KARA BELA

-Bölüm 6-

Okulların açılmasına son 4 gün Allah'ım ben bu çocuğa ne zaman yakın olsam birşeyler oluyor. Bi elektrik çarpıyor. Felan... Ya benden uzak dur desem acı çekecem yakın olsa bela ah adı da kara bela bunun*-* ya neden böyle oluyor ki. Ben hayatımda hiç aşık olmamış insanım neden böyle birşey oluyor. Ben yaşıyamıycam. Nerde ölüyoruz ya bana bir mezar açın kendimi oraya atayım. Ya Ateş böğrüme ateş mi attın ne oldu. Ulan kalp sen kime konuyon. Off bunları denize bakarak düşünmek de çok koyuyor be. Bunları düşünürken Ateş geldi ve yanıma oturdu. Sessiz sessiz denize baktık. Ne güzel dimi mavi dedi. Sen de mi dedim. Ne dedi. Sende mi maviyi seversin? Dedim. Evet sen? Dedi. Ben siyahı severim dedim ve sustu. Sonra siyahla mavinin uyumunu bilirmisin? Kim bilmezki dedim ve bana baktı. Ben hala dalgalara ve mavinin güzelliğine bakıyordum ama aklım hala yanımdaki hayvandaydı. *-* sen kimsin de benim gönlümü alırsın hayvan deyip denize itmek isterdim. Sonra Ateş bi ayağa kalksana dedi. Ne istiyodu acaba gene hayvan kalktım ve beni bir anda denize itti. Ona bakarak neden bunu yaptın diye bağırdım. Bana düşüncelerin içinde boğuluyorsun seni kurtarmam gerekirdi dedi. Sustum ve güldüm daha sonra t-shirt ünü çıkardı. Aman allahım bu ne dedim içimden baklavalarla ordu kurmuş ve geleyimmi dedi hayır gelme dedim. Dememle beraber oturdu ve onu denize çektim. Dibe battık ve çıktık bana gülerek güçlü kızmışsın dedi. Bende ne sandın diyip kafasını suya soktum. Dibe dalarak ayaklarımdan çekti. Neredeyse boğuluyordum sonra belimden kıvrayarak sudan çıkardı. Sonra elimden tuttuğunu farkettim. Çok güzeldi ve ben fark etmemiştim bile...