My First Kiss

Chapter36

Enzo

      Six in the morning, nag mamadali akong umalis ng bahay at diretso sa hospital. Bibisitahin ko ang cancer patient na mga bata and of course si Zyan. Balita ko okay na sya kaya masaya akong malaman na okay ang pamangkin ko.

     "Uhum! saan ka kapupnta? Ang aga aga pa, mag almusal ka na muna.."harang ni Yaya Elsa sa akin.

"Yaya Elsa papasok po at saka dadaan pa ako ng hospital.."masaya sagot ko sa kanya.

"Hospital? hindi kana nagsasawa doon. Baka naman may pinupurmahan kang nurse doon ano?..panunukso ni yaya.

"Ya wala akong pinupurmahan doon. Alam ko naman fan ka ni Cassy kaya don't worry solid to.."masayang sabi ko at sabay ngiti sa kanya.

"Hay.. noon yun pero ngayon hindi na oi. Tingnan mo nga nakalimutan na tayo (panuway na bata) kaya maglove life kana. Baka tatanda ka sa kakahintay sa kanya.."seryusong sabi ni Yaya.

"Sige na po..."yun lang ang nasagot ko sa kanya.

"Enzo baunin mo na lang to. Mag ingat ka sa mga babae ha.."sabay sabi ni Yaya.

     Napapailing na lang ako sa sinabi ni Yaya Elsa. Dali dali akong lumabas ng bahay at mabilis na sumakay sa sasakyan at mabilis na nagpatakbo.Dahil wala pa masyadong traffic mabilis akong nakarating sa hospital. Excited ako na makita si Zyan kasi sabi ng doctor nya his stable now and his recovering fast. Nasa may entrance pa lang ako binati na ako ng mga nurses at ibang mga hospital staff. They knew me kasi naging doctor si Dad ng hospital na to at dahil siguro sa pagiging Madrigal ko na rin.

"Good morning sir..."bati ng isang nurse na abot tainga ang ngiti.

"Sir ang pogi nyo po ngayon..."bati ng isang baklang nurse.

"Bakit the other day ba hindi?.."biro kung tanong sa kanila.

"Ay over confi...pero true sir everyday ka pogi..."masayang sagot nya.

"Anyway I'll go ahead, thanks .."paalam ko na lang.

"Okay sir,see you later (hayy.. pogi talaga, akin ka na lang).."hirit nya pa.

     Napailing na lang ako habang umaakyat sa second floor. Ng nasa tapat na ako ng kwarto ni Zyan I knock. Masaya ako ngayon kasi after two days na nasa ICU sya, now nailipat na sya sa private room. Marco open the door at pinapasok ako, I saw Zyan na gising na at nakatingin sa akin diretso ang bata. Kaya I put a smile on my face and greeted him.

"Good morning!! How are you today baby?.."diretsong tanong ko sa kanya.

"Sorry po hindi na po ako baby ,sabi ni Mama bigboy na po ako.."sagot ni Zyan sa akin.

"Oh! sorry, so how are you then bigboy?..tanong ko ulit.

"Okay lang po.."nakangiting sagot naman nya.

   Then sumingit si Marco sa kumustahan namin ni Zyan.

"Zyan, remember about what your Mama told you. That she have a very good good friend in State that work in fire station in California, its him, Tito Enzo.."diretsong sabi ni Marco sa kanya.

"Oh yeah, so nice meeting you officer.."abot ng kamay ni Zyan sa akin.

     I froze for a moment, hindi ko alam kung anong iisipin ko. What! His Mom know's me, I never meet her before except lang kung si, fucking shit....subra akong kinabahan sa iniisip ko. Inabot ko ang kamay ko kay Zyan at kunwaring ngumiti, then Marco tapped my shoulder.

"Do you have time for coffee?..tanong ni Marco.

"Yes Bro"..nahihiwagaan kung tango.

