College life

Hoofdstuk 1

''We zijn er.'' Zegt mijn vader die het enorme campus oprijd. Na een lange rit van 3 uur zijn we er eindelijk. Met open mond kijk ik uit het raam, het ziet er zelfs nog prachtiger uit dan via de foto's op hun website. Samen met mijn vader haal ik mijn kamer sleutel ophalen. ''Dit moet het zijn.'' Mompel ik als we uiteindelijk voor mijn kamer deur staan. Ik steek de sleutel in het gat en draai de deur open. Zodra ik  de deur open duw zie ik een best nog wel ruimere kamer dan ik had verwacht. Er staan twee bedden een grote kleding kast, die ik waarschijnlijk moet gaan delen en nog twee bureaus. Er komt een meisje uit een deur van de kamer gelopen, vast de badkamer. Ze heeft zwart haar en mooie felle blauwe ogen. ''Oh hey! Ik ben Jamie.'' Glimlacht ze breed als ze mij in de deur opening ziet staan. ''Kenna.'' Glimlach ik zwak naar haar en steek mijn hand uit maar in plaats van hem aan te nemen, trekt ze mij in een knuffel. Ongemakkelijk knuffel ik haar terug. Ik heb het niet zo op vreemde mensen die me knuffelen, sinds ik klein was heb ik dat al maar wie zou dat nou wel fijn vinden. ''Welkom op WCU! Ik weet zeker dat we samen een geweldige tijd gaan hebben.'' Het is duidelijk te merken dat ze heel open en vriendelijk naar mensen is, maar dat kan altijd nog veranderen. ''Ik moet nu gaan maar ik zie je later ja, dan kunnen we elkaar wat beter leren kennen.'' Zegt ze terwijl ze haar jas aantrekt en in de deuropening gaat staan. ''Ehm ja is goed.'' Knik ik en met dat gezegd te hebben verdwijnt ze uit de kamer. Ik had wel verwacht dat ik wat opener zou zijn in plaats van zo verlegen. Dit meisje was zo enthousiast dat ik er gewoon een beetje verlegen van wordt, maar dat verandert hopelijk snel. ''Je kamergenoot is tenminste niet één of andere rare punk.'' Hoor ik mijn vader mompelen. Hij had het totaal niet op mensen die piercings of tatoeages hebben, dat is ook de reden waarom ik ze niet heb. Na een klein halfuurtje staat mijn vader op en ik doe het zelfde. ''Lieverd het spijt me dat ik zo snel al weg moet maar ik zie je gauw weer oke. Gedraag je en doe je best.'' Zegt mijn vader die vervolgens een kus op mijn kruin drukt. Mijn vader is geen emotionele man, nooit geweest ook. Ik weet dat hij van me houdt alleen hij laat het nooit altijd zien, niet dat ik dat wel doe. Na nog een korte knuffel vertrekt mijn vader dan toch. Zuchtend gooi ik mijn tassen op mijn bed en begon ze op een rustig tempo uit te pakken. ''Dit ziet er al wat gezelliger uit.'' Ik kijk naar mijn gedeelte van de kamer en knik goedkeuren. Ik heb wat sfeer makende lampjes aan mijn bed gehangen, mijn bureau wat fleuriger gemaakt en natuurlijk ook mijn laptop erop gezet, aangezien ik die veel nodig zal hebben. Ik schuif mijn lege tassen onder mijn bed en plof er met een diepe zucht op. Ik hoop dat ik hier snel zal gaan wennen.

