ZAMANİ VELET

7.BÖLÜM

SUDAN:Olayın üstünden son bir ay geçmişti devamlı hastaneye gidip tedavi görüyordum Arda'yı tam bir aydir görmüyordum sanirim kendimi sogutmakda başarılı olmustum hem sogutmaya calisiyorum hem üzülüyorum benim de devrelerim yanmis  Aslında ona asiktim ve kabullenemiyordum cok zor bir durumdu benim icim simdi nerededir ne yapıyordur bilmiyorum aslında deli gibi merak ediyorum belki de yine eski hayatına geri dönmüştür Bazen düşünüyorum da ölüm Belki benim için bir Kurtuluş da olabilir çünkü hiçbir zaman arada beni sevmeyecek bu ölümden de beterdi bir anda kapım çaldı gelen Emel abla  beni yemeğe çağırıyordu iştahım yok diye onu geri gönderdim canım hiçbirşey yemek istemiyor bir şey yapmak istemiyordu Aslında hastalığımı kabullenmiştim Arda'nın beni sevmediğini de ve hiçbir zaman sevmeyeceğini de beni bu hastalık değil de Arda'nın aşkı öldürecek sonunda yatağıma uzanıp tavanı izliyordum bir anda kapım açıldı Bunlarda da kapı çalma adeti yoktu galiba kapıya baktığımda Arda karşımda duruyordu Kaşlarını çatmış Bana sinirli bir şekilde bakıyordu Ben de ona baktım Arda gelmiş karşımda duruyordu tam bir ay tam bir ay geçmişti üstünden Görmeyeli ne kadar da çok özlemişim Ama bu ona odama bodoslama dalmasının hesabını sormama mı engellemezdi bende kaslarimi catip

"Sana bir ogretemedim bu kapi calmayi ne var ne istiyorsun "diye tersledim

"Neden yemege inmiyorsun insani delimi ediceksin sen su hemen asagi inip yemek yiceksin kendini öldürmeye mi calisiyorsun sen "

"Farzetki öldürmeye calisiyorum sanane he sanane "

"Su bence beni sinirlendirme senin icin hic iyi olmaz "

"Ala ala bak sen ne yaparmissin "dedim alayci şekilde

"Bence gormek istemezsin "dedi arda

"Hadi be ordan yemek filan istemiyorum canim istemiyo simdi cik beni rahat birak " dedim arda kafasini yukari kaldirip sabir istercesine mirildandi yanima hizla gelip ne olduğunu anlamadan kucagina aldi

"Ne yapiyorsun sen ya birak beni "

"Yemege goturuyorum sus "

"İstemiyorum birak beni ya ne inatsin "

"Asil inat sensin be debelenip durma su o yemek yenicek baska sansin yok " deyip merdivenlerden asagi indirdi asagi indigimizde herkez bize sasknlikla bakiyordu

"Yemege gelmiyordu bende bana baska care birakmadi" diye aciklama yapti arda nalan anne güldü hosuna gitmisti sandalyeye oturtup servis yapmalarini soyledi karsima bamya yemegi getirdiler ben bu yemegi hic sevmezdim ki

"Ya benim canim istemiyor gercekten "arda bana bakti tabagimi isaret etti babam sacimi oksadi

"Kizim yapma böyle birseyler ye sagligin icin "ne sagligindan bahsediyordu

"Saglikmi kaldi baba gormuyormusun ölüyorum zaten neden rahat birakmiyorsunuz beni bari birakinda rahat öleyim " dedim kendimi durdurmayip agladim bir hisimla yukari ciktim odamin kapisini kapattim bu hastalik bana ne yapmisti beni degistiriyordu ben babama bagirdim hemde o beni dusunurken benim icin üzülürken Ben nasıl bir Evladım bana ne oluyordu babam Arda Nalan anne Mithat amca beni düşünürken Ben onlara hayatı zehir ediyordum nasıl bir insan olmuştum nasıl bir insana dönüşmüş tüm Ben nasıl bir illettir beni bulmuştu Hem de yeni bir aşkı bulmuşken müstahak mı bu bana ya Nasıl bir hayattır önce Derya karısı Şimdik de bu illet zaten Her şey onun yüzünden o beni o gün dönmeseydi bunlar olmayacaktı yatağıma kendimi atıp ağlamaya başladım nasıl bir hata yaptım babama bağırmamaliydim kapim caldi iceri yataga yatik oldugum için gelen kim oldugunu gormedim bir el sacimi oksadi babamdi sanirim kafami kaldırdım karsimda arda duruyordu hemde sacimi oksuyordu yatagimdan dogruldum