Arkham bugün çok sessizdi ama bana öyle bağrışlar geliyordu ki kimsenin duyamayacağı kadar yüksekti bu bağırışlar. İçimdeki küçük kız koşup kaçmamı söylerken, olgun kadın bana bununla yüzleşmemi söylüyordu. Ellerim terliyordu. Korkuyordum.
Ama neden korkuyordum ki ? Bana ne yapabilirdi ? Ama bunlari düşünmeyeceğim. Baska şeyler düşün Harleen , başka şeyler , hmmm mesela şu ağzının suyu akan korumalar , serbest bırakılmak isteyen mahkumların bağrışları ve koridorda duyulan topuklumun sesi ...
Terleyen ellerimi eteğime siliyor ve zamanın ilk seansıma gelmesini bekliyordum. İlk seansım Joker ileydi.
Bekle , bekle...Ne?! Harika. Güne bir psikopat ile başlamak en büyük hayalimdi! Niye en zor hastamı ilk saatime koymuşlar ki? Neyse yapacak bir şey yok. Hazırlanıp çıktım. Daha seansın başlamasına 5 dakika vardı ben geldiğimde. Gardiyanlar beni içeri alamadıkları için 5 dakikamı onlar ile sohbet ederek geçirdim. 5 dakika dolmuştu ve TA TA TA TAAAAM...! Perdeler açılır ve prenses prensini görür... Hemde ne prens. İlk görüşte aşk dedikleri bu olsa gerek. Hemde orda masanın karşısındaki sandalyede oturuyor. Aman be ne aşkı o benim hastam. Sadece dış görünüşü hoşuma gitmiştir. Mesela o yeşil saçları, güzel mavi gözleri ve kireç rengi olan suratı. Karşısındaki sandalyeye oturup onu inceledim. Oda bana bakıyordu. Sonra elimi uzatıp konuşmaya başladım.Harleen: Merhaba. Ben yeni doktorunuz Harleen Quinzel, tanıştığıma memnun oldum.
Joker: Harleen, arkadaşların seni Harley diye çağırıyor mu?
Harleen: Şey, aslında benim pek arkadaşım yok.
Joker: Ahh Harley, artık bir tane var.
Harleen: Teşekkürler ama artık seansımıza geçmeliyiz.
Seansın nasıl geçtiğini bile farketmedim. Onu izlemekle geçti seans. Zaten fazlada konuşmadık. Bana küçüklük hikayesini anlattı. Minik kuş, nasıl acılar çekmiş. Man kafa Batman onu asite atmış, zor bir çocukluk geçirmiş. Onun niye böyle bir katil olduğunu anlıyorum artık.
Joker in gözünden
Bu kadın bana ne yapıyor böyle? Ahh geçmiş, sana dönmek güzeldi. Ama şimdi planıma odaklanmalıyım.
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA... Bu lanet kadın aklımdan bir türlü çıkmıyor! Mesela,o dolgun dudakları, kusursuz yüzü, narin duruşu, ince sesi... HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA... DAHA 2. SEANSIMIZA TAM OLARAK 5 SAAT 45 DAKİKA 67 SANİYE VAR. 66 65 64 63 62 61 60 59 58 57 56 55 54 53 52 51....VE 5 4 3 2 1 TA TA TA TAAAAM 0 YAŞASIN SEANSIMIZA BAŞLADI. Bekle, Harley NERDE?!?!?!?!?Harleen:Merhaba Joker.
Joker:HARLEY SEANSA TAM OLARAK 1 DAKİKA 32 SANİYE GEÇ KALDIN!!!!!
Harleen:Özür dilerim koridorda birkaç dosyayı yere düşürdüm.
Joker:Harley, bir daha babacığını asla bekletme, babacık bundan hoşlanmaz.Bu seferlik affedildin.
Harleen:Umm..Peeekaaaalaaa?Babacık?
Ani bir kahkaha attım. O da bana eşlik etti. Ahh benim küçük canavarım. Merak etme,yakında hiç olmadığımız kadar yakın olacağız...
Herkese yeniden merhabalaaaarr!! Sizlere ufak bir haberim varrrrr. Ama hoşunuza gidermi bilmiyorum.!ARKADASLAR BU BÖLÜMDEN SONRA HİKAYEYE KÜFÜR VE AZ Bİ KÖTÜ SAHNELER EKLENECEK!heheheheh😏
Sevgili yazarcığınız Melisa...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
King And Queen Of Gotham
FanficJoker, ben senin karanlığındaki güzelliği görürken sen benim güzelliğimdeki karanlığı gördün. Karanlıktan korkan beni karanlığa alıştırdın. Ben sadece seninim. Senin Harley'in. Senin için yaşayan Harley'in...