Na twee uur is Jamie nog steeds niet terug en begin ik me te vervelen dus besluit ik het campus wat te bekennen. ''Damn ik had een kaart mee moeten nemen.'' Zucht ik als ik totaal de weg kwijt ben. Het is ook niet bepaald klein hier. Als ik de hoek omloop knal ik tegen een lang figuur op. Ik kan mezelf nog net in balans houden. ''Sorry alles oké?'' Mompelt de jongen die een hand door zijn zwarte kuif heen haalt. ''Sorry ik moest beter uit kijken.'' Zucht ik en kijk de jongen met een zwakke glimlach aan. ''Ja het gaat prima.'' Grinnik ik. Ik kijk de jongen aan en bedenk me dat ik aan hem de weg zou kunnen vragen, anders ben ik morgen nog niet op mijn kamer. ''Ehm weet je toevallig waar gebouw C is?'' Lipbijtend kijk ik de jongen aan. ''Nope.'' Zegt hij hoofdschuddend en mijn mondhoeken zakken naar beneden toe. Geweldig nu kan ik nog voor uren rondlopen. ''Grapje natuurlijk weet ik waar dat is loop maar met mij mee, mijn kamer zit daar ook.'' Lacht de jongen en met dat gezegd te hebben begint hij te lopen. ''Thanks..'' Glimlach ik zwakjes en loop achter de jongen aan. ''Here we are.'' Zegt hij als we het gebouw in lopen. ''Nogmaals bedankt.''. ''Anythime, zie je later.'' Ik kijk hem na en begin ook naar mijn kamer toe te lopen. Ik draai de deur open en loop naar binnen toe. ''Oh..hoi.'' Mompel ik als ik een groep mensen zie, oftewel twee jongen een meisje en Jamie zelf. ''Kenna! ik vroeg al af waar je was.'' Glimlacht Jamie enthousiast terwijl ze opstaat. ''Guys dit is Kenna mijn nieuwe kamergenootje. Kenna dit zijn Shelby, Wayne en mijn stiefbroer Shawn.'' Ik glimlach vriendelijk naar de mensen en steek netjes mijn hand uit. Ik laat mijn hand hangen als de jongen genaamd Wayne hem niet aanneemt, asshole much. ''Let maar niet op Wayne.. hij ehh is soms niet bepaald vriendelijk, meeste van de tijd niet eigenlijk.'' Zegt Jamie en de jongen met het bruine haar rolt zijn ogen. Bepaald vriendelijk is hij zeker niet nee, dat merk ik nu al. ''Maar Kenna er is morgen avond een studentenfeest en het lijkt ons leuk als je mee zou willen?'' Stelt Jamie voor. ''Mij niet.'' Antwoord de jongen Wayne. Alsof ik het zie zitten om met hem naar een feest te gaan, echt niet. Jamie rolt haar ogen en kijkt mij afwachtend aan. ''Op mijn eerste dag?'' Vraag ik lipbijtend. Ik ben hier net en gelijk al naar een feestje gaan, na ah. ''Ik zei toch dat ze nee zou zeggen, ik bedoel dat is ook best logisch.'' Zegt Wayne weer terwijl hij me met een vuile blik bekijkt. ''Kan je eens je mond dicht houden.'' Bemoeit het blonde meisje Shelby zich er nu mee. ''Eigenlijk lijkt het me leuk om mee te gaan.'' Antwoord ik bitchy wat meer voor de jongen is bedoeld dan als echt antwoord. ''Geweldig!'' Al snel wordt ik weer in een knuffel getrokken door Jamie. 

Een uur later is iedereen eindelijk naar hun eigen kamer toe gegaan. Ik trek met een noodgang mijn pyjama aan en kruip in het bed. Dit bed slaapt minstens niet zo lekker als mijn bed thuis, maar ik zou er maar aan moeten wennen. Ik wens Jamie welterusten en wikkel me in mijn dekbed. Morgen zou ik samen met Jamie naar het winkelcentrum gaan om een jurk te kopen, ze stond erop. Ik kan dan tenminste ook wat spullen voor mijn kamer halen, aangezien ik nog niet alles heb. Jamie en ik hebben elkaar in dat kleine uurtje nog best goed leren kennen en haar vrienden mag ik ook behalve natuurlijk Wayne. Ik weet niet wat die jongen zijn probleem is maar het is duidelijk dat hij zich zelf heel wat vindt. Op de één of andere manier begin ik me hier toch wel op mijn gemak te voelen ook al ben ik hier pas net. Ik knip mijn lampje uit en sluit mijn ogen om vervolgens in een diepe slaap te belanden.

Heey guys! Ik hoop dat jullie dit wat vinden. Ik ben nog een beginner so alle tips en meningen zijn welkom c: De rest van de karakters --> 

Jamie Rivers

Shawn Underwood

Shelby Bridges

At least Wayne Carter! (Ja dit is Louis Tomlinson)