   Tama tama naman na dumating ang magbabantay kay Zyan ang Yaya nya. Nagpaalam agad kami ni Marco kay Zyan, habang naglalakad kami ni Marco going to the coffee shop near at the hospital subra na akong kinakabahan. Pakiramdam ko may sasabihin si Marco sa akin na napakaimportanti. Nakapasok na kami sa coffee shop then nag order, after we order we find some table to seat.

"So how's work?.."tanong ni Marco ng makaupo kami.

"Will its find and at the same time nakakapagod but I enjoyed it...."sagot ko at humigop ng kape.

    "You have any news about her?..diretsong tanong ni Marco.

    "Bro I don't know what to do now. Kung talagang mahal nya ako, dapat nagpakita na sya. Siguro hanggang ngayon galit pa rin sya sa akin..."malungkot kung sagot.

    "Anyway, kailan ka pa nagkaanak? ...diretso kung tanong kay Marco.

  Tinitigan ako ni Marco at maya maya pa bumuntong hininga si Marco at tinitigan ako ng diretso. Mas lalo lang ako nahihiwagaan sa kanya at kinabahan.

"What? ...sita ko kanya.

"Enzo, Zyan is not mine..."biglang sabi ni Marco.

"What!!!...what do you mean his not yours. Are you out of your mind, are you kidding me?.."gulat na tanong ko kay Marco.

"No, Zyan is Cassy's son and he is your son.."diri diretso sabi ni Marco sa akin.

"Fuck you bro, If this is a joke its not funny at all.." galit kung sabi kay Marco.

" Enzo kailan ba ako nagbiro sayo...seryusong sabi nya.

   Dali dali ako tumayo at simpling sinipa ang upuan at mabilis na lumabas ng coffee shop. I don't know how to react, hindi ko alam kung matutuwa o magagalit ba ako sa sinabi ni Marco. Mabilis ako naglakad palayo coffee, sa totoo lang sa mga oras na to gusto kung sumigaw, magwala at ano pa dahil sa sinabi Marco sa akin.  Narinig ko pang tinatawag ako ni Marco pero hindi ko na sya pinakingan, piling ko tumigil ang paghinga ko. Mas lalo akong nagalit sa sarili ko, kung totoong anak ko nga si Zyan. Piling ko napaka iresponsabli kung ama, na pakawala kung kwentang tao. Pinabayaan ko ang mag ina ko, hindi ko man lang sila hinanap ng maaga. Dali dali akong bumalik sa hospital at dumiretso sa sasakyan ko. Hindi ko naiintindihan ang nararamdaman ko sa mga oras nato, nag halo halo ang imosyon ko. Dali dali akong sumakay sa sasakyan ko, nagdrive going to cemetery kung saan nakalibing si Dad. Pagdating ko, doon ko na lahat binuhos ang ramdaman kung galit, disappointment, tuwa at ano ano pa na kanina ko pang gustong kumawala. I screamed at the top my voices hanggang sa mailabas ko na lahat ng lahat ng nararamdaman ko ngayon.

"God bakit mo hinayaang mangyari lahat sa akin to. Tama ng parusa, alam ko kasalanan ko pero kung totoo ngang anak ko si Zyan. Bakit mo hiyaan mawalay ang mag ina ko sa akin? ..sigaw kung tanong kay god.

    Maya pa ng kumalma na ako, I decided to stay sa libingan ni Dad. Nawalan na akong balak pang pumasok napagod ako. I ignored all the call, wala akong balak na makipag usap kahit kanino. Gusto kung mapag isa ng makapag isip ako ng matino, anong gagawin ko ngayon? Gusto kung patunayan kung akin nga si Zyan. At kung anak ko nga sya, paano ko sasabihin ang totoo sa kanya na ako ang ama nya. Natatakot ako na baka magalit si Zyan kapag nalaman nya ang totoo. Limang taon wala ako sa tabi nila, oo kasalanan ni Cassy dahil nagtago sya. Pero hindi ko sya masisi, ako ang dahilan nawalaan sya ng magulang.