*kinabukasan*
Tumunog ang alarm clock ko 7:00 am
Papasok pa ba ako? 8:00 panaman ang pasok ko. Tsk!
Maynagtext.
Goodmorning, Friend sorry ngayon lang ako nakareply, papasok ka ba? Puntahan kita sa inyo.
Si Aymae pala.
Reply:
Ayus lang , di ko alam kung papasok ako. Hintayin kita dito.
Maya maya ay dumating si Aymae.
Yun iyakan at damayan ang naganap. Galit na galit si Aymae kay Rylle. Kwenento ko rin sa kanya yung tungkol kay Julian.
"Di na ako papasok, ikaw? Baka late ka na."
"Ayyy nakalimutan ko, sigue Alis na
ako, bye Friend"
Yun, magisa na ulit ako.
Nagtext si Julian.
"Good morning, daanan kita bago ako papasok. Okay lang ba?"
Reply:
"Sigue lang."
Hinintay ko si Julian hanggang sa may kumatok sa pinto.
Binuksan ko ang pinto.
"Ju- Rylle?? What are you doing here?"
"I just wanna-" di ko na pigilang isara ang pinto. Walang hiya siya. Yung feeling na iyak galit ka pagkatapos ng ginawa niya? Pupunta siya dito?
"Please Sheena, kausapin mo naman ako, please, di ko na hahayaang mangyari ulit yun, Sheena let me explain, Sheena I love you"
Sa bawat mga sinasabi niya paniwalang pinawala ako di ko alam kung bakit, mahal ko siya, 4 months na kami this is the first time na nagkaroon kami ng problema na ganto. Papatawarin ko pa ba siya?
Bigla kong binuksan ang pinto, I don't
Know why, pero basta!
"Sheena?"
Sabay yakap sa akin, bigla namang tumulo ang luha ko. Ramdam ko ang pagmamahal niya. I hug him back,
"Tsk, tama na nga!"
"Okay na tayo?" Sabay ngiti.
"Hmmmp, oo."
"YESS!!" Kiniss niya yung noo ko. Sibrang saya ko ngayon, pero si Julian? Nasan siya?
>>>>>>>
Nasa canteen kami ngayon kasama ko si Rylle, di ko parin nakikita si Julian.
"Si Julian?"
"Huh? Di ko alam, bakit anong meron?"
"Di, nagtaka lang ako di mo kasama, himala kasi."
"Ah,"
Lumipas nang ilang linggo, di parin kami nagkikita at nagkakausap Julian, di na rin siya nagtetext, kamusta kaya siya?
Tawagan ko nga.
Calling Julian....
"Hello? Julian?"
"Ahmmm, Sheena bakit may problema ba?"
" Wala naman, can we talk?"
"Are you sure? You are okay?"
"Oo nga, baka nga ikaw yung may problema eh."
"Tsk! Sigue na nga, what time?"
"9:00, sa coffee shop malapit sa school okay?"
"Free ka ba talaga?"
"Oo para sayo"
"Sigue, bye see you tomorrow"
"Sigue, bye."
Call ended.
> >
Nagpaalam ako kay Rylle pero di ko sinabi na magkikita kami ni Julian.
Sa coffee shop maaga akong pumunta, habang naghahanap ng vacant table, puno kasi kaya pumunta ako sa may dulo.
Paglingon ko a kaliwa isang di inaasahang eksena na naman ang nakita ko,
"Rylle????!!!! Walang hiya ka talaga! Manloloko ka!"
"Sheena? Anong ginagawa mo dito?"
Sinampal ko siya,
"Manloloko ka!"
Ayun nakipaghalikan nanaman siya sa walang hiyang si Ilene.
Umalis ako sa coffee shop.
Sinaktan niya nanaman ako,
Pumunta ulit ako sa lugar kung saan kung walang katao-tao
"Ayoko na! Ang sakit na talaga," sigaw ko habang humahagul-gul sa kakaiyak.
"Tulad ng sabi ko, mahal natin eh, natural lang na masaktan tayo, tanggapin yun lang yung dapat nating gawin, panyo oh."
Napaiyak ako lalo, tumayo ako at niyakap si Julian.
"Tama na yan,"
Tinignan ko siya may pasa siya sa mukha niya,
"Anong nangyari sayo?"
"Wala to, oh panyo."
Pinahiran niya yung luha ko.
"Bakit ang bait mo sakin Julian?"
"Masama ba?" Sabay ngiti.
"I mean, hindi, kaso lang, bakit?"
"Gusto ko kasi na ako lang ang magpapasaya sayo ang magpapangiti at magpapahid ng luha mo."
Nagulat ako sa sinabi niya.
Napangiti, napasaya, at nagpahid ng luha ko,
"Nagawa mo na. Nagawa mo na lahat."
"Nagawa ko? Lahat? Panu?"
Niyakap ko siya,
"Salamat sa lahat Julian," bulong ko sa kanya.
(A/N: Nahirapan ako dito ha. Heehe.)
