlachte even.
'Wat doe je in het dagelijks leven?' Vroeg ik, terwijl ik met mijn hand door het gras ging.
Hij keek me aan, en zei 'Muziek maken, Muziek luisteren en soms beetje zingen.' Bij het laatste keek hij even naar beneden.
'Ik zing ook.' Zei ik, en keek hem aan.
Hij keek me aan, en zag er verbaasd uit.
'Zing eens.' Zei hij, en schoof een stukje naar me toe.
'Feeling like im breathing my last breath, feeling like im walking my last steps.. Looking at all these tears i wet. Looking at all the promises that i kept.' En zo zong ik nog een stukje verder.