20

839 88 3
                                    

"Aaaaaa....!!!!"
"Berhentilah berteriak! Ak jadi tak konsen membotak alismu " ucap hoshi sambil memegang kepala mingyu dengan satu tangan memegang pencukur.

"Hyunggg... ampunn arghhh.. sakittt !!!! " ucapnya ketika jeonghan menarik satu plester yg melekat di salah satu kakinya, dan beberapa bulu kaki melekat di sana.
Jeonghan masih melanjutkan aksinya di kaki mingyu yg sebelah lagi dan menarik sedikit demi sedikit plester yang melekat di kaki mingyu.

"Jeonghan hyung.. ku mohon..!! Ampun hyung..ampun !!"

Satu.....
Jeonghan menghitung mundur.

Dua....
Dia bersiaap..Dan.....

Ti....
" asgh......!!!

"Kim mingyu !!! Kau mau kemana !! Kemari kau !!"teriak hoshi

ia terlempar agak jauh ketika mingyu tiba-tiba berdiri dan lari sperti ulat.

"Biarkan saja !!!kita balas dia lagi nanti.... " ucap jeonghan.

"Arraseo~ hyung "dk hoshi, boo.

"Kalian senapa sih " ucap minghao yang sejak tadi berdiri di dekat mereka.

"Haha... bukan apa-apa minghao-ya, "ucap jeonghan dengan senyum nya lagi.
"Kalian belum makan kan ? Ayo kita sarapan , eomma memasak ikan tadi, ayo".


"Astaga..!! Grup ini gila ! Aku hampir mati di sana ... arghh...."
Mingyu berlari ke halaman belakang. Untung saja pergelangang kakinya tak di ikat sehingga ia bisa berjalan walaupun dgn jarak pendek, sungguh memalukan di perlakukan seperti tadi, mungkin ia bisa belajar dari masalah ini , kalau ternyata seorang ibu akan menyeramkam jika anaknya di ganggu. Tapi kan jeonghan pria ? Ibu darimana!! .

Ia memandang pantulan dirinya di kaca jendela dan....

"Alisku !!!"

" astaga ! Hancur  udah ! Ucapnya masih memperhatikan wajahnya yg sudah hilang alis setengah.

"Kim mingyu "
Mingyu melihat ke arah kanan dan seseorang sedang berdiri di sana sambil memasang tampang lugunya.

"Wae ? Kau senang sekarang " ucapnya ketus kepada orang itu.

"Hmm... sebenarnya.....~ " ia memasang jawah imut sekaligus lugunya,bibir di manyunkan sikit membuat mingyu harus tabah menghadapi makhluk satu ini.

"Sebenarnya aku.....? Aku senang sekali ..!!! Hahaha...!!"mampus ...!!"
Wonwoo yang imut tadi berubah menjadi sosok lain lagi ia tertawa terbahak-bahak.

Mingyu kesal setengah mati sekarang.

"Aku sengaja diam sedari tadi, agar kau di hukum hahhaa... aku tak menyangka jeonghan hyung sejahat itu, haha..gimana rsanya? Enak kan. Hahaha...!!!" Ucap wonwoo masih mengejek nya.

Mingyu diam. Dia kesal setengah mati, ternyata wonwoo jahat. "Mreka semua sama !!"

"Awas kau .. akan ku balas !!"
"Balas ..hahha.. kau mau rambutmu di botak juga ? Aku ingin sekali melihat visual botak selain sedang wamil, pasti keren..hahahaa..."ucap wonwoo masih mengejeknya sambil memegangi perutnya karena tak berhenti tertawa.

" awas kau jeon wonwoo !!" Mingyu bergerak mengejarnya walaupun tangan dan kakinya di ikat.
"Hahaha.... kau kira bisa menangkapku !" Ucap wonwoo mulai berlari juga.

"Akan ku ikat kau mengunakan tali ini !"

"Haha.. coba saja kalau bisa !"

"Jeon wonwoo.. kemari kau !!" Teriak mingyu yang tertinggal jauh dari wonwoo di belakang.

"Jeon wonwoo !!!"

"Hah !!! mau kemana lagi kau hah!! " jeonghan tiba-tiba nonggol lagi ketika melihat mingyu berlari.

"Jeonghan hyung? Mampus!!!" Ucapnya dalam hati.

Mingyu berhenti.

"Ahh.. tidak hyung, aku mau ke kamar saja, bye hyung !!" Dgn sisa tenaga yg ia miliki, ia berlari menuju kamarnya.

"Sekali lagi kau nganggu anak-anakku, tak akan ku lepaskan kau kim mingyu !!!!!" Teriaknya yg mungkin sampai 8 oktaf.

Tbc....

M And WTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang